Archief voor september, 2011

Almeerse plassen

24 september 2011

In en rond Almere zijn er enorm veel mooie natuurgebieden. De Oostvaardersplassen zijn natuurlijk het bekendst, maar er zijn nog veel meer mooie gebieden. Zoals de Lepelaarplas, de Noorderplassen of het Wilgenbos. Veel bijzondere dieren, die je niet overal vindt, kun je hier tegenkomen.

Vandaag was ik bij de Noorderplassen en Lepelaarplas. Er was een zeldzame vogel gezien en die wilde ik ook wel eens bekijken. Het ging over het klein waterhoen. Op weg er naar toe liep ik langs de Galjoottocht, een kanaaltje langs de lepelaarplas. Een voor mij bekend stukje, waar ik wel eens bevers ga kijken. Ook nu, op de vroege ochtend, zag ik er twee. De foto is niet perfect vanwege de lichtomstandigheden, maar wel weer een prachtig moment.

Bever

Dat was natuurlijk een mooie start van deze ochtend. Aangekomen bij de plek van de zeldzame vogel was het me toch druk! De hele hut stond vol met vogelaars. Ik had echt geen zin om me daar tussen te wringen. Dus ben ik gelijk maar weer omgekeerd. Natuur is voor mij ook een manier om tot rust te komen en dat zou daar echt niet lukken.

Terug wandelend zag ik deze prachtige zwaan op de boomstammen zitten. Door de beschutte ligging was het water prachtig glad en ontstond er een geweldige spiegeling.

Spiegelzwaan

Meestal ga je op pad met een idee om een bepaald iets te gaan fotograferen. Vaak kom je dan iets anders tegen wat de mooiste foto’s oplevert. Dit was ook weer zo’n moment. Ik vind vooral het contrast tussen de donker omgeving en de witte zwaan mooi.

Na heel veel foto’s besloot ik nog even snel naar de lepelaarhut te gaan. Wellicht weer een ijsvogeltje of de zeearend? Gelukkig was het hier rustiger: twee andere mensen. Iedereen was natuurlijk in die andere hut. Een fuut was vlak voor de hut bezig met duiken. Helaas voor hem en voor mij kwam hij niet met een visje boven. Ondanks dat kon ik een mooi scherp portret van hem maken.

Portret fuut

Verder was er weinig meer te beleven en was het tijd om naar huis te gaan. Niet de zeer zeldzame klein waterhoen gezien, maar wel weer een leuke tijd gehad en gemerkt dat ook ‘gewone’ vogels als de zwaan, prachtige foto’s op kunnen leveren. En dat die momenten je eigenlijk altijd onverwachts overkomen.


Vogelaar of fotograaf

18 september 2011

Vandaag had ik wat meer tijd om op pad te gaan. Hoewel de weersvoorspelling niet echt bemoedigend was, had ik er zin in. Omdat er buien voorspeld waren leek het mij slim om in een kijkhut te gaan zitten. Dan hou ik het in ieder geval droog.

Na een snel bezoekje aan de, voor mij nieuwe, hut in de Kamperhoek bij de Stichtse Brug, ben ik toch weer naar de Oostvaardersplassen gegaan. Ik ken daar een mooie hut, die niet al te druk is. Daar aangekomen lag de plas en de oevers vol met verschillende soorten eenden. Nu kun je je misschien voorstellen dat die nu niet de meest spannende foto’s opleveren. Een dobberende of slapende eend is eigenlijk best saai. Omdat er toch niet veel gebeurde heb ik toen maar geprobeerd om zoveel mogelijk verschillende soorten vast te leggen. Leuk om mijn lijst op waarneming.nl weer eens uit te breiden. In totaal kwam ik tot zo’n 17 verschillende vogelsoorten.  Variërend van gaai tot knobbelzwaan. Ik was dus eigenlijk van fotograaf veranderd in een vogelaar. Maar natuurlijk kwamen er ook een paar fotogenieke soorten voorbij.

Naast de hut waren twee lepelaars aan het rusten. Helaas gedeeltelijk afgedekt door het riet. Na verloop van tijd gingen de vogels op zoek naar eten en kon ik het typerende “lepelen” bekijken.

Lepelende lepelaar

De vogel op de foto liep erg mank, maar dat scheen hem of haar niet te hinderen bij het zoeken naar eten.

Naast deze witte waadvogel, was er nog een bekende witte vogel aanwezig bij de plas: de grote zilverreiger. Eerst te ver weg voor een mooie foto. Toen ie besloot om een ander plekje te zoeken vloog hij voor de hut langs en kon ik proberen hem in de vlucht te vangen. Onderstaand is het resultaat te zien. Vliegende vogels fotograferen is toch wel een hele leuke, maar niet altijd makkelijke, bezigheid.

Vliegende zilverreiger

Na dit succesje een tijdje gepraat met een collega fotograaf. Die had zich erg vermaakt met een groepje vogelaars. Blijkbaar was er een zeldzame valk in de buurt gesignaleerd. Hij vertelde dat na een berichtje al die mensen naar hun auto’s sprintten, om met z’n allen weg te scheuren naar de nieuwe plek waar hij gezien was. Lijkt me wel een komisch gezicht.

Daarna kreeg ik nog een tweede kans om een vliegende vogel vast te leggen. Een aantal nijlganzen vloog op en kwamen binnen het bereik van mijn camera langs. Veel van deze foto’s mislukken, maar soms zit er dan toch een mooie tussen.

Nijlgans

Ik ging verder met het spotten van vogels vanuit de hut. En waar ik al op hoopte gebeurde ook nog: de ijsvogel kwam langs. Hoewel ik hem nu al een paar keer op verschillende plekken gezien heb, blijft het toch een prachtig gezicht. Zo’n tropisch uitziend vogeltje in de grijze, regenachtige Hollandse polder. Omdat het even wat opklaarde was het licht ook nog redelijk mooi, wat een paar leuke plaatjes opleverde.

Wipstaartje

Ondanks de buien heb ik weer een hele leuke dag gehad. Een echte vogelaar zal ik wel niet worden, maar vogels zijn toch wel heel leuk om te fotograferen.

Meer foto’s op de vogel-pagina. (zie menu)


Op de heide

10 september 2011

De voorspelling van vandaag: zonnig en warm! Eindelijk! Na al die regen weer eens een kans om er met de camera op uit te trekken. Het was vanmorgen inderdaad droog, maar waar was de zon???? Een hardnekkig wolkenveld nestelde zich boven de Tafelbergheide tussen Huizen en Laren. En dat was mijn fotobestemming deze ochtend. Pas toen ik weer in de auto stapte om naar huis te gaan brak de zon goed door. Echt balen!

Zo, die frustratie heb ik even van mij afgeschreven, nu over wat ik tegen ben gekomen. Ook dat viel een beetje tegen. Heel weinig vogels gezien en ook de heidelibellen werkten niet mee. Ze vlogen wel rond, maar gingen niet even zitten. Maar wat ik de laatste tijd wel heb is dat ik niet zo nodig met veel foto’s thuis moet komen. Liever één prachtige foto, dan 10 wel aardige.

Ben een tijdje bezig geweest met deze leuke paddenstoeltjes. Het wordt nu echt herfst aan de vele paddenstoelen te zien. Dit is een rode russula soort. Ze zijn ongeveer 4 cm hoog en mooi van kleur.

Rode Russula soort

Op de heide was een groepje vogels bezig met foerageren. Ze waren erg moeilijk te benaderen. Tussen de heideplantjes waren ze erg lastig te zien en als je te dichtbij kwam, vlogen ze snel op om een stukje verder weer tussen de heide te landen. Uiteindelijk is het me toch gelukt een foto van dit vogeltje te maken. Na enige discussie op verschillende fora is eruit gekomen dat het een graspieper is.

Graspieper

Een paar tellen brak dan toch de zon even door de wolken heen. Gelukkig had ik net mijn groothoek op de camera zitten. Ik kon toen snel even een paar opnames maken van de bloeiende heide. Zonder de zon komt dat toch niet mooi over. Het blijft een prachtig gezicht zo’n paarse vlakte. De kuil op de foto is een leemkuil. Vroeger werd daar de leem afgegraven, die gebruikt werd om de vloeren en erven van boerderijen hard mee te maken.

Tafelbergheide

Dus toch nog een redelijk geslaagde ochtend, hoewel ik de zon wel gemist heb. Toen ik weer thuis kwam was de lucht helemaal opgeklaard. Grrrrrrrrrrrr…………………. Nou ja, volgende keer beter.


Uurtje OVP

3 september 2011

Niet veel tijd dit weekend, maar toch even een snel rondje gelopen bij de Oostvaardersplassen. Eindelijk was er weer eens een zonnig begin van de dag. Een beetje mistig, maar dat geeft net dat extra beetje sfeer aan sommige foto’s. Zoals bij de foto van deze grote zilverreiger. Stond rustig in de plas langs het Jan van den Boschpad te wachten op de vis die langs zou komen.

Grote zilverreiger

Staartmees

Even verderop zat een groepje staartmezen in de bosjes. Leuke vogeltjes die zich meestal in een groep verplaatsen. Tussen de takken door kon ik een paar leuke opnames maken. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze soort op de foto kon zetten. Het is altijd leuk een persoonlijk primeurtje te hebben. Alleen jammer dat een collega fotograaf niet even het geduld had om te wachten tot ik klaar was. Ze liep achter mij langs en de vogeltjes waren gevlogen. BALEN!!!

Daarna verder gelopen en het bos ingegaan. Op sommige plekken scheen de zon prachtig door de bomen heen. Ik heb geprobeerd de sfeer in deze foto te vangen. Vind dat best nog wel lastig, maar met het uiteindelijke resultaat ben ik wel tevreden.

Go to the light

En zo kwam ik al weer aan het eind van dit kleine fotorondje. Tot slot thuis in de tuin nog even bezig geweest met dit lieveheersbeestje, die bezig was met zijn ontbijt. Het toppunt van biologische ongediertebestrijding.

Biologische ongediertebestrijding