Jan van den Boschpad

1 juli 2012

Het Jan van den Boschpad is een fietspad langs de Oostvaardersplassen aan de Almeerse kant. Dit vier kilometer lange pad is bekend onder de vogelaars als een prachtige vogelkijk-boulevard. Vooral in de winter is er veel te zien, ook edelherten komen dan mooi in het zicht. Omdat het vlak bij mijn huis is kom ik er regelmatig. Nu had ik dit weekend bereikbaarheidsdienst, en dus kon ik niet ver weg. Dus maar even twee keer kort naar dit pad gegaan om te kijken wat er te beleven viel.

Het is weer een afwisselend verhaal geworden, met macro, vogels en een bijzondere ontmoeting.

Ik heb dit jaar nog heel weinig libellen en vlinders gezien. Heeft het misschien te maken met het koude, natte voorjaar? Of de late vorstperiode in de winter? Ik zou het niet weten, maar feit is dat er weinig vlinders en libellen te zien zijn. Erg jammer, want ze zijn zo’n mooi onderwerp in de macrofotografie. Dit weekend heb ik heb ik bij één van de kleine plasjes langs het wandelpad voor het eerst parende juffers gezien.

Parende juffers

Het gaat in dit geval om de meest voorkomende juffer in Nederland: het lantaarntje. Het blauwe mannetje zit boven en houdt het vrouwtje vast in haar nek met twee tangen aan zijn achterlijf. Het vrouwtje buigt haar achterlijf naar voren en maakt contact net achter het borststuk van het mannetje. Hier vind de overdracht plaats van de zaadpakketjes. Zo ontstaat het zogenaamde “paringswiel”. Ik kon dit paartje ook nog op een andere plek vastleggen.

Paringswiel

Naast dit stelletje vlogen er ook nog een paar “losse” mannetjes rond. Eén daarvan zat op een plek, waardoor ik eens een andere hoek kon uitproberen. Ik vind het zelf wel heel leuk uitpakken.

Close-up

Het heeft lang geduurd dit jaar, maar nu heb ik toch wel een paar hele leuke foto’s van juffers. Omdat ik nu de smaak te pakken  heb, duik ik nog verder het gras in. Geen libellen meer gevonden, maar wel deze roofvlieg met prooi.

Roofvlieg met prooi

Ik vind het leuk hoe die net over het grassprietje heen kijkt.

De tweede keer dat ik dit weekend bij de Oostvaardersplassen ben, zijn er helemaal geen libellen te bekennen. Dus blijft mijn macrolens in de tas en komt de tele tevoorschijn. Als ik zo aan het wandelen ben, sta ik plotseling oog in oog met een vos. Vossen zie je hier regelmatig, maar dan zitten ze eigenlijk altijd aan de andere kant van het water. Ik weet niet wie het ergste schrikt, maar een paar tellen kijken we elkaar aan. Dan kiest hij of zij het hazenpad. Gelukkig kon ik nog net een paar foto’s nemen. Geen topfoto’s, mede omdat het felle zonlicht direct op hem valt en een beetje van achteren komt. En in zo’n geval is het klikken en achteraf kijken hoe het eruit komt.

OVP-vos

Maar wel een prachtige ontmoeting! Hier kan ik wel weer even op teren.

Ik noemde eerder het fietspad hier een vogelkijk-boulevard, maar dat valt vandaag een beetje tegen. Veel meer dan de vele grauwe ganzen is er niet te zien. Wat je wel veel hoort zijn de rietzangers. Maar nu het riet groen en dicht is zijn die bijna niet te waar te nemen. ze blijven ook meestal onder in het riet. Onderstaande foto geeft een mooi overzicht van het gebied met de rietkragen.

OVP bij Jan van den Boschpad

Maar na de vos had ik nog een tweede mazzeltje vandaag: één rietzanger was wat meer exhibitionistisch ingesteld en liet zich mooi zien tijdens zijn zangpartijen.

Rietzanger

Ook op een ander plekje zat hij weer mooi vrij. Iets verder weg, maar met een geheel andere achtergrond. Leuk voorbeeld van hoe de achtergrond en niet het onderwerp, de sfeer van de foto bepaald.

Acrocephalus schoenobaenus

Best wel een ingewikkelde latijnse naam voor zo’n klein eenvoudig vogeltje 🙂 . De tweede foto heeft trouwens mijn persoonlijke voorkeur. Ben benieuwd wat jullie vinden.

Ik heb nu nog een primeur voor jullie: mijn eerste filmpje in een blog. Ik heb deze zanger dus ook met mijn fotocamera gefilmd. Vind het zelf wel een leuke afwisseling met de foto’s en ik denk dat ik vaker filmpjes hier zal laten zien. Geeft toch weer een heel ander beeld en ervaring dan een foto.

Met deze uitsmijter komt er weer een eind aan dit natuuravontuur. De parende juffers en de ontmoeting met mijn naamgenoot zijn voor mij deze keer de hoogtepunten. Ik dank jullie weer voor de aandacht.