Sperwer

14 juli 2012

Deze keer even een kort blogje over een natuurmoment achter mijn eigen huis.

Tussen de buien door ben ik even aan het werk in de tuin als ik opeens vanachter onze tuin een hoop lawaai hoor. Eksters en gaaien gaan te keer. Dat betekent meestal dat er een kat rondloopt, maar deze keer klink het toch anders. Ik loop dus even achterom en zie een roofvogel in het gras zitten. Nadat ik dat gezien heb loop ik snel naar binnen om mijn camera te halen. Die ligt meestal wel klaar om gebruikt te worden.

Voorzichtig kijk ik weer om het hoekje: de roofvogel zit er nog. Als ik scherpstel zie ik dat het een sperwer is. En ze heeft een prooi!

Sperwer met prooi

Ik zeg ze omdat het een vrouwtje is. Die zijn trouwens een stuk groter dan het mannetje en kunnen dus ook grotere prooien aan. In dit geval heeft ze een jonge grote bonte specht verschalkt.

De eksters een gaaien gaan intussen nog steeds te keer en doen zelfs schijnaanvallen. De sperwer kijkt daardoor onrustig om zicht heen. Eén gaai is zelfs zo brutaal  om vlak voor haar te landen.

Onrustig

Ondanks alle afleiding houdt ze de jonge specht stevig vast. Dan zie ik dat het diertje nog leeft. Het probeert los te komen, maar heeft geen schijn van kans. Ook doet het nog een poging om te schreeuwen, maar er komt weinig geluid uit. Onderstaand beeld zegt wel alles over de doodsstrijd van deze jonge vogel, wiens leven maar zo kort zal mogen duren.

doodsstrijd

Het duurt niet lang of er is geen beweging meer te zien van de specht. Of het dood is of niet kan ik niet zeggen. Het lijkt wel of de sperwer op dit moment triomfantelijk om zich heen kijkt en uitstraalt: “Dit is mijn prooi en niemand pakt hem meer van mij af!”

Triomf

Dan heeft ze genoeg van de herrie om zich heen en vertrekt met de buit. Mij achterlatend in een mengelmoes van verbazing, opwinding en bewondering. Wat een prachtige vogel en wat een fantastische jager! Om zo’n specht tussen de bomen vandaan te plukken heb je wel exceptionele kwaliteiten nodig. RESPECT!