Workshop macrofotografie
11 november 2012
Vandaag is het eindelijk zo ver: ik ga een macroworkshop volgen van Loulou Beavers. Een fotografe die prachtige foto’s maakt en in het bijzonder erg sfeervolle macrofoto’s. Omdat ik in mijn foto’s toch vaak wat sfeer mis en het meer registraties zijn, lijkt me dit een erg zinvolle workshop. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon leuk om een dag op stap te zijn met een groep die dezelfde interesse heeft.
De dag begint met een ochtendje theorie en er worden ook foto’s van de deelnemers besproken. Die hebben we van te voeren op moeten sturen. Bij één foto van mij wordt o.a. gezegd dat ie een beetje te druk is en dat de achtergrond net niet goed geplaatst is. Het vlindertje zit voor een vage bloem uit de achtergrond en het zou beter zijn om achter het onderwerp een rustig vlak te hebben. Kijk, daar hebben we wat aan. Moet dus af van mijn diafragma van f11 en experimenteren met f4 of f5. De foto’s van de anderen vind ik heel mooi en geven mij toch een beetje het gevoel een beginneling te zijn.
Na de lunch vertrekken we per auto naar kasteel Staverden. Het is heerlijk zonnig weer en onderweg rijden we door het prachtige herfstlandschap. Alsof je door een oranje kathedraal rijdt. Ook op de locatie is het prachtig. Na nog wat laatste instructies worden we losgelaten.
Een hele lap tekst inmiddels, dus het wordt hoog tijd voor de foto’s! Ik stort mij eerst op het blad van een beukenboom. Voor mij toch de mooiste boom in de herfst. Met in mijn achterhoofd de adviezen van Loulou begin ik met fotograferen. Na een aantal mislukte shots ben ik wel tevreden over deze foto.
Oud en nieuw
De kop is er af. Het is toch anders dan als je in je eentje er op uit trekt. Het gevoel van het moeten presteren is er in het begin wel een beetje. Maar gelukkig is dat snel weer weg als ik eenmaal ben begonnen en al het moois om me heen zie. Ik richt me nu op de paddenstoelen en dan vooral de hele kleintjes. Goed zoeken of er één vrij staat en bij het maken van de foto extra goed op de achtergrond letten.
Rodekool zwammetje
De officiële naam is amethistzwam, maar ik vind het ook gebruikte rodekoolzwam veel leuker.
Niet alleen onder de bomen zijn nog paddenstoelen te vinden, maar ook op gras. Een groepje stinkzwammen staat verdekt opgesteld achter een paaltje. Ondanks het advies van Loulou de omgeving te betrekken bij je foto en zo sfeer in je foto te brengen, kan ik het niet laten om even een detailopname te maken. Ook mooi toch?
Stinkzwam
Hoewel iedereen zijn eigen weg gaat kijk je ondertussen bij elkaar welke foto’s je tot nu toe gemaakt hebt en vertel je waar de mooie plekjes zijn en leuke onderwerpen staan.
Ik ga weer verder met de “opdracht”: sfeervolle herfstfoto’s maken. Ik loop een beetje verder het bos in en zie een paar paddenstoeltjes tussen de varens staan. Dus weer plat op mijn buik om een mooie schiethoek te krijgen. Dan hoor ik opeens achter mij: ” Papa, wat doet die meneer?”. Papa legt uit dat die meneer foto’s maakt van paddenstoelen en het gezinnetje loopt weer door. Ik schiet even in de lach als ik bedenk hoe het eruit moet zien: een volwassen vent, liggend op de grond, die met zijn neus tussen de varens een foto probeert te maken van piepkleine paddenstoeltjes. Ach, je moet er wat voor over hebben. Gelukkig is het resultaat bevredigend.
Onder een gordijntje
Uiteindelijk is het een mooi doorkijkje geworden.
Ook aan de rand van het bos staan nog genoeg zwammetjes. Doordat de zonlicht hier vrij op de met bladeren bedekte grond kan vallen, krijg je een vlammende oranje achtergrond. Een mooi contrast met het wat bleke zwammetje.
Warme omgeving
De middag loop nu op zijn eind en ik loop weer richting de parkeerplaats waar we afgesproken hebben ons weer te verzamelen. In een langs het pad groeiende lariks zie ik nog een mogelijkheid voor het maken van een wat andere herfstfoto. De lariks is een naaldboom die, in tegenstelling tot dennen en sparren, zijn naalden verliest in de herfst. Dus daarom verkleuren de naalden net als bladeren. Ik maak een close-up, waardoor het uiteinde van een takje iets weg heeft van een bloem.
Lariksbloem
Helaas is het nu echt afgelopen en snel laten we elkaar onze mooiste foto’s zien op de display van onze camera’s. Het einde van een inspirerende en gezellige dag. Genoeg bagage om weer mee verder te gaan en nog mooiere foto’s te maken. Ik kan het zeker aanraden om eens een workshop te volgen. Je komt eens los van je vaste gewoontes en routine. En dat kan dan weer verrassende beelden opleveren. Een aanrader dus!
Koude start en kleurrijk bos
4 november 2012
De weersverwachting voorspelde een koude nacht met kans op nevel in de ochtend. Ideale omstandigheden om landschappen te fotograferen. Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer in de ban raak van landschapsfotografie. Ik vind het een moeilijke tak van fotografie, maar daardoor des te mooier als het lukt. Het vangen van een landschap in een foto is lastig. Je moet echt goed kijken naar de verschillende lijnen in het landschap en dingen die in het landschap staan om een pakkende foto te maken. En nog meer dan bij andere vormen van natuurfotografie speelt het (zon)licht een grote rol.
Vandaag ga ik naar het Hulshorsterzand en ben van plan om ook nog een stukje van Leuvenumse bos mee te nemen. De weersvoorspelling lijkt uit te komen, want ik moet eerst de voorruit van mijn auto ijsvrij maken als ik ’s ochtends vroeg vertrek. Net voor zonsopkomst kom ik aan op de plaats van bestemming en ook hier kun je goed zien dat het koud is.
Koude ochtend
Op de beschutte plekken is duidelijk de grondvorst te zien. Graag had ik nog wat meer nevel gezien, maar ook met dit resultaat ben ik wel tevreden hoor. Op dit tijdstip is het nog heerlijk rustig en ik geniet van de omgeving en de stilte.
Verder lopend door het gebied valt me de mooie kleur van het gras op. Vooral als het, inmiddels volop aanwezige, zonlicht er op valt.
Grasvlakte
Het lichte gras gecontrasteerd mooi met de donker dennen. Ik had de verzadiging misschien nog wel wat kunnen optrekken om nog meer kleur in de foto te krijgen, maar zo komt het gevoel van een koude herfstochtend beter over vind ik. Ik zie al snel dat dit een prachtig gebied is, met ook nog een stuk stuifzand. Omdat ik vandaag ook nog naar het naastgelegen Leuvenumse bos wil laat ik dat deze keer links liggen. Maar het is zeker dat ik hier vaker terug kom!
Ik loop nu richting bos en kom al snel in een stuk dennenbos. Niet echt mooi voor herfstfoto’s zou je denken, maar als je goed zoekt zie je ook hier herfsttafereeltjes. Zoals dit kleine zwammetje dat op een dennenkegel groeit. Met op de achtergrond de kleuren van afgevallen blad van een eenzame eik, geeft dit een kleurrijk geheel.
Dennenkegelzwam
Die naam heb ik niet zelf verzonnen hoor, die bestaat echt. Soms is het zo simpel om de juiste naam aan een paddenstoel te hangen 😉 .
Na niet al te lange tijd loop ik door een prachtig beukenbos. Dat is toch wel de boom die de mooiste kleuren laat zien in de herfst. Een prachtig palet van geel, bruin, oranje en groen vult het bos met de prachtigste kleuren. Omdat het zonlicht gefilterd door het bladerdak tussen de bomen door schijn en omdat het toch nog wat nevelig is zie ik mooie lichtbanen. Altijd een dankbaar verschijnsel om vast te leggen.
Spotlights
Zulke lichtbanen worden ook wel een zonneharp genoemd, hoewel je dan eigenlijk langere banen moet zien. Al met al geeft het een feeërieke sfeer in het bos, die zo kenmerkend is voor deze tijd van het jaar. De volgende foto geeft dat nog het beste weer vind ik zelf.
Feeënbos
Ik heb er voor gekozen om de zon nog net in beeld te brengen. Door de instelling van een klein diafragma krijg je de stervorm. Ben erg blij met dit resultaat!
Door het bos stroomt de Hierdense beek. In een vorig blog De herfst is begonnen! heb ik deze al eens vastgelegd, maar toen was het nog een stuk groener dan nu.
Herfstbeek
Een heerlijk stuk bos. Ik blijft foto’s maken. Daarom nog één van dit fotogenieke beekje.
Hierdense beek
Mijn laarzen komen nu goed van pas. Daardoor kan ik midden in het water gaan staan voor het beste standpunt. Ik zou nog wel tien foto’s hier neer kunnen zetten, maar dat wordt toch te veel van het goede. Jullie moeten het dus doen met deze twee.
Je merkt trouwens wel dat het wat paddenstoelen betreft wat minder is geworden ten opzichte van een paar weken geleden. Ik denk dat de nachtvorst zijn sporen heeft nagelaten. Ik zie veel boomstammen die onder een bruinzwarte smurrie zitten van wat ooit paddenstoelen zijn geweest. Toch zijn er nog wel wat exemplaren te vinden hoor.
Op het randje
Voor mezelf geldt dat ik na een maand paddenstoelen fotograferen er wel een beetje klaar mee ben. Het is wel een goed paddenstoelen jaar geweest en ik heb een aantal mooie platen kunnen maken. Meer dan vorig jaar in ieder geval. Om het af te leren stort ik me nog even op dit mooie groepje. Omdat ik de belichting niet goed krijg probeer ik het met een flits en belicht daarbij een paar stappen onder om uitgebeten wit te voorkomen.
Takkestoelen
Aan al het goede komt een eind en dus is het tijd om naar huis te gaan. Maar voordat ik dit blog afsluit wil ik jullie toch nog één foto voorleggen. De laatste tijd ben ik bezig geweest met photoshop om een aantal foto’s te bewerken en ze een meer artistieke waarde mee te geven. Ook een foto van vandaag heb ik op die manier bewerkt. Zelf vind ik het wel mooi en ik probeer de foto’s door de bewerking extra zeggingskracht en/of sfeer mee te geven. Ben benieuwd wat jullie er van vinden. En als je het afschuwelijk vind mag je dat ook gewoon zeggen natuurlijk!
Panorama Hulshorsterzand
Leuk dat je weer de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen en tot een volgende keer.
René Vos natuurfotografie 