Winterochtend

13 januari 2013

Eindelijk weer eens een dag zonder mist, regen en wolken. Weg met het grijze en grauwe en lekker in de vrieskou de zon op zien komen! Heerlijk!!

Iets te enthousiast misschien, maar ik ben het grijze weer zooo zat. Ik trek er deze zondag dan ook voor zonsopkomst op uit, om zo lang mogelijk te genieten. De Tafelbergheide bij Laren is deze keer de bestemming. Het vriest nog en ik hoop dan ook een paar mooie foto’s te maken waarbij je de kou kan voelen.

Maar eerst is het wachten op de zon. Ik kies vast een plek uit en dan is het geduld hebben. Ook op dit ‘vroege’ tijdstip is er al  bedrijvigheid. Wandelaars, vaak met hond, trekken er al op uit. Het is dan ook al bijna 9 uur, dus zo vroeg is het nu ook weer niet. Nu ze er toch zijn kan ik er net zo goed gebruik van maken. Meestal probeer ik mensen buiten beeld te houden bij mijn natuurfoto’s, maar bij deze foto geeft het net wat extra’s.

Ochtendwandeling

Ondertussen sta ik te wachten tot de geel/oranje bol eindelijk verschijnt. Het stilstaan op de open hei,  in de wind is toch wel een beetje koud als het vriest. Maar het is het wachten waard als de zon achter de boom tevoorschijn komt.

Sunrise tree

Missie volbracht en ik begin, net als de hondenbezitters, aan mijn wandeling. De heideplantjes zijn bevroren en ik zoek een mooi takje, die op de goede plek staat. En ook nog mooi door de zon in het ochtendlicht wordt gezet. Je bent dan even aan het zoeken, maar uiteindelijk toch ééntje gevonden.

Bevroren heide

Ben wel blij met deze foto. Het geeft mooi de kou weer van een zonnige wintermorgen. Dit in tegenstelling tot de volgende foto. Als je niet beter zou weten lijkt het eerder een warme zomer ochtend. Leuk toch hoe je als fotograaf de sfeer kan beïnvloeden. Door recht tegen de zon in te fotograferen krijg je natuurlijk weinig tekening in de vacht, maar wel een mooie lichtrand om de koe.

Beetje tegenlicht

Ik had graag nog wat meer de damp van de adem terug willen zien, maar hier moet ik het mee doen.

Ik keer terug naar het koude en richt me op de bevroren blaadjes. Die zijn er in overvloed, dus keus genoeg. Ik kies voor een eikenblad met gaten erin.

IJsblad

Als ik een stuk verder inzoom op de rand van een ander blad, komen met mijn macrolens de ijskristallen groot in beeld. Samen met de zon levert dat een sprankelend resultaat op. Net glas! Prachtig toch dat de natuur zulke mooie dingen kan maken.

IJskristallen

Vanuit een andere hoek krijg je weer een heel ander beeld. Nu scherp gesteld op de voorste rand met ijskristallen. De kristallen op de achterrand zorgen voor een lichtspektakel op de achtergrond.

Cristal clear

Ik vind het altijd weer verbazingwekkend hoe je met macrofotografie het onzichtbare zichtbaar kunt maken. En dat is natuurlijk ook de reden waarom ik zo’n fan ben van macrofoto’s.

Het was een heerlijke ochtend. Alleen al het buiten zijn met mooi weer heeft me goed gedaan. Dat was al veel te lang geleden. Maar hier kan ik weer een tijdje op teren.