Fotoworkshop deel 2: Vogelparadijs

24 mei 2013

In mijn vorige blog liet ik je al de kluten zien (Fotoworkshop deel 1: De Kluut). Maar er was natuurlijk nog veel meer te zien. Eén van die andere soorten is het visdiefje. Een kleine stern, die veel voorkomt in Nederland. Op een eilandje vlak naast de hut zitten een aantal paartjes. Ik kan niet zien of ze ook nesten hebben, maar dat zal zo maar kunnen. Zo af en toe komt er een vogel met een visje aanvliegen. Soms wordt die aan de partner gegeven. Die neemt dit cadeautje dankbaar in ontvangst.

Cadeautje

Soms is de vis wat aan de grote kant. Het kost dan behoorlijk wat gehannes om de buit naar binnen te werken. Op een gegeven moment was er een vis die zo groot was, dat die niet op te eten was door een visdiefje. Uiteindelijk belandde die in de maag van een kokmeeuw. Onderstaand visje past wel en gleed zonder moeite naar binnen.

Met uitjes?

Zijn trouwens wel schreeuwlelijkerds die visdiefjes. Maar zelfs dat levert een foto op.

Luidruchtig

We laten de visdiefjes verder met rust, want er is nog veel meer te zien. Scholeksters bijvoorbeeld. Een mooi moment was toen een scholekster een klein kluutje even pakje, maar gelukkig weer losliet. Helaas zat ik toen niet aan de goede kant van de hut, dus geen foto’s daarvan. Maar wel een foto van een ander interessant moment. Ineens vlogen van alle kanten vogels de plas in. Volgens Steven, die de workshop gaf, was er een roofvogel in de lucht. Deze scholekster houdt de lucht nauwlettend in de gaten.

Gevaar vanuit de lucht?

Na een poosje keert de rust terug. Kust veilig!

Dan verschijnt er nog een ander vogeltje ten tonele. Eentje die ik nog nooit gezien had: de kleine plevier. Een prachtig vogeltje, die even komt buurten op het visdiefjes-eiland.

Kleine Plevier

Opvallend bij dit vogeltje is de gele ring om het oog. Een goed herkenningskenmerk. Het bezoek duurt een paar minuten en dan vertrekt ie weer. Mij blij achterlatend.

In deel 1 had ik al geschreven dat er twee hutten zijn. In twee groepen gaan we ook die een bezoekje brengen. Daarvoor moeten we eerst weer een stukje terug varen. En weer vliegen de grutto’s boven ons hoofd. Ik heb mijn extender er nog op zitten, maar eigenlijk komen de vogels te dichtbij. Dat is weer eens iets anders. Normaal gesproken zitten vogels altijd te ver weg. Toch lukt het me een redelijk scherpe opname te maken van een vliegende grutto.

Grutto

Ik vind mezelf niet zo goed in het fotograferen van vliegende vogels, maar deze is goed gelukt, al zeg ik het zelf.

In de tweede hut zijn ook twee plaatsen waarbij je vlak over het wateroppervlakte kijkt. Dat levert dan een mooie hoek t.o.v. de vogels op. De eerste die ik zo kan fotograferen is deze kieviet.

Kieviet

Het blijven toch mooie vogels met die prachtige kleuren in hun veren. Ondanks dat de zon hier niet schijnt komen die kleuren prachtig naar voren. Verder is er in deze plas ook een slobeend aanwezig. Een mannetje.

Slobeend

Deze soort komt altijd een beetje komisch op mij over met die rare grote snavel. Ik zie geen vrouwtje, maar misschien zit die wel ergens op het nest. Verder zie ik mijn eerste zomertaling. Helaas is die te ver weg voor een mooie foto. Gelukkig voor mij komt een paartje scholeksters wel binnen schootsafstand.

Scholeksters

Wat veel soorten heb je hier zeg. Dit kun je met recht een vogelparadijs noemen. Zo zie je dat één man (de boer dus) het verschil kan maken. En het is geweldig om hier een workshop te volgen en de nuttige tips van een professional te krijgen. Tot slot nog een foto van een soort die ik nog niet genoemd heb, maar hier ook regelmatig voor mijn lens komt: de tureluur. Terwijl ik met met hoofd vlak boven het water zit, komt ie al zoekend naar eten dichterbij gescharreld. Op een gegeven moment zelfs te dichtbij voor een foto. Maar wel heel gaaf zo close!

Foeragerende Tureluur

Ik moet zeggen dat ik nog nooit zoveel foto’s op één dag heb gemaakt. Aan het eind van de dag is mijn kaartje vol en mijn batterij leeg. Een heerlijke dag in het vogelparadijs.