Reeën

14 juni 2015

***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***

Een aantal jaren geleden heb ik mooie foto’s kunnen maken van reeën in een bloemenveld: Reeën en andere heidebewoners. Al weer drie jaar geleden dus. Ik ben daarna nog wel een paar keer daar geweest, maar nooit meer als de bloemen in bloei staan. Als ik op internet een foto zie van een ree tussen de bloemen is de keus snel gemaakt. Op naar de Westerheide!

Als ik me bij het veld aankom zie ik nog weinig bloemen. Dat is even balen! Was het dan toch een oude foto die ik zag? Ik installeer me aan de rand van het veld. Net als ik zit hoor ik luid geritsel in de struiken. Het moet iets groot zijn. En dan hoor ik verderop een soort van hard, schor geblaf: het geluid van een ree! Ik neem aan dat het betekend dat ze me gehoord, gezien of geroken hebben. Ik besluit me even terug te trekken en loop een grote ronde over de hei. Misschien zie ik daar reeën. Als ik na een klein uurtje nog niets gezien heb loop ik terug naar het veldje. Ik kom nu vanaf de andere kant en zie daar een gedeelte dat wel bedekt is met witte bloemetjes. Niet zo hoog als drie jaar geleden, maar toch leuk. En er staat warempel een reegeit! Een goede beslissing dus om even weg te gaan.

Bij deze foto heb ik een vage prikkeldraad weg moeten werken die net boven de ree liep. Meestal onbegonnen werk voor mij, maar ik ben nu wel tevreden met het resultaat. Tips zijn altijd welkom. De reeën zijn erg alert vandaag, want ook zij merkt me op en wandelt rustig het veld af en verdwijnt tussen de bomen. Ik baal hier altijd erg van, omdat het betekent dat ik iets verstoor. En dat wil ik natuurlijk niet. Toch zijn de dieren het hier gewend. Het is namelijk een druk gebruikt stukje natuur met veel wandelaars, mountainbikers en hondenuitlaters.

Als de reegeit verdwenen is kijk ik nog eens goed om me heen en zie achter op het veldje nog een ree staan. Een reebok deze keer.

Zoals je ziet heeft ie mij ook gespot. Maar in tegenstelling tot het vrouwtje gaat hij niet op de loop. Hij gaat zelfs rustig door met grazen. Dat is dan echt genieten voor me! Af en toe kijkt hij even op om te checken wat ik doe. Nou, ik doe niet meer dan niet bewegen, stil zijn en af en toe op de ontspanknop van mijn camera drukken.

Eet smakelijk!

Ondanks het vroege uur geen mooi ochtendlicht. De zon zit verscholen achter de grijze wolken. Af en toe motregent het zelfs. Al etend belandt de ree achter op het veld. Er komt steeds meer van het opgeschoten gras tussen mij en de ree. Het is dus scherpstellen tussen het gras door. Lastig, maar levert wel een leuke foto op.

Het wordt wat drukker op de hei en mijn vriend vindt het tijd om zich terug te trekken. Hij verlaat het bloemenveld en komt dan op het gedeelte wat niet in bloei staat. Geen idee of het spul wat hier groeit nog gaat bloeien. Ik zal binnenkort nog eens gaan kijken en ondertussen de verschillende fotografiesites in de gaten houden. De reebok neemt nog een paar hapjes van het één of ander voordat hij in het bos verdwijnt.

Dus hoewel ik een wat moeizame start had vandaag is het toch een mooie ochtend geworden. Ik heb weer een aantal leuke foto’s van de reeën kunnen maken en weer genoten van de natuur en de dieren.