Vlaamse Eekhoorn

15 juni 2015

***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***

In de verte hoor ik een luid gepiep. Wat is dat??? Mijn slaperige hoofd wil de waarheid nog niet tot zich laten doordringen. Maar het geluid is hardnekkig en langzaam gaan mijn ogen open. Naast mij staat de wekker te ratelen. In rode cijfers staat de tijd aangeven: 03:45! Het duurt even voordat het kwartje valt. Maar dan ben ik ook gelijk klaar wakker. Vandaag is de dag dat ik samen met Dick een dagje naar de boshut van Glenn Vermeersch ga!

In de info die we van tevoren ontvingen werd droogjes vermeld: “ik verwacht jullie om 06:00 uur”. Een snel rekensommetje leert dat bij een rijtijd van dik anderhalf uur + eventuele vertraging + extra zekerheid ik rond 04:00 uur moet vertrekken. Goedemorgen!!! Ach….., je moet er wat voor over hebben. En ik weet dat het voor Dick nog een stuk moeilijker is. Voor hem is acht uur al vroeg 😀

Na een voorspoedige reis en een hartelijke ontvangst zitten we rond kwart over zes in de hut. Een mooie locatie, een vijvertje, strategisch geplaatste takken: laat de vogels maar komen! Helaas is het erg bewolkt en behoorlijk donker en grijs. De ISO zal dus flink omhoog moeten en dat is nou net niet het meest sterke punt van mijn camera. Maar het is zoals het is en we gaan er het beste van maken. Bovenaan mijn verlanglijst staat naast bijzondere vogelsoorten ook de eekhoorn. Deze heb ik nog nooit mooi voor de camera gehad. En ik zal het gelijk maar verklappen: de eekhoorn kwam een paar keer langs!

Dit blog is dan ook gevuld met foto’s van deze kleine acrobaat.

Het is ongeveer acht uur als ik deze foto maak. Nog steeds donker, dus heb de foto behoorlijk op moeten lichten.

Het hoge gras geeft een mooie achtergrond. Zal ik thuis ook eens proberen, scheelt me weer grasmaaien. Weet alleen niet of het thuisfront daar mee eens is.

Naast een hoge ISO heb ik ook het diafragma groot gehouden. Dan is het wel fijn als ze een beetje parallel gaan zitten. Maar een beetje meer van voren geeft een wat dynamischer beeld.

Later op de dag kwam dan toch het zonnetje tevoorschijn. Maar het was alles of niets vandaag. Eerst donker en grijs, gevolgd door felle zon. En ook dat heeft zijn nadelen. Het licht is gelijk heel hard. Je merkt het: natuurfotografen zijn veeleisende types.

Je hoopt natuurlijk dat het eekhoorntje ook even van de stam komt om bij de vijver te drinken. En gelukkig voor ons deed ze dat!

Eén foto had ik van tevoren al  mijn hoofd: een drinkende eekhoorn recht van voren en met een spiegeling. En laat ik die dan ook kunnen maken! Daar word je toch blij van?

Voor mij is de dag nu al geslaagd! En we hebben nog een paar uur te gaan. We proberen wat foto’s te maken van een sprong, maar dat is helaas niet gelukt. Hebben we nog wat om verder aan te werken. Tot die tijd doen we het met de wat rustiger momenten.

Ik denk dat het steeds hetzelfde eekhoorntje is. Zo af en toe verdwijnt ze, om na enige tijd weer terug te komen. Meestal blijft ze op de boomstronk en laat zich het aangeboden voer goed smaken.

Het zijn hele atletische diertjes en erg snel. Hup de boom in en dan in een seconde weer terug voor een lekker hapje. Dat ze acrobatisch zijn kun je goed zien op de volgende foto. Kijk, met losse handjes!

Nog één keer komt ze naar de vijver en kan ik haar vastleggen met een mooi spiegelbeeld.

En daarmee eindigt deze serie van de Vlaamse eekhoorn. Ik heb erg van haar genoten en ik hoop jullie ook.

In een volgend blog wil ik jullie de vogels laten zien die deze dag voor de hut kwamen. Dus binnenkort deel 2 van onze dag in Kalmthout.

 

 

 

 

Advertenties