Jaaroverzicht 2015
31 december 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
De laatste dag van het jaar. Het traditionele moment om terug te kijken wat er het afgelopen jaar gebeurt is en je verwachtingen uit te spreken over het komende jaar. En om van elke maand van dit jaar een foto te kiezen die ik de mooiste vind. Eigenlijk een onmogelijke taak, omdat je dan foto’s en belevenissen moet wegstrepen die je dierbaar zijn.
In 2015 heb ik weer een aantal foto’s kunnen verkopen via mijn webshop bij werkaandemuur. Ook aan websites heb ik een aantal foto’s kunnen leveren. Heel leuk was het om een aantal foto’s in het magazine van het Flevolandschap te zien staan, waaronder de coverfoto. En ook de publicatie van mijn foto in het blad Roots was een hoogtepuntje. Helaas heb ik dit jaar ook de andere kant van de medaille leren kennen: het ongevraagd gebruiken van je foto’s op websites. En niet bij één of andere vage site, maar gewoon bij grote Nederlandse bedrijven. De reactie is vaak: sorry, had niet mogen gebeuren, is niet de bedoeling en we zullen de foto verwijderen. Het kost even wat moeite en tijd, maar toch heb ik een aantal keren een (kleine) vergoeding gekregen.
Wat natuurlijk ook niet onvermeld mag blijven is dat ik lid ben geworden van een fotoclub: VNF-Nijkerk. Een natuurfotografenclub met leuke en enthousiaste fotografen van allerlei niveau’s en interesses. Inspirerend en ik hoop er nog veel te leren de komende jaren. Tijdens de jaarlijkse fotowedstrijd mocht ik twee prijsjes naar huis nemen.
Al met al een heel leuk jaar met veel mooie fotomomenten die ik, zoals gezegd, niet allemaal in dit overzicht kwijt kan. Maar ik ben er toch in geslaagd om voor elke maand een winnende foto te kiezen. Hier komen ze:
januari
Eén van de weinige dagen met sneeuw. In het natuurpark Lelystad kon ik dit portret van een wisent maken. Het kleine beetje sneeuw op zijn kop en de wat afwijkende uitsnede maken voor mij dit een favoriete foto.
februari
Voordat ik naar de pestvogels in Lelystad ging, liep ik eerst nog even een rondje door de Oostvaardersplassen. Dit roodborstje huppelde steeds voor me uit. Plat op de grond liggend kon ik bovenstaande foto maken. Een mooi voorbeeld hoe een “gewone” soort een prachtige foto kan opleveren. En de pestvogels? Die waren gevlogen en lieten zich niet meer zien.
maart
Maar een maand later was het wel raak. In Zandvoort was een groep pestvogels erg honkvast en ik zal mijn eerste ontmoeting met deze prachtige vogels niet snel vergeten. Het was even wennen om midden in een woonwijk te fotograferen, maar de resultaten waren prachtig.
april
Mijn eerste uitje met de fotoclub ging naar de kievitsbloemen. We waren er al vroeg en ik kon gebruik maken van de dauw en het vroege ochtendlicht om een aantal mooie sfeerbeelden te maken.
mei
Natuurlijk ben ik ook dit jaar een paar keer naar de ijsvogels geweest. Het plan om een landende ijsvogel te fotograferen lukte wonderwel en leverde onder andere bovenstaande foto op. Misschien wel mijn mooiste ijsvogelfoto tot nu toe. Ik ben er in ieder geval erg blij mee.
juni
In juni stond het jaarlijkse foto-uitje met Dick op het programma. Deze keer gingen we naar één van de hutten van Glenn Vermeersch. Het aantal vogelsoorten viel wat tegen, maar het eekhoorntje maakte veel goed.
juli
Hij stond al een tijd op mijn verlanglijstje: de boomkikker. In juli kwam ik dit exemplaar tegen in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het was een jonkie en lekker actief. Ik vind het mooi dat ie niet op een bramentak zit, maar aan een grasstengel hangt.
augustus
Augustus is de vakantiemaand. Dit jaar waren we op Ameland. Een aantal keren ben ik vroeg opgestaan om de zonsopkomst vanaf het strand mee te maken. Elke keer was weer compleet anders. De mooiste foto vind ik deze. Minimalistisch en met mooie pasteltinten.
september
Deze foto heeft nog niet op mijn blog gestaan. Ik was met mijn dochter op bronstsafari in de Oostvaardersplassen. Eigenlijk viel het erg tegen: geen bronst nog en de herten bleven op grote afstand. Alleen de ontmoeting met de koniks leverden wat foto’s op. Maar daarvoor hoef je niet met een excursie mee. Dus geen blogje hierover gemaakt, maar deze foto verdient zeker een plek bij de mooiste foto’s van 2015.
oktober
Oktober was voor mij, zoals elk jaar eigenlijk, paddenstoelenmaand. Ik heb veel foto’s van allerlei soorten gemaakt. Maar degene die er voor mij bovenuit steekt is deze detailopname van een porseleinzwam.
november
In november was de herfst op zijn hoogtepunt. Helaas had ik niet veel tijd en ben ik maar één keer op pad geweest met de camera. Maar dat was wel een prachtige ochtend in een mistig Leuvenumse Bos.
december
Traditioneel is ook december een rustige maand voor wat betreft fotografie. Hoogtepunt was zeker mijn bezoek aan de velduilen bij Zevenbergen. Samen trouwens met de rest van de natuurfotografen in Nederland. Maar dat mocht de pret niet drukken. Ondanks het ontbreken van vliegbeelden heb ik genoten van deze ochtend.
Als ik deze serie zo bekijk zie ik veel heldere, kleurrijke beelden. Mijn eigen stijl? Ik ben er niet zo mee bezig tijdens het fotograferen, maar het valt me nu op. En dat het lekker divers is: landschap, vogels, zoogdieren en macro. En dat is ook wat ik zo leuk vind. Die afwisseling zal zeker blijven. Al met al ben ik erg tevreden over het afgelopen jaar. Ik heb een aantal dingen/soorten voor het eerst mogen zien en fotograferen en, dat is het belangrijkste, heb genoten van het in de natuur zijn.
Vooruitkijkend naar 2016 ben ik van plan het iets anders aan te pakken. Ik ga proberen per maand een onderwerp of gebied te kiezen om daar een aantal keren naar toe te gaan. Tot nu toe waren het steeds korte uitjes en je moet dan maar net het moment tegenkomen. En het geeft een zekere rust om niet elke week iets nieuws te moeten bedenken. Gevolg is wel dat ik wat minder blogs zal schrijven. Maar de speciale uitjes zullen niet helemaal verdwijnen. De fotoclub zal weer een aantal excursies plannen, het uitje met Dick staat al weer in de agenda en tijdens de vakantie zal er ongetwijfeld ook gefotografeerd worden.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de belangstelling voor mijn blog en de reacties, kritieken en tips. Dat wordt zeer gewaardeerd!
Velduil
13 december 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
De laatste weken wordt internet overspoeld met foto’s van velduilen. Een kleine zoektocht op waarneming.nl levert de plek op: Zevenhuizen. Toch een uurtje rijden, maar ik trek de stoute schoenen aan. Ik heb nog nooit een uil in het wild gezien, laat staan gefotografeerd. Dus ga ik deze keer mee met de massa en vertrek op de vroege zondagochtend naar Zuid-Holland. Het is altijd spannend om naar een onbekende plek te gaan. Je weet niet hoe de situatie ter plekke is en het is maar afwachten of de uilen in de paar uur die ik heb, zich laten zien en fotograferen. Als ik op het dijkje arriveer zie ik een omgeploegde zwarte akker voor me liggen. De geur van spruitjes, van een naastliggend veld, vult de lucht. Waar ga ik staan is nu de vraag. Geen idee natuurlijk, dus eigenlijk is elke plek goed. Ik zal de andere fotografen goed in de gaten houden, om te kijken waar er actie is.
Ik kijk naar een lege akker, als plotseling een vogel opvliegt. Toch niet zo leeg als ik dacht dus. Wat hebben ze een goede schutkleur! Even verder land hij weer en door de telelens zie ik dat het een velduil is! Ver weg, maar ik heb mijn eerste foto van een wilde uil te pakken.
En hier blijft hij een hele tijd zitten. Na een klein uurtje ga ik even een eindje verderop kijken. Daar heeft zich een groepje fotografen verzameld. En ja hoor. Er zit een velduil aan de rand van het veld. Boven vanaf de dijk maak ik mijn foto’s. De vogel schijnt zich niet druk te maken over al die aandacht. Hoewel hij af en toe onze kant op kijkt.
Hij (of zij) voelt zich zo op zijn gemak dat ie aan een poetsbeurt begint. Dan moet je je natuurlijk ook even lekker uitschudden. Ik vind zelf de beweging in het lijf mooi afsteken tegen de onbeweeglijke kop.
Dan vliegt ie op en verdwijnt uit beeld. Maar wat een mooie ervaring om een uil zo dichtbij te kunnen fotograferen.
Als ik terugloop naar mijn auto zie ik een uil aan komen vliegen. Ik probeer hem in de vlucht te vangen, maar helaas mislukt dat. Die techniek moet ik toch nog eens beter onder de knie zien te krijgen. Een mooie uitdaging voor volgend jaar. Tips zijn welkom. Gelukkig voor mij land hij niet te ver van mij aan de slootkant. Inmiddels sta ik wat lager aan de dijk. Ik kan dus een lager standpunt innemen, zodat ik een fraaiere achtergrond krijg.
Ik kruip nog wat dichterbij. De uil verroert geen vin. En ook geen vleugel trouwens. Met andere woorden: hij blijft rustig zitten voor een staatsieportret.
Maar een beetje meer ruimte geeft vaak een mooier plaatje. Is mijn persoonlijke mening in ieder geval. Dus nog een keer een foto met wat meer ruimte om de vogel.
Ik vind het nog steeds een voorrecht om zo dichtbij dieren te mogen zijn en ze te fotograferen. Het is een prachtige ochtend geweest, ondanks dat het licht niet optimaal was en ik geen vluchtbeelden heb kunnen maken. Ach, zo blijft er nog wat te wensen over. Ik sluit af met een portret. Is een uitsnede, maar kan nog net denk ik.
Dit zal wel mijn laatste blog dit jaar zijn. Behalve natuurlijk het traditionele jaaroverzicht. Ik wens iedereen fijne feestdagen en een gezond 2016
zwart-wit
7 december 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
De laatste twee maanden van het jaar is voor mij meestal een rustige tijd wat fotograferen betreft. Andere zaken hebben mijn aandacht nodig en vaak is het op de zondagochtend (mijn enige mogelijkheid om er op uit te trekken) slecht weer. Maar dan heb je wel wat meer tijd om eens door je oude foto’s te neuzen. Soms kom je in vergeten hoekjes van je harde schijf nog mooie foto’s tegen, die je in eerste instantie over het hoofd heb gezien. En het is ook leuk om oude foto’s in een nieuw jasje te steken.
In dit blog heb ik een aantal portretfoto’s van dieren omgezet naar zwart-wit. Vooral bij zoogdieren kan dat mooi uitpakken, omdat de details van hun vacht dan prachtig naar voren komen. Het blijft natuurlijk een kwestie van smaak, maar ik vind het goed gelukt.
Deze tamme vos in de Oostvaardersplassen had er geen moeite mee om even als model te dienen. Voor mij de eerste keer dat ik buiten de AWD een tamme vos tegen kwam. Ze loopt nog steeds rond bij het infocentrum van Staatsbosbeheer. Let ook op de teek die bij haar rechter oor zit.
De Westerheide bij Hilversum is een goede plek om reeën te fotograferen. Deze bok liet zich het gras tussen de heide goed smaken. Zo af en toe kwam hij met zijn kop even omhoog om te checken waar ik mee bezig was. Maar verder trok hij zich niet zoveel van me aan.
Eén van de oude hindes in de Oostvaardersplassen. Elke winter kom ik haar tegen op ongeveer dezelfde plek. Ze is te herkennen aan een metalen oormerk, welke niet te zien is op deze foto trouwens. Ze is goed benaderbaar.
Net als de reebok heb ik ook deze Schotse Hooglander gefotografeerd op de Westerheide bij Hilversum. Prachtige beesten met hun lange ruige vacht. Alleen jammer dat ze altijd zo’n lelijk geel oormerk in hebben. Bij zo’n extreme close-up heb je daar gelukkig geen last van.
Dit Pater Davidshert heb ik gefotografeerd in natuurpark Lelystad. De hormonen speelden op en hij had zich getooid met een kroon van grassen en onkruid.
Dit is één van mijn favoriete foto’s van de konikpaarden in de Oostvaardersplassen. Deze foto had ik gelijk al omgezet naar zwart-wit en is dus geen nieuwe bewerking. Maar omdat hij zo mooi past bij de anderen mag hij nogmaals in dit blog verschijnen.
Deze wisent uit het natuurpark Lelystad heb ik geprobeerd eens anders te portretteren door een andere compositie te maken. De achtergrond is de besneeuwde weide, waardoor de kop mooi afsteekt.
Ik ben benieuwd wat jullie van deze zwart-witters vinden. Commentaar, kritiek en tips zijn altijd welkom.
René Vos natuurfotografie 