Jaaroverzicht 2016
31 december 2016
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Het jaar is weer voorbij en eerlijk gezegd ben ik er blij om. Het was een jaar waarin niet alles gelopen is hoe je het van te voren zou bedenken. Vooral het feit dat mijn gezondheid vanuit het niets een gevoelige tik kreeg is van grote invloed geweest. Ook op fotografie gebied. Maar intussen heb ik dat achter me gelaten en kijk ik met een positieve blik naar 2017. Maar eerst kijken we nog even terug naar 2016.
Gelukkig was het niet alleen maar kommer en kwel. Zo zijn er weer een aantal foto’s van mij in verschillende bladen verschenen en staat er, voor het eerst, een foto van mij in de Roots agenda. Ook een paar kleine prijsjes mogen ontvangen bij fotowedstrijden en, als klap op de vuurpijl, verkozen tot “fotograaf van het jaar” bij de fotoclub VNF-Nijkerk. Verder heb ik ook weer een aantal foto’s via mijn webshop verkocht en mocht ik voor de eigenaren van een vakantiehuisje in België mijn eerste “rapportage” maken.
Maar nu heb ik wel genoeg schouderklopjes aan mezelf uitgedeeld. Tijd voor de foto’s!
januari
In januari een aantal keren naar de Oostvaardersplassen geweest. Dit duo-portret vind ik de mooiste van deze maand. Het feit dat het op vijf minuten fietsen vanaf mijn huis is, maakt het voor mij nog specialer.
februari
Ik heb lang getwijfeld of ik mijn eerste steenuiltje als foto van de maand zou uitkiezen of deze rietgors. Uiteindelijk gekozen voor de mooie achtergrond en het licht in deze foto. De foto is gemaakt in de polder Arkemheen bij Nijkerk.
maart
In maart ben ik begonnen aan mijn ijsvogelproject. Ik heb min of meer op twee nestplekken een paartje kunnen volgen. Hoewel de visoverdracht en de paring nog steeds op mijn wensenlijstje staan, was het een hele leuke ervaring om hier langere tijd mee bezig te zijn.
april
Kan een doodgewone meeuw foto van de maand worden? Ja zeker, in ieder geval bij mij wel! De foto is genomen tijdens een excursie van de fotoclub bij de zuidpier van IJmuiden.
mei
Met deze foto van een jonge zwaan bij ons in de wijk ben ik erg blij. Vanaf het moment dat het zwanenpaar ging broeden fietste ik op weg naar het station bijna dagelijks even langs om te kijken hoe het ging. Op moederdag kwamen er vijf kleintjes uit het ei.
juni
Geen moeite om deze maand mijn favoriet uit te zoeken. Een “once-in-a-liftime” moment met de uitsluipende libel en het lantaarntje dat op bezoek kwam.
juli
Ook in juli een foto van een libelachtige. En nog wel de mooiste juffer van Nederland: de weidebeekjuffer. Samen met mijn zus Heleen een ochtendje op pad bij de Kromme Vecht bij Bunnik.
augustus
Deze foto heeft nooit in een blog gestaan, maar is voor mij toch de mooiste van augustus. Op vakantie in Oostenrijk kwam ik een veld tegen met daarin Parnassia. Een prachtig onderwerp, vooral als de dauwdruppels op de achtergrond meewerken voor een mooie bokeh.
september
Ook de foto van september is gemaakt op een excursie van VNF-Nijkerk. In de tuin van Edo van Uchelen kon ik deze geelbuikvuurpad fotograferen onder water.
oktober
Mijn workshop bij Andrea Gulickx leverde naast nieuwe inzichten en inspiratie ook bovenstaande foto op. Voor mij de foto van de maand oktober.
november
Het paddenstoelenseizoen was laat dit jaar, dus waren er in november nog genoeg te vinden. Dit kleine exemplaar kon ik vastleggen in Lage Vuursche.
december
Op de valreep dan toch nog een landschapsfoto in het jaaroverzicht. En nog een winterlandschap ook. Begin december heb ik gebruik kunnen maken van een paar koude dagen en nachten.
Kijkend naar deze serie zie ik in het begin van het jaar veel vogels, die gaande weg worden vervangen door macrofoto’s. Ik denk dat mijn hart toch steeds meer bij de macrofotografie komt te liggen. Komend jaar zal macro weer een grote plek innemen bij mijn fotografische uitstapjes. En wil ik me verder ontwikkelen op het gebied van de landschapsfotografie. Vandaar dat het wel leuk is dat ik het jaaroverzicht afsluit met een landschap.
Ik wil iedereen bedanken die gereageerd heeft op mijn blogs. Het aantal blogs is een stuk minder geworden dan de afgelopen jaren en ook reageer ik zelf minder op andere blogs. Het kost me gewoon veel te veel tijd om alles bij te houden. Misschien ga ik mijn website wel omvormen naar soort van fotogalerij. Maar er zal altijd een plekje gereserveerd blijven voor mijn blogs. Bloggen is dus zeker geen aflopende zaak. Ik zal volgend jaar vast elke maand wel een blogje schrijven en verheug me al weer op alle leuke reacties die ik krijg.
Tot slot wil ik al mijn volgers een fantastisch jaar wensen. Bedankt voor alle opmerkingen en reacties.
Speldenprik van de winter
21 december 2016
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Hoewel we niet verwend zijn geweest de laatste jaren met winterweer, deelt Koning Winter zo af en toe een speldenprikje uit. Zo ook begin december toen we een paar koude nachten en dagen hadden. Gelukkig voor mij viel dat deze keer samen met het weekend, zodat ook ik de witte wereld in kon trekken.
Ik besloot naar de Hoorneboegse Heide aan de zuidkant van Hilversum te gaan. Daar was ik nog nooit geweest en het is altijd leuk om nieuwe gebieden te ontdekken. Nadeel is dat je nooit weet hoe het er precies uitziet en je moet dus ter plekke beslissen waar de mooiste stukken zijn.
Ik was er al voor zonsopkomst. Het was kraakhelder en de kou prikte in mijn gezicht. Heerlijk!!!
Wat is de vroege ochtend toch een mooi moment. Hoewel vroeg? In deze tijd is het toch al kwart voor negen voordat de zon opkomt. Maar de sfeer is hetzelfde.
Nog mooier vind ik het als je de andere kant op kijkt. Dan komen de pasteltinten tevoorschijn.
De kou straalt er van af.
Omdat het onbekend gebied is loop ik wel een beetje heen en weer te rennen. Zo lang duurt het mooie licht ook weer niet. Maar ik weet nu al dat ik hier vaker kom. Het is een prachtig stukje heide!
De rijp heeft alles bedekt met een laagje poedersuiker.
De zon komt nu boven de bomenrij in de verte uit en het veld kleurt langzaam oranje/roze door het vroege zonlicht.
Het maakt volgens mij niet uit naar welke kant je je camera richt. Overal zie je feeërieke plaatjes.
Nadeel van het late licht worden is dat al heel snel de hondenuitlaters, mountainbikers en wandelaars de heide overnemen. Het is dus al snel tijd voor een laatste landschapsopname. Ik probeer het eens recht tegen de zon in.
Niet ontevreden over het resultaat.
Vanwege de drukte vervang ik de groothoek- voor de macrolens. Een kijken of ik iets kan maken van de rijp. Ik zie een klein stukje hangen aan een draad spinnenrag. Het kost even wat moeite om de achtergrond goed te krijgen, maar uiteindelijk komt er een leuke foto uit.
Ook de grasjes zijn bedekt met een laagje ijskristallen en buigen onder het gewicht. Een mooi onderwerp voor een macrofoto.
Omdat ik nog moet werken vandaag is het tijd om mijn boeltje bij elkaar te pakken. Het waren een paar heerlijke uren in een winterwonderland. Dat was echt lang geleden. Terugkijkend op mijn blog zie ik dat ik in december 2014 de laatste winterserie heb kunnen maken. Twee jaar geleden dus!
Nu maar hopen op een strenge winter in januari 2017.
Herfst
7 december 2016
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Nu de winter haar eerste speldenprikken heeft uitgedeeld is het tijd om de herfstperiode af te sluiten. Hoewel ik minder dan gepland de bossen in ben geweest, heb ik toch een aantal keren kunnen genieten van de kleuren en geuren van de herfstbossen. In dit blog de foto’s die dat opleverde.
Door een lange droge periode kwam het paddenstoelenseizoen laat en langzaam op gang. De eerste poging in het Oostervaardersbos leverde dan ook maar één foto op: Deze inktzwam.
Op de één na laatste dag van oktober, tijdens familiebezoek in Drenthe, had ik meer succes. In het Kyllotsbos in Smilde kwam ik een aantal mooie exemplaren tegen. Ik ben niet zo goed in het geven van de juiste soortnaam, maar ik denk dat dit een oorzwammetje is. Als het een andere soort is hoor ik het graag.
De volgende meen ik wel zeker te weten: een witte kluifzwam. Het was een behoorlijk groot exemplaar. Ziet er een beetje uit als een modern beeldhouwwerk. De natuur maakt zijn eigen kunst!
Zoals ik in een eerder blog (Spelen met licht) al vertelde mag tegenwoordig ook de lensbaby mee op pad. En als je hem dan toch mee hebt, kun je hem net zo goed ook gebruiken. Dus heb ik nog even gespeeld met dit creatieve lensje. Voor mij is de moeilijkheid om het effect van de lens subtiel toe te passen in de foto. Je mag zelf beoordelen of dat gelukt is bij onderstaande foto’s.
Al met al een veel grotere oogst dan de eerste keer. En op het eind kwam ik ook nog twee piepkleine amethistzwammetjes tegen. Dat blijft toch een heel fotogeniek paddenstoeltje!
Twee weken later had ik tijd om er nog eens op uit te trekken. Dit keer naar een plek waar ik nog nooit geweest was: de bossen bij Lage Vuursche. Als ik door zo’n laan met beuken loop doet het me altijd denken aan een kathedraal.
Als ik het grote pad verlaat en de kleine paadjes opzoek, vind ik al snel een groepje paddenstoelen. Om een beetje variatie in mijn paddo-foto’s te houden ga ik vandaag eens beginnen met de telelens in plaats van de macrolens. Bij dit groepje levert dat een beeld op van een klein kabouterdorpje in het bos.
Een beetje omgeving er bij geeft gelijk een heel andere foto. Bij de volgende foto heb ik dat nog wat extremer gedaan. De zwammetjes vallen bijna helemaal weg, maar het geeft wel weer hoe klein ze eigenlijk zijn in het grote bos.
Had ik al gezegd dat het de hele tijd motregende? Soms gaat het zelfs wat harder. Nee hè? Bij deze dan! Niet echt weer om lekker buiten te zijn. Helemaal niet met deze lage temperaturen. Maar ik moest en zou er op uit. Al te vaak gingen mijn foto-ochtenden niet door de laatste maanden. En regenachtig weer geeft ook weer andere mogelijkheden. Zoals onderstaande foto van regendruppels op een herfstblad.
Natuurlijk heb ik niet de hele tijd met mijn ogen de bosgrond afgespeurd. Ook de bomen zijn nu op hun mooist met hun herfstkleuren. Ik waag me nog maar eens aan het fenomeen van beweging tijdens het fotograferen. Sommige fotografen hebben zich er echt in gespecialiseerd. Ik vind de resultaten meestal tegenvallen. Kwestie van smaak denk ik. Zo heel af en toe probeer ik het zelf wel eens. En meestal verdwijnen dan alle foto’s in de digitale prullenbak. Maar vandaag komt er eentje, zij het op het nippertje, door de keuring.
Ik weet niet eens of ik hem nou echt mooi vind, maar het heeft iets waardoor het mij toch aanspreekt.
De mooiste foto van de dag maakte ik aan het eind van de ochtend. Een piepklein zwammetje stond in een holte van een omgevallen boom. Door de donkere achtergrond lijkt het net een schemerlampje.
Hierna ben ik nog één keer op pad geweest voor de paddenstoelen. Maar een nachtvorstje had het aantal behoorlijk gedecimeerd. Toch kwam ik tevreden thuis met één mooie foto.
Ik zag een tak op de grond liggen met wat vaalbruine zwammen er op. Niet echt fotogeniek. Maar toen ik de tak omdraaide bleken ze een prachtige onderkant te hebben. Het heet een plooivlieswaaiertje. Mij vertelt door iemand die er veel meer van af weet dan ik. En ze schijnen redelijk tegen de vorst te kunnen.
Hiermee sluit ik de herfst af. Op naar een strenge winter, met veel vorst en sneeuw!
René Vos natuurfotografie 