Archief voor december, 2017

Jaaroverzicht 2017

31 december 2017

***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***

Voor mij persoonlijk was 2017 een jaar van weinig hoogtepunten en veel dieptepunten. Vooral op het gebied van de gezondheid zat het, voor mij en degenen die mij lief zijn, niet mee. Dat heeft ook zijn weerslag gehad op mijn fotografie. Vooral het feit dat ik vanaf september om gezondheidsredenen niet meer mocht autorijden beperkte mij in ernstige mate. Ook het bloggen en reageren op andermans blog is er veelal bij ingeschoten. Al met al een jaar om snel te vergeten. Was het dan allemaal kommer en kwel? Gelukkig niet. Zo heb ik weer een aantal foto’s mogen verkopen en stonden foto’s van mij op de cover van twee boeken. Vooral dat mijn foto gebruikt is voor het boek “Zo fotografeer je de natuur” van Roots Magazine vind ik een grote eer.

En om het jaar positief af te sluiten komt hier mijn jaaroverzicht. Van elke maand de  mooiste, meest bijzondere of dierbaarste foto. Veel plezier met deze terugblik.

januari

De maand januari breng ik traditiegetrouw door in de Oostvaardersplassen. Hoogtepunt dit jaar was een winterse dag waarop volop geschaatst werd. Ik had meer belangstelling voor een groepje baardmannetjes. Dit vrouwtje ging er even mooi voor zitten.

februari

Deze high-key foto van een ooievaar maakte ik in natuurpark Lelystad. Eén van mijn vaste fotografieplekjes. Deze foto is nog niet eerder op mijn blog verschenen.

maart

Net als zo veel andere natuurfotografen ben ik in maart bezig geweest met de bosanemoontjes. Deze sfeeropname bij Amelisweerd vind ik zelf de mooiste.

april

Het hoogtepunt van april was ongetwijfeld de vondst van deze parende oranjetipjes. Het duurde meer dan een uur voordat ik überhaupt ééntje gevonden had in het grote veld pinksterbloemen, maar de beloning was er dan ook naar.

mei

Voor mei is het een moeilijke keus geweest. Zoveel mooie foto’s kunnen maken: steenuiltje, Laakse slenk of Groentjes (vlinder). Toch is het deze opname geworden van een boom op de Westerheide bij Hilversum. Een beetje Afrika in Nederland.

juni

Erg blij ben ik met bovenstaande panorama. Samengesteld uit drie afzonderlijke opnames van dezelfde reegeit. Verbazingwekkend hoe makkelijk en goed je die met de huidige software naadloos aan elkaar kunt plakken. Dit was trouwens bij het Naardermeer.

juli

Van juli wil ik jullie deze foto laten zien. Nog niet op mijn blog verschenen tot nu toe, maar wel één van mijn favoriete foto’s van het jaar. Gemaakt in de “Stille Kern” in het Horsterwold.

augustus

De zomervakantie naar vlinderparadijs de Eifel leverde naast vlinders ook deze vliegende blauwe glazenmaker op. Voor mij de mooiste van de maand.

september

Weinig keuze in september. Ik had welgeteld de keuze uit twee foto’s. Het werd deze van een druppende inktzwam, die ik maakte in het bos vlak bij mijn huis.

oktober

Ook oktober levert een paddenstoelenfoto. Experimenteren met een lampje resulteerde in bovenstaande foto.

november

Eén van de hoogtepunten van mijn jaar: voor het eerst een bosuil gezien en kunnen fotograferen. De herfstsetting geeft nog wat extra’s aan deze foto.

december

Twee dagen sneeuw was genoeg voor de foto van de maand. De Oostvaardersplassen waren magisch gehuld in een witte deken. Lang leve code rood!

Als ik de foto’s zo op een rijtje zie kan ik toch tevreden terugkijken op 2017. In ieder geval voor wat de fotografie betreft. Hoewel ik de tweede helft van het jaar weinig gefotografeerd heb, is het toch een mooie, afwisselende serie geworden. Een mooie afspiegeling van mijn fotografie-interesse. Met andere woorden: ik vind gewoon alles leuk om te doen binnen de natuurfotografie. En dat wil ik graag zo houden.

Ik wens iedereen al het goede voor 2018, maar bovenal een gezond jaar!


Code wit

14 december 2017

***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***

Hij was kort maar hevig: de winter van 2017-2018. En dus moet je als natuurfotograaf snel zijn als je wat winterbeelden wilt schieten in Nederland. Code rood of niet, ja moet er op uit. En zo vond ik mijzelf afgelopen zondag (10/12) terug in een witte Oostvaardersplassen.

Het sneeuwde de hele tijd en een striemende wind liet de sneeuwvlokken prikken in mijn gezicht. Maar de witte wereld maakte dat alles meer dan waard. In totaal heb ik zo’n tweeënhalf uur rondgelopen. Voornamelijk zoekend naar edelherten in de sneeuw. Ze zijn lastig te benaderen en ik wil ze ook niet opjagen. Gelukkig kon ik vanaf het fietspad onderstaande foto maken.

Ik denk dat ik mijn kerstkaart voor volgend jaar al gemaakt heb. Al snel verdween de groep, waar deze man deel van uitmaakte, het bos in.

Om even uit de wind te blijven volgde ik hun voorbeeld. Ik was ondertussen druk bezig om mijn camera sneeuwvrij te houden. Hij kan wel wat vocht hebben, maar met een volledig dicht gesneeuwd oculair is het moeilijk fotograferen. Ik kreeg later van een andere fotograaf deze foto toegestuurd. Met dank aan Fred van der Tak. Je ziet mij hier in het Oostvaardersbos.

Nadat ik het bos weer verlaten had zag ik een eenzaam hert in het riet staan. Het begon net weer wat harder te sneeuwen. Gelukkig niet zo hard dat ik niet meer kan fotograferen, want ik ben erg blij met deze foto.

Door de sneeuwval waren veel foto’s niet echt scherp en ik hield het voor gezien. Ook al omdat ik toch behoorlijk doorweekt begon te raken van de smeltende sneeuw op mijn kleren. Een glaasje cognac bij de kachel begon een steeds aantrekkelijker idee te worden. Dus begon ik aan de wandeling naar huis.

Nog een laatste foto, waaraan je kan zien dat ik door de kou de camera niet echt meer stil kon houden. 😉

Een kort blogje deze keer. Net als de winters in Nederland.


Herfst 2017

2 december 2017

***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***

Nu de meteorologische winter is begonnen is het tijd om terug te kijken op de herfst. Een paar keer kon ik er op uit om bij voorbeeld op zoek te gaan naar paddenstoelen. In dit blog een klein overzicht.

Aan het begin van de herfst trof ik deze inktzwam aan vlak bij huis. Een detailopname laat zien waar die naam vandaan komt.

Zoals je ziet nog geen herfstkleuren in de achtergrond, maar fris groen gras. Toch waren er wel al wat oranje tinten te vinden. Hoewel het geen bladeren waren, maar kleine paddo’s.

Een aantal weken later kon ik weer even op pad. In hetzelfde bos kwam ik weer een inktzwam tegen. Nu eens geen detailopname, maar mooi in het bosdecor geplaatst.

De zwam heb ik belicht met een externe lamp, waarvan ik de lichtsterkte en de kleur van het licht (kleurtemperatuur) kan aanpassen. Dat biedt weer nieuwe mogelijkheden voor me. Zo heb ik bij de volgende foto de paddenstoelen van onderen belicht aan de achterkant. Het geeft weer een heel ander beeld.

Maar lang niet alles lukt, dus ik moet er nog flink mee oefenen. Maar dat is dan ook wel weer leuk. Meestal probeer ik zelf alles uit te vogelen en niet te veel dingen op te zoeken op youtube of iets dergelijks. Dan doe je hetzelfde als anderen doen. Zelf uitvinden wat voor jou werkt is toch het leukste.

Gewoon recht-toe-recht-aan fotografie blijft natuurlijk ook leuk. Deze ieniemini  babypaddenstoelen lenen zich daar goed voor. Welke het zijn? Het zouden zomaar streepsteel of de melksteel mycena’s kunnen zijn. Of één van de andere tig soorten myena’s natuurlijk 😉 .

Tot zover even de paddo’s. Ik ben niet echt in de gelegenheid geweest in de bossen de herfstkleuren vast te leggen, maar een klein larikstakje brengt toch wat kleur in dit blog.

Ook met dit takje ben ik in de weer geweest met mijn nieuwe lampspeeltje. Met wisselend resultaat moet ik zeggen. Maar onderstaande foto kan mij wel bekoren.

De lariks fotografeerde toen ik samen met mijn zus een paar uurtjes op pad was met onze camera’s. Altijd leuk om samen aan de gang te gaan! De paddo’s wilden niet zo goed lukken, maar eentje mag toch in dit blog verschijnen. Een omgevallen exemplaar nog wel.

Hoewel ik net zei dat ik niet de herfsttinten heb kunnen fotograferen is er op het nippertje toch nog een foto van een herfstbos. Dit is het fietspad wat ik altijd rij als ik naar de Oostvaardersplassen ga. In de herfst ontstaat er een prachtige oranje-gele tunnel.

En hiermee sluit ik de herfst af. Ik hoop er volgend jaar fotografisch meer mee te kunnen doen. Maar voor nu is het over. Op naar de winter!