‘s-Gravelandse herfstbossen
27 oktober 2012
Omdat ik dit weekend dienst heb, kan ik niet al te ver weg gaan. Moet snel in Amsterdam kunnen zijn als ik wordt opgeroepen. Natuurlijk wil ik wel even er-op-uit met het mooie weer wat voorspeld is. Op advies van een collega fotoblogger (http://incantoimages.blogspot.nl/) ga ik naar ‘s-Graveland. Om precies te zijn naar landgoed Hilverbeek.
Een landgoed is in bezit van natuurmonumenten en vrij toegankelijk. Er zijn veel watertjes en beuken, wat voor mooie herfsttaferelen moet zorgen. Het is nog schemerig als ik aankom en dus ga ik eerst maar eens op verkenning uit. Al snel zie ik een aantal mooie plekjes. Het wachten is nu op de zon, die al voorzichtig over over de horizon uitkomt. In een bos blijft het altijd wat langer donker, ook al omdat er nog veel blad aan de bomen zit. Maar na een tijdje kan ik beginnen met het maken van foto’s.
Een beetje een drukke foto, maar het geeft goed weer hoe het er op dit moment uitziet. Veel bruine, gele en ook nog groene kleuren. Stond trouwens op een bruggetje bij het maken van deze foto.
De laatste tijd probeer ik in mijn foto’s niet alleen te registreren wat ik zie, maar soms ook alleen de sfeer of het gevoel vast te leggen. Dat kan door de manier van fotograferen of door een bewerking van de foto. Onderstaande foto heb ik in photoshop bewerkt. Het geeft een, volgens mij, dynamisch beeld van de herfst. Denkend aan herfstkleuren en wind.
Ik ben eigenlijk van plan om vandaag niet de hele tijd op mijn buik te liggen bij paddenstoelen. Maar dit exemplaar neem ik toch even mee.
Een doolhofzwam dus. De onderkant laat zien waarom deze zo genoemd wordt. Het gerucht gaat dat deze zwam erg polulair is bij kabouterkinderfeestjes. Uren kunnen ze zich vermaken met het ronddwalen in het doolhof. Lijkt me nog een hele toer voor de papa en mama kabouters om zo’n zwam met de onderkant omhoog te leggen.
Na dit intermezzo loop ik verder door het bos, genietend van de herfstkleuren en geuren. De route voert mij nu uit het bos en naar een meer open gebied met lanen en weilanden.
Het liedje: De paden op, de lanen in vooruit met flinke pas….. schiet door mijn hoofd. Met die flinke pas valt het trouwens wel mee. Doe altijd uren over een paar kilometer als ik aan het fotograferen ben. Als ik met mijn gezin aan het wandelen ben is het dan ook geen doen om foto’s te maken. Na 1 minuut wordt er al geroepen: “Papa kom je nog!!!!!” Gelukkig kan ik nu alle tijd nemen, want anders had ik dit roodborstje gemist. Vol in het tegenlicht, maar toch wel een aardig beeld dacht ik.
Ik loop nu weer het bos in en kom bij een vijver. Een prachtige plek! De kleuren zijn hier op en top herfstig en doordat het een open plek is valt er ook nog mooi licht op.
Ik blijf hier een tijdje rondhangen en geniet gewoon van de omgeving. Voor mij geldt dat het lekker buiten zijn in de natuur net zo belangrijk is als het maken van foto’s. En door mijn fotohobby sla ik die twee vliegen in één klap.
Jammer genoeg is het weer tijd om op huis te gaan. Terug lopend naar de auto zie ik nog een mooie herfsttak, Ik zie er een mooie omslagfoto voor mijn facebook in. https://www.facebook.com/rene.vos.71
Het was een heerlijke wandeling met prachtige herfstkleuren.
Tot slot wil ik nog twee paddenstoelenfoto’s laten zien die ik op een andere wandeling heb gemaakt waar ik geen blog van geschreven heb. Maar ik vind de foto’s toch de moeite waar om hier nog even te laten zien.
Vooral op onderstaande foto ben ik erg trots.
Bedankt dat je even met mij mee bent gelopen. En ik hoop dat je genoten hebt van mijn foto’s.