Tuinvogels
30 november 2013
De laatste tijd heb ik wat minder tijd om er op uit te trekken. Of het weer werkt niet mee. Om toch mijn wekelijkse hoeveelheid fotovitamines binnen te krijgen, heb ik een paar keer met mijn camera voor het raam gestaan. De vogels weten de tuin weer beter te vinden nu het buiten kouder wordt. Het feit dat we sinds een paar weken weer voeren zal ook een kleine rol spelen 😉 . Dus comfortabel vanuit mijn eigen huis op vogeltjesjacht.
Koolmees
De koolmees is de meest voorkomende soort in onze tuin. Vaak fladderen er een stuk of 5 rond. Leuk is om het gedrag te bestuderen. Koolmezen pikken snel een zaadje (liefst een zonnenbloempit) van de voedertafel om die even verder in de boom op te peuzelen. Je moet dus snel zijn om een foto te kunnen maken.
Een andere veel geziene gast in de tuin is de ekster. Echte schreeuwlelijkerds die de boel regelmatig op stelten zetten. Toch hebben ook zij een belangrijke functie. Als bewakers slaan ze regelmatig alarm als er een kat of, zoals al twee keer gebeurd is, een sperwer het heeft voorzien op al dat vogelgrut.
Ekster in herfstkleuren
De beuk, die op gemeentelijke grond staat, geeft een mooie herfstachtergrond.
Wie ook regelmatig langskomen zijn een koppeltje Turkse tortelduiven. Als je er één ziet, weet je dat de andere binnen no-time ook aan komt vliegen.
Turkse tortel
Zo af en toe komt er een derde langs, maar die wordt door het koppel eendrachtig de tuin uitgejaagd. Een triootje zit er niet in denk ik. Als één van de twee nog wat dichterbij komt kan ik een leuk portretje maken.
Tortelportret
Eén van de leukste tuinsoorten vind ik het pimpelmeesje. Die zie ik eigenlijk nooit in groepen, zoals de koolmezen, maar altijd alleen. Het favoriete voer van de pimpel is de vetbol. Maar als zijn neef de koolmees er aan komt is ie meestal snel weer verdwenen.
Pimpelmees
Naast deze soorten hebben we nog een heggenmusje in de tuin, wat huismusssen, zo af en toe een verdwaalde spreeuw en enkele merels. Het roodborstje heb ik dit seizoen nog niet gezien. Wel één keer een grote bonte specht en sporadisch een winterkoning. Hopelijk kan ik die ook allemaal nog eens vastleggen.
Uiteindelijk komen we weer terug bij de koolmees. En zo is de cirkel van dit blog weer rond.
Parus Major
