De Groene Jonker
29 maart 2014
Vandaag ligt er een voor mij nieuw gebied te wachten: De Groene Jonker bij Mijdrecht. Best een eindje rijden, maar ik heb er goede verhalen over gehoord. Doel voor vandaag zijn de geoorde fuut en de blauwborst. Al vanaf de tijd dat ik net begon met fotograferen is de blauwborst één van mijn favoriete vogels. Een combinatie van uiterlijk, zang en het feit dat ie elk voorjaar weer terugkomt uit Afrika om de lente in te luiden. Als je een blauwborst heb gehoord in het riet, dan is de lente pas echt begonnen.
Na een mooie autorit met een opkomende zon (balen dat ik de groothoeklens niet bij me had 😦 ) kom ik aan bij het gebied. Het is lekker overzichtelijk qua grootte en goed te verkennen dus in een ochtendje. Ik loop nog geen honderd meter en daar hoor ik het al voor mij zo heerlijke geluid. Een blauwborst zit boven in een rietstengel! Ik maak een foto, maar het is nog vrij donker. Maar na de bewerking in photoshop kan ik er toch een toonbaar plaatje van maken.
Nou dat was snel!
Ik loop verder het gebied in en geniet van de geluiden van de vroege ochtend. Vooral veel vogelgeluiden en het ruisen van het riet in de wind. Dit alles overgoten met een heerlijk lentezonnetje. Wat kan een mens nog meer wensen?
Nou misschien nog een blauwborst! En die vind ik een eindje verder op. Verscholen tussen het riet laat hij horen dat ie er is. Zo af en toe opvliegend. Meestal verdwijnt hij dan weer tussen de begroeiing, maar af en toe zit hij wat meer in het zicht. Daar maak ik dan dankbaar gebruik van.
Mijn eerste doel van vandaag is dus zeker bereikt. Ik ga dus op zoek naar mijn tweede wenssoort: de geoorde fuut. Die heb ik één keer eerder gezien. Dat was in het Fochteloërveen. Maar hier schijnen ze ook te zitten, dus op zoek dan maar.
Maar blijkbaar zijn ze niet thuis, want ik zie ze niet. Er zijn natuurlijk genoeg plekjes waar ze zich kunnen verstoppen, dus ik hou moedig vol. Niet dat ik me verveel hoor. Er is genoeg anders moois te zien. Zoals deze rietgors.
Heerlijk in het zonnetje is hij door het riet aan het struinen. Op zoek naar eten denk ik. Zo af en toe komt hij via een rietstengel naar boven geslopen. En daar sta ik dan weer klaar met mijn camera. Klik ik heb je!
Na dit mooie intermezzo is het weer tijd om verder te zoeken naar de geoorde fuut. Als ik bijna weer terug ben bij de plek waar ik de tweede blauwborst zag, zie ik ineens drie van deze futen ver weg op de plas. Te ver weg voor echt mooie foto’s, maar toch ben ik wel tevreden met dit plaatje.
Een behoorlijke crop en daardoor niet haarscherp. Maar ze willen niet dichterbij komen vandaag. Ik zal dus nog een keer terug moeten! Maar dat is geen straf bij zo’n mooi gebied. Nu blijkt dat de futen verder niet mee willen werken ga ik nog maar eens op zoek naar de blauwborst. Maar eerst kom ik nog een rietgors tegen. Een beetje een koukleum want deze heeft nog een lekker warm bontkraagje om.
Aan het eind van mijn tochtje kom ik weer bij de plek aan waar ik eerder de blauwborst zag. En hij is nog steeds aan het zingen in het zelfde rietveldje. Nu zelfs nog wat dichterbij dan de eerste keer. En mooi boven in het riet! Dat levert dan onderstaande foto op.
Ik ben blij dat ik hem ook zingend heb kunnen vastleggen. Helaas ben ik weer eens vergeten dat mijn camera ook een filmfunctie heeft. Dat moet ik toch eens gaan doen. Het geluid zal zoveel toevoegen aan de beleving van dit prachtige vogeltje. Ook dit staat dus op mijn to-do-lijstje!
Als de blauwborst dan nog wat dichterbij komt zitten kan ik, met een behoorlijke crop, dit portret maken van deze zanger.
Wat een prachtige vogel niet? En dan te bedenken dat ik tot drie jaar geleden nog nooit van dit vogeltje gehoord had. Wat een enorme verrijking is de natuurfotografie gebleken. En er is voor mij nog zoveel meer te ontdekken.
Dus tot een volgende keer!