De tien van 2019
Het begin van 2020 is natuurlijk het moment om weer even terug te kijken op 2019. Het jaar waarin ik gestopt ben met bloggen en ook weer voorzichtig ben begonnen. Fotografisch was het een goed jaar met mooie momenten. Hutbezoeken met collega-fotografen of in je eentje de rust van een zonsopkomst beleven. Ik heb er van genoten.
Vanaf mei heb ik natuurlijk al elke maand een foto laten zien, dus een maandoverzicht heeft niet zo veel zin. Daarom heb ik er voor gekozen om tien foto’s uit 2019 te laten zien, die mij dierbaar zijn en nog geen foto van de maand zijn geweest.
Het paard van Marken
Een koude winterochtend met een snijdende wind. Dit resultaat was het waard om de elementen voor te trotseren. Niet een erg originele foto, maar voor mij dierbaar.
Zaanse Schans
Een vergelijkbare foto als de eerste. Weer ’s ochtends vroeg op pad om de zonsopkomst vast te leggen. Dit keer bij de Zaanse Schans. Het was heerlijk om daar rond te struinen, voordat de toeristen de boel overspoelden.
Oranjetipjes
Een veld vol pinksterbloemen in de buurt van Lelystad. Dus het duurde even voordat twee paar ogen het eerste oranjetipje vonden. Maar de voldoening als je ze dan toch vindt is groot. Helemaal als je met zo’n foto thuiskomt.
Kikkertje
Als je naar de Oostvaarderplassen gaat, verwacht je terug te komen met foto’s van konikpaarden, heckrunderen, edelherten, vogels of vossen. Deze keer was het echter een klein kikkertje dat de show stal. Mooi dat onverwachte!
Havik
Mijn eerste keer dat ik een havik tijdens een hutbezoek voor de lens kreeg. Wat een beest van een vogel! Dit jaar zowel sperwer als havik vanuit een hut kunnen vastleggen. Kicken!!!
Zilveren maan
De vlinder met de mooiste naam van Nederland. Ik had hem al eens eerder kunnen fotograferen, maar niet zo mooi als dit jaar.
Het Atol
Een zonsopkomst, filters en lange sluitertijden. Dat is wat ik mooi vind om mee te spelen bij landschapsfotografie. Deze foto is gemaakt bij zwemsteiger ‘Het Atol’ in Zeewolde.
Parelstuifzwam
Al een aantal jaren had ik deze foto in mijn hoofd. Helemaal zelf uitgedokterd hoe je dit natuurverschijnsel fotografisch vast zou kunnen leggen. Als het dan gelijk de eerste keer lukt voelt dat geweldig. Komend jaar ga ik hier zeker verder mee.
Gouden zwaan
Deze knobbelzwaan kwam ik tegen in het Horsterwold. Het vroege ochtendlicht zorgde voor een gouden gloed.
Gebiedenboek
Als laatste niet een foto van mijzelf, maar de cover van het boek waar ik aan meegewerkt heb. Een aantal gebieden in Flevoland heb ik mogen beschrijven en de foto’s mogen leveren. Een mooie ervaring en leuk om de positieve reacties te horen.
Zoals ik al zei: een mooi fotojaar met weer nieuwe ervaringen. Zo blijft het elk jaar weer boeiend. Komend jaar staat mijn eerste buitenlandse fotoreis op het programma: wolven fotograferen in Polen. Ik heb er zin in! Ik dank jullie voor jullie ‘likes’ en commentaren.
Langs de Oostvaardersdijk
10 november 2013
Tussen Almere en Lelystad kun je over de Oostvaardersdijk rijden. Aan de ene kant het Markermeer en aan de andere kant de Oostvaardersplassen. Een mooi stuk en je ziet er altijd van alles overvliegen. Vandaag ga ik eens kijken wat ik hier allemaal tegen kom. En neem gelijk de langs de dijk gelegen kijkhut “De Zilverreiger” mee.
Veel vogels vliegen vanuit de Oostvaardersplassen naar het Markermeer om te foerageren. Vooral de grote groepen aalscholvers vallen daarbij op. Maar ook trekken veel vogels langs de dijk om te zoeken naar eten. Maar ik begin in de kijkhut. Dus de auto op de parkeerplaats gezet en dan is het nog een paar honderd meter naar de hut. Langs het pad zitten vaak baardmannetjes. Ik heb hier wel eens een groep van een stuk of twintig gezien. Helaas toen niet kunnen fotograferen, maar misschien vandaag een nieuwe kans.
Alleen laten de baardmannen het afweten vandaag. Een eenzame bonte specht is er te zien, maar die gaat er snel vandoor als hij mij in de gaten krijgt.
Zoals je ziet is het nog niet echt licht. Er valt zelfs een lichte motregen.
Als ik even later bij de kijkhut aankom is er niet echt veel te zien. Alleen een groepje bergeenden dobbert in de plas. Zo af en toe steken ze even hun kop onder water om wat waterplanten op te vissen.
Niet erg spectaculair, maar het ziet er toch elke keer weer een beetje grappig uit hoe die kontjes boven het water uitsteken.
Dan zie ik aan de overkant van het water een roofvogel in de boom zitten. Hij komt groter op me over dan een buizerd. Zou het een zeearend zijn!? Ik maak een foto en zoom in op het beeld op mijn display. Zeker geen zeearend, maar wat dan? Waarschijnlijk toch een buizerd, maar ik blijf twijfelen. Thuis voer ik de waarneming in op waarneming.nl en krijg al snel de opmerking dat het geen buizerd is, maar een havik!
Een leuke soort, die ik niet vaak zie.
Omdat er verder niets te zien is loop ik terug naar de auto en rij nog een stukje verder. Daar zie ik een torenvalkman in de boom landen. Snel de auto aan de kant zetten en schieten maar. Helaas zijn de lichtomstandigheden verre van optimaal. Maar toch een leuk plaatje.
Als ik verder wil rijden en de motor van de auto start hoor ik alleen: tak-tak-tak! Wat zullen we nu krijgen! Ook na herhaaldelijk proberen geeft de motor geen sjoege. Om een lang verhaal kort te maken: wegenwacht bellen, drie kwartier wachten, monteur komt, nieuwe accu erin en na dik een uur kan ik weer verder. Erg blij met de ANWB!
Helaas is het nu al weer tijd om naar huis te gaan 😦 Dit is wel een heel kort foto-ochtendje geworden. Via de dijk rij ik weer naar Almere. Halverwege is er nog een uitkijkpunt over de Oostvaardersplassen en aan de Markermeerkant zijn er een aantal steigers en strekdammen. Toch nog maar even stoppen. Als ik de steiger oploop vliegen er verschillende meeuwen over.
Dit is een stormmeeuw. Ik vind de kleine meeuw mooi afsteken tegen die grote wolken. Ook een groepje krakeenden vliegen voorbij. Eerst blijven ze, net als de stormmeeuw, op afstand.
Later komen ze toch nog wat dichterbij.
Het blijft lastig om ze goed scherp te krijgen zo in de vlucht. Maar dit is wel een goede plek om te oefenen. Regelmatig komen er vogels, vooral meeuwen, over vliegen. En dan maar proberen om de AF goed te krijgen en te houden. Onderstaande foto is mijn beste resultaat. Ook dit is een stormmeeuw.
Inmiddels is het weer later geworden dan ik gedacht heb en ik haast me naar de auto. Net voordat ik mijn camera in wil pakken zie ik iets boven de berm in de lucht hangen: een biddende torenvalk! Die neem ik natuurlijk nog even mee. Ook nu is de stand van de zon niet ideaal, maar toch kan ik deze foto maken.
Aan de strepen op de staart en het ontbreken van de grijze kruin kun je zien dat dit een vrouwtje is.
Al met al een bijzondere ochtend, vooral door de autopech. Maar ondanks dat heb ik genoten van het fotograferen en van de vogels die ik heb gezien!