November 2019
In november heb ik gewoon teveel kandidaten om foto van de maand te worden. Paddenstoelen, herfstbossen en mistige ochtend landschappen. Wat was het een prachtige herfstmaand! Daarnaast ben ik ook nog bezig geweest met dubbele belichting, wat ook een mooi resultaat heeft opgeleverd. Keuzestress dus!
Uiteindelijk gekozen voor onderstaande foto. Voornamelijk omdat hij anders is dan de foto’s die ik normaal maak.
Het zijn twee foto’s van het blad van een koningsvaren, die ik in de camera over elkaar heen heb gelegd. Beeld op beeld heet dat bij Nikon. Het eindresultaat kan mij wel bekoren. Misschien wordt ik toch nog eens creatief!
Oktober 2019
Voor oktober ligt het voor de hand om een paddenstoelenfoto te kiezen als foto van de maand. En ik moet zeggen dat het een prachtig paddo-jaar is. En ik heb zeker een aantal kandidaten die foto van de maand zouden kunnen worden.
Toch kies ik voor een foto uit natuurpark Lelystad. Deze wisent in half tegenlicht spreekt mijzelf namelijk erg aan, ook door de omzetting naar zwart-wit. Voor die omzetting maakte ik gebruik van NIK-filters in Photoshop.
Alvast bedankt voor jullie commentaren en opmerkingen. Ik zal zelf ook weer proberen te reageren op andermans/vrouws blogs.
Augustus 2019
Augustus is traditioneel dé vakantiemaand en bij ons is dat niet anders. De reis ging naar Luxemburg dit jaar. En hoewel de focus zeker niet op de fotografie ligt ben ik toch een ochtendje vroeg op pad gegaan. Ik wilde namelijk een mooi watervalletje fotograferen zonder allerlei dagjesmensen die in de weg lopen.
Het was het vroege opstaan zeker waard!
Deze waterval ligt in het Müllerthal. Een gedeelte van Luxemburg dat ook wel bekend staat als Klein Zwitserland. Veel rotspartijen en een prachtig wandelgebied.
Foto van de maand: mei 2019
Een nieuw begin. Ik heb besloten toch weer af en toe een berichtje te plaatsen op mijn blog. Het idee is om elke maand een foto van de maand te kiezen en die een ereplaatsje te geven op mijn blog.
Ik begin gewoon midden in het jaar, maar dat vind ik niet erg. De foto van de maand mei is de steenmarter geworden. Foto even aanklikken voor een groter en scherper beeld.
Deze schoonheid kwam ik tegen toen ik op weg naar een ijsvogelstek door het bos struinde. Plotseling vloog voor mij een beestje de boom in. Op een hoogte van ca. 5 meter blijf hij zitten om nieuwsgierig te kijken wie hem gestoord had.
Een fantastische ontmoeting voor mij en een natuurmoment die ik niet snel zal vergeten.
Jaaroverzicht 2018
31 december 2018
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
En weer is een jaar voorbij gevlogen. Een jaar waarin ik steeds minder blogberichten heb geplaatst en uiteindelijk de beslissing heb genomen om (voorlopig?) te stoppen met bloggen. Komende tijd ga ik nadenken waar en op welke manier ik mijn foto’s wil laten zien. Want helemaal verdwijnen wil ik ook niet. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die van mijn foto’s genieten.
Fotografisch is het in ieder geval een leuk jaar geweest, met in de eerste maanden nog de handicap van het medisch rijverbod. Wat een genot om dan op een gegeven moment je vrijheid terug te krijgen en weer naar al die mooie natuurgebieden te kunnen gaan. Wat een rijkdom is dat!
Ook dit jaar weer een aantal publicaties en wat foto’s kunnen verkopen. Maar eigenlijk doe ik het daar niet voor. Het gaat mij meer om het genieten in de natuur en die zo mooi mogelijk vast leggen. Op mijn eigen manier.
Genoeg geschreven, het is tijd voor mijn favorieten van afgelopen jaar. Elke maand 1 foto die mij het meest aanspreek, of waar ik de mooiste herinneringen aan heb. Ik hoop dat jullie met mij mee genieten van deze terugblik.
januari
Geen keuzestress in januari. Een torenvalkdame in de Eempolder leverde mij een wensfoto op. Geweldig om dit op een aantal meters voor je te zien.
februari
In februari ook een vogel. Afgelopen winter was er een behoorlijke invasie van barmsijsen. Deze kleine barmsijs kon ik fotograferen in Almere.
maart
In maart heb ik weinig gefotografeerd. Deze opname van de Baggelhuizer Plas bij Assen nam ik op een hele koude ochtend. Ik herinner me vooral de snijdende wind. Maar het was de ontbering waard.
april
Het begint bijna een traditie te worden: op jacht naar de oranjetipjes eind april. Deze macro met wat koelere kleuren vind ik één van de mooiste.
mei
In mei was de jaarlijkse fotohutdag met Dick. Deze keer gingen we naar de tuinhut van Arjan Troost. Helaas had de ijsvogel de winter niet overleeft, maar er was nog genoeg te zien. Waaronder deze drinkende eekhoorn. Precies op het juiste plekje besloot hij (of zij) een slokje te nemen.
juni
In juni is het macroseizoen volop bezig en het zal je dan ook niet verbazen dat een macrofoto deze maand mag vertegenwoordigen in dit overzicht. Voor mij was het een primeur om deze bosparelmoervlinder te zien. Alle soorten parelmoervlinders zijn prachtige vlinders om te zien en deze bosparelmoer was daarop geen uitzondering.
juli
En ook juli levert een vlinder op. Dit landkaartje van de zomergeneratie was één van de vele, vele vlinders die rondfladderden in het Oostvaardersbos en zich tegoed deden aan de nectar van de zwarte mosterd. De Oostvaardersplassen en de omringende velden kleurden dit jaar geel door deze plant.
augustus
In augustus blijven we nog even in de Oostvaardersplassen. Door de droogte dit jaar vielen vele stukken water droog of bijna droog. Dit leverde een eldorado op voor de waadvogels en steltlopers. Van mij mogen ze het waterpeil elk jaar wel zo verlagen. Hoogtepunt waren ongetwijfeld de steltkluten die ik kon fotograferen. Deze jonge vogel liep recht op mij af en doordat het windstil was kon ik hem vastleggen met een mooi spiegelbeeld.
september
Ik had het net al even over de droogte. Die had een grote invloed op de natuur dit jaar. Zo waren er maar weinig bloeiende heidevelden. Ook de heide in het Gooi stond er maar verdroogd en bruin bij. Een klein stukje paars kon ik echter nog vinden en dat was net genoeg voor deze foto.
oktober
Ik werd heel blij van deze foto van de zeldzame spechtinktzwam. Na een tip vond ik deze prachtige soort ergens in het Gooi.
november
Ook in november een paddenstoelenfoto. Het paddo-seizoen kwam heel langzaam op gang en pas tegen eind november kwamen er wat meer tevoorschijn. Deze amethistzwam vond ik in het Spanderswoud bij Hilversum.
december
Op de enige dag met sneeuw in december ben ik naar natuurpark Lelystad geweest. Deze wisenten keken mij indringend aan. Een prachtige ontmoeting op een koude ochtend.
En daarmee is dit overzicht ten einde. En voor nu ook mijn schrijverijtjes. Ik wil iedereen bedanken voor de likes en commentaren op mijn blogs de afgelopen jaren. Het werd door mij altijd erg op prijs gesteld dat mensen de moeite namen om te reageren. Maar nu is het tijd om dit af te sluiten. Ik merk dat veel blogs een herhaling zijn van wat ik al eerder geschreven heb. Alleen met andere foto’s. Dan voegt de tekst niet zo veel meer toe. Dus ga ik op zoek naar een andere manier. Wie weet komen we elkaar op een andere plek op het World Wide Web tegen en voor de bloggers onder ons: ik blijf jullie blogs gewoon volgen. Je kunt me in elk geval blijven volgen via mijn facebook en instagram.
Ik wens iedereen een heel goed 2019 toe. Met liefde, een goede gezondheid en veel mooie (natuur)momenten!
Groet, René
Paddenstoelen
18 november 2018
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
De droogte tijdens de afgelopen zomer en het begin van de herfst zorgde er voor dat het tot nu toe goed zoeken is naar paddenstoelen in het bos. Toch heb ik een paar leuke exemplaren kunnen vinden de afgelopen weken. In dit blog wil ik die laten zien.
Waterloopbos Kraggenburg
Een bekende paddenstoelen hotspot is het Waterloopbos bij Kraggenburg in de Noordoostpolder. Eigenlijk ga ik er elk jaar wel een keertje naar toe. De oogst viel dit jaar wat tegen door de droogte, maar toch wat leuke plaatjes kunnen schieten.
Berkenboleet
Oostvaardersbos
Het mooist is natuurlijk om vlak bij je huis rond te struinen. Nu vind ik in het Oostvaardersbos altijd al erg weinig paddenstoelen, maar dit jaar is het helemaal zoeken naar een speld in een hooiberg. Alleen in een klein stukje met beukenboompjes stond er nog wat.
Geschubde inktzwam
Glimmerinktzwam
Omdat ik onderstaande foto vlak voor Halloween maakt heb ik die bewerkt om een Halloweensfeertje te krijgen.
Spechtinktzwam
Ik kreeg een tip waar ik de prachtige spechtinktzwam kon vinden. Deze prachtige paddenstoel stond hoog op mijn lijstje en ze waren niet al te ver bij mijn woonplek vandaan. Dus toen ik tijd had gelijk er naar toe gegaan. Ik heb me een ochtendje heerlijk vermaakt.
Spanderswoud
Afgelopen tijd ben ik een paar keer naar het Spanderswoud bij Hilversum geweest. Een mooi, oud bos waar veel verschillende paddenstoelen kunnen staan. Omdat het wat natter was dan aan het begin van de herfst waren er ook meer paddenstoelen te vinden. Hieronder een klein overzicht.
Grote stinkzwam
Beukentaailing
Amethistzwam, ook wel rodekoolzwam genoemd
Langsteelfranjehoed
Jonge porseleinzwammen
Gewone boomwrat
De laatste zijn eigenlijk geen paddenstoelen, maar slijmzwammen. Een aparte groep van organismen dus.
Vliegenzwam
Een apart plekje verdient de vliegenzwam. Voor mij de koningin onder de paddenstoelen. In het Spanderswoud waren ze na een beetje zoeken voldoende te vinden.
Al met al toch nog een behoorlijke opbrengst in een slecht paddenstoelenjaar. Mijn persoonlijke favoriet? Ik twijfel tussen de eerste spechtinktzwam en de amethiszwam. Laat ik ze maar ex aequo op de eerste plek zetten.
Vogelparadijs
22 september 2018
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Ik vertel niets nieuws als ik zeg dat afgelopen zomer een bijzondere was. Ik heb het natuurlijk over de warmte en de droogte. De natuur had het moeilijk en overal zag je de gevolgen van het gebrek aan water. In de Oostvaardersplassen was er echter ook een voordeel te zien van de lage waterstand. Hele stukken vielen bijna droog en zo ontstonden er grote slikvlakten waar watervogels en steltlopers massaal kwamen foerageren. En dus plande ik een ochtendje vogelhut. En ik kan niets anders zeggen dat het een prachtige ochtend was.
Voor de hut was een moddervlakte ontstaan en daarachter een stuk met een paar centimeter water erop. Omdat het windstil was fungeerde het water als een perfecte spiegel. Dat moest wel een paar leuke plaatjes op kunnen leveren. Er zaten honderden vogels voor de hut. De meesten op (te) grote afstand, maar zo af en toe kwamen er wat groepjes dichterbij. Ik zag o.a. kieviten, lepelaars, kluten, kemphanen, meeuwen, ganzen, casarca’s en nog een aantal andere steltkopers die ik niet gelijk kon benoemen.
Deze kemphaan kwam dicht bij de hut tijdens het zoeken naar eten. Leuk om zijn modderige snavel te zien.
Als het groepje waar hij deel van uitmaakte later wegvloog kon ik onderstaande foto maken. Een mooie kemphaan in vlucht, samen met zijn spiegelbeeld.
Eén van de vogels waar ik niet gelijk de naam van wist was de zwarte ruiter. Ook die was in het mooie ochtendlicht bezig met zijn ontbijt.
De vlekjes op de foto is geen vervuiling op de lens of in de camera, maar vliegjes en andere insecten boven en op het water. Ideaal voor een smakelijk vogelontbijt.
Deze kievit strekte even zijn vleugels, alsof hij zich uitrekte na een heerlijk nacht slaap.
Tegenover de hut, aan de andere kant van de plas staat een dode boom met daarin een kleine aalscholver kolonie. Een opvallende verschijning in het rietlandschap.
Ik vind het een heel apart gezicht zo’n kale witte boom in het landschap, met al die zwarte vogels erop.
Vlak naast de hut scharrelt een koppeltje oeverlopers hun eten bij elkaar. Wat een zenuwpezen zijn het toch. Ze doen me altijd denken aan kwikstaartjes.
En toen zag ik opeens de vogel waarvan ik stiekem gehoopt had hem te zien. Een elegantste steltloper die we in Nederland tegen kunnen komen, een miniatuur ooievaartje en voor mij een wenssoort: de steltkluut!
Wow, wat een prachtige verschijning!
Mijn hartslag ging wel even omhoog bij het zien van zoveel schoonheid. En het is er niet één, maar ik telde er al snel vijf. Het meest van de tijd bleven ze op afstand, maar zo heel soms kwamen ze wat dichterbij. Dit paartje kon ik in één beeld vangen.
Zoals je kan zien waren er genoeg insecten om te eten.
Toen ik beter keek zag ik dat er ook jonge steltkluten in het groepje zaten. Volgens mij betekent dat dat ze in de Oostvaardersplassen gebroed hebben! Dat is goed nieuws voor deze zeldzame vogel.
Je kunt het jong herkennen aan de niet geheel witte kop en de minder fel gekleurde poten.
Ik kon zelfs nog een foto maken van een landende steltkluut. Wat meer kon ik wensen?
Ik sluit af met een foto van de jonge steltkluut die recht op mij af kwam lopen. Ik vind vooral de stand van de poten prachtig. Je zou kunnen zeggen dat ie last heeft van X-benen.
Ik zou zo nog tien foto’s kunnen plaatsten, maar zo is het wel genoeg denk ik. Het was een prachtige ochtend en ik heb genoten! Ze zouden eigenlijk elk jaar dit stuk half droog moeten laten vallen, maar ik weet niet of ze dat kunnen regelen. Volgens mij is het waterniveau in de OVP niet in te stellen. Alleen bij te veel water wordt het afgevoerd als het boven een bepaald peil komt. Maar voor de vogels zou het ideaal zijn en voor fotografen natuurlijk ook.
Bedankt voor je belangstelling en tot een volgend blog.
