Paddo tijd
26 september 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
Na een rustige periode wat fotografie betreft heb ik eindelijk weer wat tijd om in deze mooie hobby te steken. En net als een paar weken geleden ga ik op pad met leden van de natuurfotografenclub VNF-Nijkerk. Deze keer gaan we op zoek naar paddenstoelen in het Waterloopbos bij Kraggenburg in de Noordoostpolder. Volgens de kenners een mekka voor de paddenstoel.
Als ik als laatste aankom duiken we gelijk het bos in. En al snel struikelen we over de vele soorten paddenstoelen. Iedereen gaat lekker aan de gang met zijn eigen modellen. Ik richt me eerst op het kleine spul
Ik ben geen paddo-expert, maar denk te weten dat dit dwergwieltjes zijn. En er zijn er heel veel van. Allemaal groeiend op een blaadje. Kun je voorstellen hoe klein ze zijn. Maar prachtige modelletjes om mee te werken. En dus steek ik nog even tijd in dit groepje. Goed lettend op de bokehcirkels in de achtergrond probeer ik een mooie compositie te maken. Uiteindelijk levert dat deze foto op.
De rest van de groep is inmiddels verder het bos ingetrokken. Ik ga ze achterna en vind ze terug op een plek met grote vliegenzwammen. Voor mij toch wel de Koning de Zwammen.
De achtergrond is de weerspiegeling van het bos in de vijver. En er staan er nog veel meer! Ik zoek een mooie eenling uit en probeer ook nu weer een mooie achtergrond te creëren. Iedereen mag zelf beoordelen of dat gelukt is.
Wat een prachtige juweeltjes zijn het toch. Ik kan er geen genoeg van krijgen en blijf foto’s maken. Er zijn ook zo veel mogelijkheden om ze in beeld te brengen. Hier nogmaals een groepje.
En om het af te leren nog een eenling die aan de voet van een boom staat, met weer de vijver als achtergrond.
Omdat overmaat schaadt laat ik het hierbij. Met tegenzin loop ik verder. Maar wie weet wat we verder nog tegenkomen in dit prachtige paddenstoelenbos. Het is leuk om te zien hoe iedereen om zijn/haar eigen manier bezig is. De één wordt helemaal enthousiast als hij een zeldzame soort ziet en de ander maakt de soort niet uit, als er maar een mooie foto van te maken is. En dan zijn er ook nog mensen die gewoon lekker aan het fotograferen zijn en genieten van de natuur. En genieten doe ik zeker. En ondertussen probeer ik die perfecte foto te maken. Niet dat dat gaat lukken, maar het streven is er altijd.
Er is zoveel te zien in het bos dat het soms moeilijk is om een exemplaar uit te kiezen. Maar als ik een klein rodekoolzwammetje zie staan is de keus snel gemaakt. Dat vind ik ook van die leuke, fotogenieke zwammetjes.
Zoals gezegd: er staan er genoeg, maar het is de kunst net dat zwammetje te vinden die op een mooi plekje staat. Dus veel getuur naar de grond, afgebroken takken en omgevallen stammen. En dan vind je soms van die kleine diamantjes zoals deze.
Dan struikel ik weer over een stukje met allemaal dwergwieltjes. Die had ik natuurlijk al, maar ik zie een leuk groepje op een blad staan. Voor de foto leg ik het blad even op de brugleuning. Zo krijg ik een mooiere achtergrond. En ik hoef niet op mijn buik op de grond te liggen.
De ochtend loopt al bijna ten einde en het is tijd langzamerhand weer richting de parkeerplaats te gaan. Maar ondertussen let ik natuurlijk goed op of ik nog iets leuks zie staan. Een onbekende paddenstoel staat een beetje in een donker hoekje. Zo krijg je gelijk een heel andere sfeer in je foto. Het heeft wel iets.
Ik heb hierbij de flitser van mijn camera gebruikt. Om minder hard licht te krijgen doe ik er één velletje van een papieren zakdoekje voor.
Als ik weer langs de vliegenzwammen loop zie ik een exemplaar met een omhoog gekrulde rand. Ik zie er een mogelijkheid tot een wat meer abstracte benadering van een paddenstoel in.
Het lijkt me een mooie afsluiter van deze ochtend. Ik heb weer genoten en ben benieuwd wat de anderen voor resultaten hebben. Dat zullen we vast nog wel zien op de volgende clubavond.
Samen op paddo jacht
26 oktober 2014
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Vandaag wordt een bijzonder fototochtje. Waarom? Ik heb een “cursist” die met me mee gaat. Mijn zus heeft net een nieuwe camera met een macrolens gekocht en ze wil graag wat tips. Nu heeft ze de eerste fout eigenlijk al gemaakt door een Canon te kopen, maar ja het blijft toch je familie hè? Dus gaan we samen op pad. Wat is er dan mooier om het bos in te gaan op jacht naar paddenstoelen. We hebben afgesproken bij restaurant “Boshuis Drie” in het Speulderbos. Dat ligt mooi in het midden van onze woonplaatsen en het is natuurlijk een prachtig bos. Als ik op de locatie arriveer zie ik een grote groep fotografen staan. Ze zal toch niet al haar collega’s en vrienden meegenomen hebben? Dat blijkt gelukkig niet het geval. Deze groep gaat waarschijnlijk een workshop volgen en ik wandel samen met mijn zus, die er al was, het bos in.
We hoeven niet ver te lopen om de eerste mooie paddenstoelen te vinden. Ik laat haar eerst lekker haar gang gaan en aan de hand van de gemaakte foto’s probeer ik wat mee te geven over diafragma, sluitertijd, ISO en witbalans. Leuk om te zien hoe duidelijk de verschillen soms zijn. Voordeel voor mij is dat ik gedwongen ben om langer op één plek te blijven. Meestal loop ik veel te veel, maak wat foto’s en wandel dan weer verder. Maar als je op dezelfde plek blijft zie je dat er op een paar vierkante meter vaak al genoeg te vinden is. Zoals deze geweizwammetjes.
Geweizwammetjes
We merken gelijk dat je soms op een foto meer ziet dan met je eigen ogen. Zoals een piepklein slakje dat op een omgevallen paddenstoel zit. Ook blijkt het lastig om zonder statief te werken. Ik ben zelf iemand die 99% van zijn foto’s met statief maakt. Of anders op zijn minst toch een rijstzak of een ander stabiel oppervlak. Omdat ze nog geen statief heeft leen ik de mijne even uit en laat mijn zus ervaren hoe het is om met statief te werken. Want het kan soms ook wel eens lastig zijn. Wel weer een mooi moment om uit te leggen dat je met statief langer sluitertijden kan gebruiken en dus een lagere ISO (minder ruis) of kleiner diafragma (groter scherptegebied). Ik lijk wel een docent! 😉 Maar ze pikt het snel op en na een uur(!) op hetzelfde plekje lopen we verder.
We zijn nog geen tien meter op weg als mijn oog valt op een aardappelbovist. Er liggen er veel in dit bos en ik laat ze eigenlijk altijd met rust. Ik vind ze namelijk niet erg fotogeniek. Maar deze valt op omdat hij is opengebarsten en een mooi “kratermondje” heeft. Dus gaan we weer plat op de grond. De foto’s worden wat druk door het vele blad en daarom zet ik een fototas erachter. Dat ziet er beter uit.
Aardappelbovist
Ik heb nog steeds een foto in mijn hoofd, waarbij je de sporen eruit ziet komen. Heb al een ideetje hoe ik dat zou kunnen aanpakken. Maar dan moeten de omstandigheden precies goed zijn. Misschien dat het ooit gaat lukken. Wel een leuk project lijkt me.
Gezellig keuvelend lopen we door het bos. Ondertussen uitkijkend naar mooie paddo’s. Het voordeel van twee paar ogen is dat je meer ziet. Zoals deze kleine paddenstoel, die parmantig rechtop stond tussen de gevallen bladeren. Kon ik weer de schoolmeester uit hangen om te vertellen dat je ook met een macrolens de omgeving mee kan nemen in de foto. In dit geval de bomen in de achtergrond. En zo weer een heel ander beeld krijgt.
Parmantig
Even later komen we op een plekje waar heel veel verschillende paddenstoelen staan. Mijn zus heeft de smaakt te pakken en gaat helemaal los! Ikzelf doe het wat rustiger aan en geef af en toe wat aanwijzingen. Bijvoorbeeld over dat ene takje dat stoort of dat blaadje dat een vervelende schittering geeft. Paddenstoelen fotograferen is toch ook een beetje tuinieren. En soms de werkelijkheid wat mooier maken dan ze is. Een goed voorbeeld is de volgende foto. We vinden een omgevallen of omgetrapt rodekoolzwammetje. Ik zet hem op een boomstam tussen het mos en maak mijn foto. Niet zoals we hem aantroffen, maar wel een mooi beeld.
Rodekoolzwam
Ik moet er wel bij vermelden dat ik nooit een paddenstoel hiervoor expres zou plukken of afbreken! Maar als ik één zie liggen, maak ik er zeker gebruik van. Zo heb ik ook wel eens mooi de onderkant van een paddenstoel kunnen fotograferen.
Gelukkig was dit niet het enige exemplaar van deze soort die we vonden. Sterker nog: er stonden er heel veel! En ik vind ze erg mooi om te fotograferen. Omdat er genoeg stonden konden we mooi tegelijkertijd aan de gang. Het is altijd weer uitproberen met wat je scherp wilt en wat onscherp. Hier heb ik wat blaadjes op de voorgrond gebruikt om daar extra onscherpte te krijgen.
Dichtgevouwen
Een ander optie is om meerdere exemplaren in beeld te nemen. En zo een herhaling op de achtergrond te krijgen. Dat werkt meestal erg goed. Hieronder een voorbeeld van dit “trucje”.
Herhaling
Als ik bij een ander inzoom op het randje zie ik een hinderlijk takje. Ik haal het weg en zie dan ineens dat het takje beweegt! Het blijkt een klein rupsje te zijn. Snel zet ik hem terug waar ik hij zat. Uiteraard is hij nu wat verstoord en hij kijkt wat onrustig om zich heen. Sorry kleintje, ik had echt niet gezien dat je een rupsje was!
Rupsje
Ik heb nagevraagd op het forum van waarneming.nl wat het is en het blijkt de rups van de gele oogspanner te zijn. Nooit van gehoord. Zo leer je elke keer weer. En mijn zus heeft zeker wat geleerd vandaag. Nu maar hopen dat het blijft hangen 😉
Na een bakkie koffie in het restaurant is deze “masterclass” voorbij. Het was gezellig en wie weet doen we het nog eens. Diegene die benieuwd zijn naar de foto’s van mijn zus kunnen even op deze link klikken: https://www.facebook.com/heleen.vos.58/posts/525461567589218
Workshop macrofotografie
11 november 2012
Vandaag is het eindelijk zo ver: ik ga een macroworkshop volgen van Loulou Beavers. Een fotografe die prachtige foto’s maakt en in het bijzonder erg sfeervolle macrofoto’s. Omdat ik in mijn foto’s toch vaak wat sfeer mis en het meer registraties zijn, lijkt me dit een erg zinvolle workshop. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon leuk om een dag op stap te zijn met een groep die dezelfde interesse heeft.
De dag begint met een ochtendje theorie en er worden ook foto’s van de deelnemers besproken. Die hebben we van te voeren op moeten sturen. Bij één foto van mij wordt o.a. gezegd dat ie een beetje te druk is en dat de achtergrond net niet goed geplaatst is. Het vlindertje zit voor een vage bloem uit de achtergrond en het zou beter zijn om achter het onderwerp een rustig vlak te hebben. Kijk, daar hebben we wat aan. Moet dus af van mijn diafragma van f11 en experimenteren met f4 of f5. De foto’s van de anderen vind ik heel mooi en geven mij toch een beetje het gevoel een beginneling te zijn.
Na de lunch vertrekken we per auto naar kasteel Staverden. Het is heerlijk zonnig weer en onderweg rijden we door het prachtige herfstlandschap. Alsof je door een oranje kathedraal rijdt. Ook op de locatie is het prachtig. Na nog wat laatste instructies worden we losgelaten.
Een hele lap tekst inmiddels, dus het wordt hoog tijd voor de foto’s! Ik stort mij eerst op het blad van een beukenboom. Voor mij toch de mooiste boom in de herfst. Met in mijn achterhoofd de adviezen van Loulou begin ik met fotograferen. Na een aantal mislukte shots ben ik wel tevreden over deze foto.
Oud en nieuw
De kop is er af. Het is toch anders dan als je in je eentje er op uit trekt. Het gevoel van het moeten presteren is er in het begin wel een beetje. Maar gelukkig is dat snel weer weg als ik eenmaal ben begonnen en al het moois om me heen zie. Ik richt me nu op de paddenstoelen en dan vooral de hele kleintjes. Goed zoeken of er één vrij staat en bij het maken van de foto extra goed op de achtergrond letten.
Rodekool zwammetje
De officiële naam is amethistzwam, maar ik vind het ook gebruikte rodekoolzwam veel leuker.
Niet alleen onder de bomen zijn nog paddenstoelen te vinden, maar ook op gras. Een groepje stinkzwammen staat verdekt opgesteld achter een paaltje. Ondanks het advies van Loulou de omgeving te betrekken bij je foto en zo sfeer in je foto te brengen, kan ik het niet laten om even een detailopname te maken. Ook mooi toch?
Stinkzwam
Hoewel iedereen zijn eigen weg gaat kijk je ondertussen bij elkaar welke foto’s je tot nu toe gemaakt hebt en vertel je waar de mooie plekjes zijn en leuke onderwerpen staan.
Ik ga weer verder met de “opdracht”: sfeervolle herfstfoto’s maken. Ik loop een beetje verder het bos in en zie een paar paddenstoeltjes tussen de varens staan. Dus weer plat op mijn buik om een mooie schiethoek te krijgen. Dan hoor ik opeens achter mij: ” Papa, wat doet die meneer?”. Papa legt uit dat die meneer foto’s maakt van paddenstoelen en het gezinnetje loopt weer door. Ik schiet even in de lach als ik bedenk hoe het eruit moet zien: een volwassen vent, liggend op de grond, die met zijn neus tussen de varens een foto probeert te maken van piepkleine paddenstoeltjes. Ach, je moet er wat voor over hebben. Gelukkig is het resultaat bevredigend.
Onder een gordijntje
Uiteindelijk is het een mooi doorkijkje geworden.
Ook aan de rand van het bos staan nog genoeg zwammetjes. Doordat de zonlicht hier vrij op de met bladeren bedekte grond kan vallen, krijg je een vlammende oranje achtergrond. Een mooi contrast met het wat bleke zwammetje.
Warme omgeving
De middag loop nu op zijn eind en ik loop weer richting de parkeerplaats waar we afgesproken hebben ons weer te verzamelen. In een langs het pad groeiende lariks zie ik nog een mogelijkheid voor het maken van een wat andere herfstfoto. De lariks is een naaldboom die, in tegenstelling tot dennen en sparren, zijn naalden verliest in de herfst. Dus daarom verkleuren de naalden net als bladeren. Ik maak een close-up, waardoor het uiteinde van een takje iets weg heeft van een bloem.
Lariksbloem
Helaas is het nu echt afgelopen en snel laten we elkaar onze mooiste foto’s zien op de display van onze camera’s. Het einde van een inspirerende en gezellige dag. Genoeg bagage om weer mee verder te gaan en nog mooiere foto’s te maken. Ik kan het zeker aanraden om eens een workshop te volgen. Je komt eens los van je vaste gewoontes en routine. En dat kan dan weer verrassende beelden opleveren. Een aanrader dus!
René Vos natuurfotografie 