IJmuiden
2 april 2016
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
Vandaag staat de eerste excursie van 2016 met de fotoclub op het programma. We gaan naar de zuidpier van IJmuiden. Kijken of we op het strand, de pier en in de haven wat leuke beelden kunnen maken. Ik kies er voor om alleen mijn telelens mee te nemen voor de vogels. Omdat ik hier nog nooit ben geweest, verwacht ik wat nieuwe soorten aan mijn lijstje te kunnen toevoegen. Het zou een mooie zonnige lentedag worden, maar als we aankomen is het grijs.
We beginnen op het strand. Maar er is niet zo veel te zien. Het licht is slecht en de vogels zijn erg onrustig. Misschien komt dat ook wel omdat vrachtwagens en tractoren af- en aanrijden met strandhuisjes. We besluiten dan ook al snel naar de haven te gaan. Daar moeten een aantal zeldzame vogels zitten: de kuifaalscholver en een roodhalsfuut. Al snel zien de vogelaars onder ons de kuifaalscholver zitten. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik geen verschil zie met een gewone aalscholver, maar de snavel schijnt wat dunner te zijn en de vorm van de kop wat hoekiger. Natuurlijk zit ie op het meest fotogenieke plekje in de haven en heeft hij een charmant ringetje om. Niet dus! Maar omdat het zo’n zeldzame soort is mag hij toch meedoen in dit blog.
Ook de roodhalsfuut wordt gespot, maar buiten bereik van onze camera’s.
Dan is het tijd om de pier op te gaan. Het wordt al aardig druk met vooral vissers. Blijkbaar vindt er een viswedstrijd plaats vandaag. Speurend tussen de stenen blokken lopen we de twee kilometer lange strekdam af. Helaas is het aantal vogels omgekeerd evenredig met het aantal vissers. Heel erg weinig dus. We zien een paar winterkoninkjes en twee goudhaantjes. Wel leuk natuurlijk, maar te snel om te fotograferen.
Opeens zien we een andere bewoner van dit gebied. Geen vogel, maar een zeehond! Ik denk dat de vele vissers hem verleiden om eens een kijkje te komen nemen. Misschien krijgt hij wel wat toegeworpen. Voor mij een leuke gelegenheid om wat foto’s te maken.
Na een wandeling van ongeveer een uur komen we bij het eind van de pier. Zonder een vogel gefotografeerd te hebben! Toch wel een beetje een tegenvaller als ik eerlijk ben. Na wat versnaperingen is er plotseling opwinding in de groep: een vogel! En warempel, een paarse strandloper zit onderaan de pier op een steen. Alle lenzen van de groep richten zich op dit vogeltje. Zoveel aandacht heeft ie waarschijnlijk nog nooit gehad. Maar hij blijft er kalm onder. Ik probeer net het moment vast te leggen dat het water over de steen stroomt.
Kijk, het begin is er. En als er één schaap over de dam is ……..
We lopen terug en dan komt er een groep van ongeveer 50 vogels aangevlogen, die op de pier landt. Het is een gecombineerde groep van paarse strandlopers en steenlopers. Dit is waar we voor kwamen! En al snel is iedereen van de groep druk bezig met fotograferen. Het blijkt toch nog lastig te zijn om een mooie compositie te maken. Maar uiteindelijk kan ik ook de steenloper tussen de stenen vastleggen.
Ik had graag nog wat meer van de omgeving meegenomen, maar op de één of andere manier zijn die foto’s niet geworden wat ik er van verwachtte.
Een paarse strandloper vond al dat gedoe van die fotografen maar vermoeiend en ging een tukkie doen. Toch hield hij mij met één oog in de gaten. Je weet immers maar nooit.
Omdat de vogels zo relaxed zijn kan ik van beide soorten ook nog een portretje maken.
Als iedereen zijn foto’s gemaakt heeft gaan we nog eens terug naar de haven. Er is nog een soort van opdracht bedacht: vliegende meeuwen fotograferen. Nu is het fotograferen van vliegende vogels niet mijn sterkste kant, dus is het een mooie oefening. En genoeg ervaren mensen om advies aan te vragen. Het speciaal voor dit doel meegebrachte brood doet zijn werk en de meeuwen komen van de palen af om te kijken of er nog wat te halen valt. De camera’s van onze groep ratelen als een stel op hol geslagen mitrailleurs. Ik moet zeggen dat ik niet ontevreden ben met mijn resultaten.
Eén foto heb ik wat meer bewerking meegegeven. Het is altijd heel persoonlijk wat je er van vindt, maar voor mij is dit wel één van de mooiste foto’s van de dag.
Het gaat te ver om hier al mijn meeuwenfoto’s groot te laten zien, dus gooi ik er nog maar even wat miniaturen tussen door. Als je ze aanklikt kun je ze groot bekijken.
Eén foto wil ik nog wel even groot voor het voetlicht brengen. Twee meeuwen werden lastig gevallen door een jong exemplaar die steeds kwam bedelen. Ik maak er dan gelijk van dat dit het jong van vorig jaar is. Paps en mams waren hier echter niet van gediend en lieten dat ook luidkeels weten. Tijd om op eigen benen te staan!
Al met al is het, na een aarzelend begin, toch nog een hele mooie foto-ochtend geworden. En als toetje kwamen we ook nog de roodhalsfuut tegen toen we terug liepen naar de auto’s.
Zo eindigt dit eerste uitje met nog een nieuwe soort voor mij. In totaal heb ik er vier mogen toevoegen aan mijn lijstje. Maar veel belangrijker is dat het een hele leuke en gezellige ochtend was en ik een paar mooie beelden heb mogen maken.
René Vos natuurfotografie 