Het bos in
28 september 2014
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Nu de zomer op haar einde loopt wordt het weer tijd om me te focussen op het volgende seizoen. De herfst komt eraan! Veel fotografen gaan dan heerlijk naar de Hoge Veluwe om met zijn allen de edelhert-bronst te fotograferen. Het massale houdt me tot nu toe tegen om er naar toe te gaan. Maar wie weet sta ik ook nog wel eens tussen de meute. Zeg nooit nooit!
Maar veel liever zoek ik de rust op en die vind je ’s ochtends vroeg in het bos. En omdat dit jaar de paddenstoelen er al vroeg bij waren, ga ik op 14 september naar het Speulderbos. Eens kijken hoe het er bij staat en misschien nog wat foto’s maken. Na de auto geparkeerd te hebben bij restaurant “Boshuis Drie” te Drie, loop ik het bos in. Het is heerlijk in het bos. Alleen geen nevel helaas, dus geen sfeervolle bosfoto’s. Wel hoor ik ineens gesnuif en geknor en met veel geraas zie ik twee wilde zwijnen door het bos rennen. Echt zo’n mooi vroege-ochtend-moment.
Ik zie inderdaad al redelijk veel paddenstoelen. Nu is het zoeken naar een mooi exemplaar. Ik stoei wat met een groepje zwammen en de achtergrond, maar het wil nog niet lukken. Ik moet er echt even inkomen. Maar als ik porseleinzwammen ontdek gaat het eigenlijk als vanzelf.
Porseleinzwammen
Toch één van de meest fotogenieke paddenstoelen die je in het bos kan vinden.
Als de eerste goede foto eenmaal gemaakt is volgen er al snel meer. Ik zie vanaf nu sneller de mogelijkheden die de verschillende paddenstoelen hebben. Deze twee bosjes groeien op een omgevallen boomstam. Dat maakt het wat makkelijker om het bladerdak als achtergrond te nemen. Inclusief de bokeh-rondjes.
Twee struikjes
Ik blijf nog even rondhangen bij de omgevallen stammen, Er zitten veel verschillende soorten op. Mijn oog valt op een kleine vlieg die op een paddenstoel zit. Ik denk dat het een strontvliegje is. Het is altijd leuk om een diertje op een paddenstoel te fotograferen. Na even wat experimenteren met het diafragma maak ik uiteindelijk deze foto. Een zwam met vlieg, maar toch geen vliegenzwam.
Zwam met vlieg
Ik ben lekker op gang nu. Ook een zwam op het uiteinde van een afgebroken tak probeer ik op een mooie manier vast te leggen. Ik fotografeer iets van onderen waardoor ik weer de lichtcirkels op de achtergrond krijg. Als je eenmaal door hebt hoe dat moet is het niet zo moeilijk om dit effect te krijgen. Alleen moet je oppassen dat je niet elke foto die je maakt er hetzelfde uit gaat zien. Met alleen een andere paddenstoel als onderwerp. Maar zo af en toe moet kunnen toch?
Bokeh cirkels
Je ziet ook hoe sterk zo’n zwam eigenlijk is. Door de kracht is het hout gewoon omhoog gedrukt.
De ochtend loopt al weer op zijn einde en ik loop richting auto en restaurant. Een kopje cappuccino zal er wel in gaan. Maar eerst stop ik nog even als ik een grote zwavelzwam zie groeien. De zwam is bedekt met kleine druppels. Dit verschijnsel zag ik al eerder en het heet guttatie. Vooral houtzwammen hebben er last van: ze zweten bij actieve groei en een hoge luchtvochtigheid druppels uit. Deze druppels worden ook wel guttatiedruppels genoemd.
Guttatiedruppels
Het levert mij een beeld op van een paddenstoel waarbij de paddenstoel niet meer te herkennen is. Ik vind het zelf een apart, surrealistisch beeld. Dan is het tijd voor koffie. Ik kan de zelfgebakken appeltaart in Boshuis Drie zeker aanbevelen.
Twee weken later heb ik weer tijd om nog eens het bos in te duiken. Deze keer is het Spanderswoud bij Hilversum de bestemming. De afgelopen twee weken is er geen regen van betekenis gevallen en ik verwacht eigenlijk niet om weer zo veel paddenstoelen aan te treffen. Maar het is een gebied waar ik nog nooit geweest ben, dus toch een mooie gelegenheid om er eens rond te struinen. Mijn gevoel klopte: er zijn een stuk minder paddenstoelen dan twee weken geleden op de Veluwe. Maar het is wel een mooi bos en ik geniet van mooie beukenlanen, waterpartijen en dichte dennebossen.
Na een tijdje kom ik dan toch een aantal paddenstoelen met mogelijkheden tegen. Ze groeien om een afgeknapte boomstronk. Ik kies er eerst voor om ze eens met wat meer van de omgeving te fotograferen. Dat levert dit beeld op.
Op een boomstronk
Maar natuurlijk kan ik ze ook close in beeld nemen met mijn macrolens. Dat geeft een heel andere kijk op dezelfde paddenstoelen. En dat is het leuke van fotograferen. De verschillende mogelijkheden en perspectieven die allemaal een eigen kijk geven op hetzelfde onderwerp. Ik raak er nooit mee uitgespeeld.
Detail
Ik ben dus weer lekker aan het spelen in het bos. Een rustgevende bezigheid en heerlijk om alle dagelijkse beslommeringen even te vergeten. Ik wandel verder en zie een leuk stelletje staan. Een kleine zwam staat samen met een nog kleiner zwammetje op een tak. Alsof de kleine bescherming zoekt bij de ander. Nooit geweten dat paddenstoelen vertederend kunnen zijn.
Onder moeders paraplu
Wat me verder opvalt is dat heel veel paddenstoelen zijn aangetast door een witte schimmel. Misschien veroorzaakt door de hoge temperaturen van de laatste dagen? Ook de hondendrollen zitten trouwens onder het witte goedje. Nu zie je pas goed hoeveel stront er in zo’n bos ligt. Niet echt een leuk gezicht! Toch kan ik me niet bedwingen om even met de macrolens er dicht op te kruipen.
Beschimmelde schimmel
Het onderschrift van deze foto is natuurlijk omdat een paddenstoel ook een schimmel is.
Ik denk dat meer dan de helft van alle paddenstoelen in dit bos is aangetast. Maar als het straks weer vochtiger en kouder wordt zal dit verschijnsel wel weer verdwijnen. Dan zal ik nog eens een keer door dit bos wandelen om te kijken of die theorie waar is. Ik sluit voor nu toch af met nog een beschimmeld exemplaar. Een echte foto uit de natuur, waar de één zijn dood de ander zijn brood is.
Overwoekerd
Hier kun je goed de schimmeldraden zien die deze kleine zwam in zijn greep houden.
Best een lang blog geworden geloof ik. En met dit blog verklaar ik de herfst voor geopend! Dat oktober ons maar mag verblijden met heerlijke herfstkleuren en -geuren.
René Vos natuurfotografie 