Augustus 2020
Augustus is de maand van de bloeiende heidevelden. Nu hebben we hier in de Flevopolder weinig heidevelden. De kleine stukjes die er zijn kun je moeilijk een veld noemen. Het zijn meer perkjes. Dus voor mijn heidebeleving moet ik de polder uit naar de Veluwe of het Gooi.
Afgelopen weken ben ik twee keer de Stichtse Brug over gestoken naar de Gooische heidevelden. Eén keer bij Lage Vuursche en een keer naar de Tafelbergheide bij Blaricum. Helaas geen mooie zonsopkomsten met een laagje nevel. Maar wel fraaie wolkenluchten, stortbuien en regenbogen.
Voor de foto van de maand twijfelde ik tussen een foto van een regenboog boven de hei en onderstaande foto. Uiteindelijk is deze het geworden, omdat de lucht mij aanspreekt en de compositie sterker is dan de foto met de regenboog.
De foto is gemaakt op de Tafelbergheide. Het waren twee prachtige ochtenden op de hei. Waar ik erg van genoten heb. Helemaal omdat door de hitte van de weken ervoor het al weer even geleden was dat ik met mijn camera op pad was geweest. Ik kreeg denk ik last van ontwenningsverschijnselen.
Winterochtend
13 januari 2013
Eindelijk weer eens een dag zonder mist, regen en wolken. Weg met het grijze en grauwe en lekker in de vrieskou de zon op zien komen! Heerlijk!!
Iets te enthousiast misschien, maar ik ben het grijze weer zooo zat. Ik trek er deze zondag dan ook voor zonsopkomst op uit, om zo lang mogelijk te genieten. De Tafelbergheide bij Laren is deze keer de bestemming. Het vriest nog en ik hoop dan ook een paar mooie foto’s te maken waarbij je de kou kan voelen.
Maar eerst is het wachten op de zon. Ik kies vast een plek uit en dan is het geduld hebben. Ook op dit ‘vroege’ tijdstip is er al bedrijvigheid. Wandelaars, vaak met hond, trekken er al op uit. Het is dan ook al bijna 9 uur, dus zo vroeg is het nu ook weer niet. Nu ze er toch zijn kan ik er net zo goed gebruik van maken. Meestal probeer ik mensen buiten beeld te houden bij mijn natuurfoto’s, maar bij deze foto geeft het net wat extra’s.
Ochtendwandeling
Ondertussen sta ik te wachten tot de geel/oranje bol eindelijk verschijnt. Het stilstaan op de open hei, in de wind is toch wel een beetje koud als het vriest. Maar het is het wachten waard als de zon achter de boom tevoorschijn komt.
Sunrise tree
Missie volbracht en ik begin, net als de hondenbezitters, aan mijn wandeling. De heideplantjes zijn bevroren en ik zoek een mooi takje, die op de goede plek staat. En ook nog mooi door de zon in het ochtendlicht wordt gezet. Je bent dan even aan het zoeken, maar uiteindelijk toch ééntje gevonden.
Bevroren heide
Ben wel blij met deze foto. Het geeft mooi de kou weer van een zonnige wintermorgen. Dit in tegenstelling tot de volgende foto. Als je niet beter zou weten lijkt het eerder een warme zomer ochtend. Leuk toch hoe je als fotograaf de sfeer kan beïnvloeden. Door recht tegen de zon in te fotograferen krijg je natuurlijk weinig tekening in de vacht, maar wel een mooie lichtrand om de koe.
Beetje tegenlicht
Ik had graag nog wat meer de damp van de adem terug willen zien, maar hier moet ik het mee doen.
Ik keer terug naar het koude en richt me op de bevroren blaadjes. Die zijn er in overvloed, dus keus genoeg. Ik kies voor een eikenblad met gaten erin.
IJsblad
Als ik een stuk verder inzoom op de rand van een ander blad, komen met mijn macrolens de ijskristallen groot in beeld. Samen met de zon levert dat een sprankelend resultaat op. Net glas! Prachtig toch dat de natuur zulke mooie dingen kan maken.
IJskristallen
Vanuit een andere hoek krijg je weer een heel ander beeld. Nu scherp gesteld op de voorste rand met ijskristallen. De kristallen op de achterrand zorgen voor een lichtspektakel op de achtergrond.
Cristal clear
Ik vind het altijd weer verbazingwekkend hoe je met macrofotografie het onzichtbare zichtbaar kunt maken. En dat is natuurlijk ook de reden waarom ik zo’n fan ben van macrofoto’s.
Het was een heerlijke ochtend. Alleen al het buiten zijn met mooi weer heeft me goed gedaan. Dat was al veel te lang geleden. Maar hier kan ik weer een tijdje op teren.
Op de heide
10 september 2011
De voorspelling van vandaag: zonnig en warm! Eindelijk! Na al die regen weer eens een kans om er met de camera op uit te trekken. Het was vanmorgen inderdaad droog, maar waar was de zon???? Een hardnekkig wolkenveld nestelde zich boven de Tafelbergheide tussen Huizen en Laren. En dat was mijn fotobestemming deze ochtend. Pas toen ik weer in de auto stapte om naar huis te gaan brak de zon goed door. Echt balen!
Zo, die frustratie heb ik even van mij afgeschreven, nu over wat ik tegen ben gekomen. Ook dat viel een beetje tegen. Heel weinig vogels gezien en ook de heidelibellen werkten niet mee. Ze vlogen wel rond, maar gingen niet even zitten. Maar wat ik de laatste tijd wel heb is dat ik niet zo nodig met veel foto’s thuis moet komen. Liever één prachtige foto, dan 10 wel aardige.
Ben een tijdje bezig geweest met deze leuke paddenstoeltjes. Het wordt nu echt herfst aan de vele paddenstoelen te zien. Dit is een rode russula soort. Ze zijn ongeveer 4 cm hoog en mooi van kleur.
Rode Russula soort
Op de heide was een groepje vogels bezig met foerageren. Ze waren erg moeilijk te benaderen. Tussen de heideplantjes waren ze erg lastig te zien en als je te dichtbij kwam, vlogen ze snel op om een stukje verder weer tussen de heide te landen. Uiteindelijk is het me toch gelukt een foto van dit vogeltje te maken. Na enige discussie op verschillende fora is eruit gekomen dat het een graspieper is.
Graspieper
Een paar tellen brak dan toch de zon even door de wolken heen. Gelukkig had ik net mijn groothoek op de camera zitten. Ik kon toen snel even een paar opnames maken van de bloeiende heide. Zonder de zon komt dat toch niet mooi over. Het blijft een prachtig gezicht zo’n paarse vlakte. De kuil op de foto is een leemkuil. Vroeger werd daar de leem afgegraven, die gebruikt werd om de vloeren en erven van boerderijen hard mee te maken.
Tafelbergheide
Dus toch nog een redelijk geslaagde ochtend, hoewel ik de zon wel gemist heb. Toen ik weer thuis kwam was de lucht helemaal opgeklaard. Grrrrrrrrrrrr…………………. Nou ja, volgende keer beter.
René Vos natuurfotografie 