Gewoon thuis
25 februari 2017
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Als eerste moet ik even mijn excuses aanbieden aan al mijn collega-bloggers. De laatste tijd heb ik nauwelijks gereageerd op hun verhalen en foto’s. Ik kom er gewoon niet meer aan toe. Geen tijd, geen zin, geen inspiratie.
Dit komt trouwens goed overeen met mijn eigen fotografie. Slecht weer en griepjes houden me thuis. Dus er is weinig te melden op fotografie-gebied. Het enige dat ik gedaan heb is wat vogels in de tuin vastleggen. Gewoon vanuit de woonkamer. Dus bij deze toch maar even wat beelden vanuit onze eigen achtertuin. De gebruikelijke tuinsoorten laten zich dagelijks wel een paar keer zien. Geen grote aantallen, maar toch leuk om zo af en toe een half uurtje te gaan zitten.
Al jaren komt er een koppeltje Tukse tortels bij ons. Altijd waren ze met z’n tweeën. Helaas komt er de laatste weken nog maar één. Ik ben bang dat de ander ten prooi is gevallen aan een kat of een sperwer. Hopelijk vindt de overgebleven duif een nieuwe partner.
De koolmees is ook een vaste bezoeker. Volgens mij is dit het mannetje, te herkennen de brede zwarte baan over de borst en buik. Bij het vrouwtje is die veel smaller en loopt minder ver door. Ze broeden regelmatig in het nestkastje dat aan ons huis hangt.
De baas van het spul is dit roodborstje. Een fel beestje, die duidelijk laat weten wie zijn tuin dit is. Het is mijn favoriete model.
Een blog over tuinvogels is natuurlijk niet compleet zonder meneer en mevrouw merel. Gelukkig zijn die ook de hele winter aanwezig. Zo te zien had mevrouw het een beetje koud toen ik deze foto maakte.
Meneer ziet er wat frisser uit. Op dit moment klinkt ’s ochtends als ik om zes uur naar mijn werk ga hun heerlijke gezang weer. Voor het betere lentegevoel!
Zoals je ziet ligt er een klein beetje sneeuw. Eén van de weinige keren deze winter in Almere. Op een andere winterse dag kon ik dit vinkje fotograferen met wat sneeuw.
En zo is de maand februari voorbij gegaan zonder veel hoogtepunten wat fotografie betreft. Ik hoop dat maart zich van zijn meest zonnige kant gaat laten zien en dat ik er veel op uit kan trekken. Ik heb echt zin in het voorjaar! Hopelijk kom ik er dan ook weer toe om te reageren op andermans/vrouws blog.
Groet, René
Tuinvogels
30 november 2013
De laatste tijd heb ik wat minder tijd om er op uit te trekken. Of het weer werkt niet mee. Om toch mijn wekelijkse hoeveelheid fotovitamines binnen te krijgen, heb ik een paar keer met mijn camera voor het raam gestaan. De vogels weten de tuin weer beter te vinden nu het buiten kouder wordt. Het feit dat we sinds een paar weken weer voeren zal ook een kleine rol spelen 😉 . Dus comfortabel vanuit mijn eigen huis op vogeltjesjacht.
Koolmees
De koolmees is de meest voorkomende soort in onze tuin. Vaak fladderen er een stuk of 5 rond. Leuk is om het gedrag te bestuderen. Koolmezen pikken snel een zaadje (liefst een zonnenbloempit) van de voedertafel om die even verder in de boom op te peuzelen. Je moet dus snel zijn om een foto te kunnen maken.
Een andere veel geziene gast in de tuin is de ekster. Echte schreeuwlelijkerds die de boel regelmatig op stelten zetten. Toch hebben ook zij een belangrijke functie. Als bewakers slaan ze regelmatig alarm als er een kat of, zoals al twee keer gebeurd is, een sperwer het heeft voorzien op al dat vogelgrut.
Ekster in herfstkleuren
De beuk, die op gemeentelijke grond staat, geeft een mooie herfstachtergrond.
Wie ook regelmatig langskomen zijn een koppeltje Turkse tortelduiven. Als je er één ziet, weet je dat de andere binnen no-time ook aan komt vliegen.
Turkse tortel
Zo af en toe komt er een derde langs, maar die wordt door het koppel eendrachtig de tuin uitgejaagd. Een triootje zit er niet in denk ik. Als één van de twee nog wat dichterbij komt kan ik een leuk portretje maken.
Tortelportret
Eén van de leukste tuinsoorten vind ik het pimpelmeesje. Die zie ik eigenlijk nooit in groepen, zoals de koolmezen, maar altijd alleen. Het favoriete voer van de pimpel is de vetbol. Maar als zijn neef de koolmees er aan komt is ie meestal snel weer verdwenen.
Pimpelmees
Naast deze soorten hebben we nog een heggenmusje in de tuin, wat huismusssen, zo af en toe een verdwaalde spreeuw en enkele merels. Het roodborstje heb ik dit seizoen nog niet gezien. Wel één keer een grote bonte specht en sporadisch een winterkoning. Hopelijk kan ik die ook allemaal nog eens vastleggen.
Uiteindelijk komen we weer terug bij de koolmees. En zo is de cirkel van dit blog weer rond.
Parus Major
René Vos natuurfotografie 