Augustus 2019
Augustus is traditioneel dé vakantiemaand en bij ons is dat niet anders. De reis ging naar Luxemburg dit jaar. En hoewel de focus zeker niet op de fotografie ligt ben ik toch een ochtendje vroeg op pad gegaan. Ik wilde namelijk een mooi watervalletje fotograferen zonder allerlei dagjesmensen die in de weg lopen.
Het was het vroege opstaan zeker waard!
Deze waterval ligt in het Müllerthal. Een gedeelte van Luxemburg dat ook wel bekend staat als Klein Zwitserland. Veel rotspartijen en een prachtig wandelgebied.
Eifelvlinders
11 november 2017
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
De herfst loopt al weer langzaam naar het einde en heel voorzichtig begint de winter aan de horizon te verschijnen. En ik? Ik ben een blog aan het schrijven over de foto’s die ik gemaakt heb tijdens onze zomervakantie in de Eifel. Ja, ik lig een ‘beetje’ achter. Heb er zelfs aan gedacht om te stoppen, maar ik ga toch proberen de boel weer op te pakken. Te beginnen dus in het mooie Duitsland.
De Eifel staat bekend bij natuurfotografen om zijn vlinderrijkdom. Dus had ik mijn camera en macrolens ingepakt toen we afgelopen zomer voor twee weken een huisje hadden gehuurd in Schönecken. Een dorpje iets ten noorden van Bitburg. Nu was het weer niet altijd optimaal, dus viel het met het aantal soorten wel wat tegen, maar ik heb genoeg om jullie te laten zien.
Dit is een klaverblauwtje. Later deed ze speciaal voor mij ook nog even de vleugeltjes open, zodat ik haar mooie kleuren kon bewonderen.
Op dezelfde ochtend kwam ik ook nog een bejaard vlindertje tegen. Afgevlogen noemen ze een vlinder waarvan de vleugels de sporen laten zien van het bijna voltooide leven. Maar voor mij net zo mooi als een vers exemplaar.
Het is een bruine vuurvlinder. Toen het zonlicht wat feller werd kon ik deze mooie tegenlichtopname maken.
Op een andere ochtend kwam ik een vlindertje tegen die ik ook in Nederland regelmatig zie: het icarusblauwtje. Ik had al een paar uur rondgelopen zonder veel gezien te hebben. En net toen ik eraan dacht om weer naar het huisje te gaan kwam ik deze schoonheid tegen.
Niet een heel bijzondere soort, maar dat maakt mij niets uit. Het is een prachtig vlindertje en hij werkte prima mee.
Ook vlak bij het huisje was genoeg te zien. Op een veldje bij de ingang van het parkje fladderden ook allerlei vlinders rond. Zoals dit hooibeestje.
En ook dit koevinkje deed zich tegoed aan de nectar van de bloemen in het veld.
Ik sluit dit vakantieverslag niet af met een vlinder, maar met een ander prachtig insect. Tegenover ons huisje lag een klein vijvertje. Boven het water vloog steeds een prachtige libel, op jacht naar wat eetbaars. Na een tijdje gekeken te hebben ontdekte ik dat ie steeds dezelfde route aflegde. Dit was mijn kans om een keer een vliegende libel vast te leggen. Maar dat bleek nog niet zo makkelijk! Na talloze mislukte pogingen kan ik dan toch een scherpe foto maken. Ik ben er erg blij mee!
Het is trouwens een blauwe glazenmaker.
En zo heb ik eindelijk de zomer afgesloten en kan ik gaan denken aan een herfstblog. Niet dat ik heel veel gefotografeerd heb, maar genoeg voor een blogje denk ik. Ook ga ik proberen weer te reageren op blogs van anderen. Door omstandigheden zat dat er niet in de afgelopen tijd, maar vanaf nu ga ik dat ook weer oppakken.
Ik wens een ieder veel natuurplezier de komende tijd!
Ameland – beestjes
8 augustus 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
Naast de zonsopkomsten heb ik ook nog een aantal foto’s gemaakt van het dierenleven op Ameland. Ik verwachtte veel vogelsoorten voor mijn lens te krijgen, maar dat viel tegen. Het is altijd lastig de juiste plekken te vinden in een gebied dat je niet kent. Maar er bleef nog genoeg ander moois over hoor, dus geen paniek.
Zo kwam ik voor het eerst parende Sint-Jansvlinders tegen.
Altijd nog een beetje speciaal als je zoiets tegenkomt. Voor mij tenminste wel. Ze waren zo met elkaar bezig dat ik ze erg dicht kon benaderen. Dus heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt op een vlinderportretje te maken.
Een andere soort die ik veel tegenkwam in de duinen was het bruin zandoogje. Ze hadden de gewoonte om op de onmogelijkste plekjes te gaan zitten. Eéntje zat gelukkig een keer wat beter.
Een wat versleten exemplaar, maar dat mag de pret niet drukken. Respect voor de oudjes!
Tot mijn verbazing zag ik in een duinmeertje nog een kuifeend met een piepklein jong. Ik dacht dat eind juli die periode wel achter ons lag. Maar niet dus. Ze bleef mooi midden in de plas om zo ver mogelijk van mij vandaan te blijven. Verder leek ze zich niet veel van mij aan te trekken.
Verder kwam ik in de duinen niet zoveel tegen. Maar gelukkig kwamen de dieren naar mij toe! We hadden een appartementje gehuurd en rondom het complex liepen heel veel konijnen rond. Soms zelfs tot op ons terras. Het waren er altijd drie, waarvan één jong. Al snel werd geconcludeerd dat het papa, mama en kind was. Een naam voor de kleine was ook snel bedacht: Japie. Vanuit de deuropening kon ik ze makkelijk fotograferen.
Dat ging de hele vakantie zo door, dus ik heb een hele serie. Hierbij een paar voorbeelden. Je kunt ze groot bekijken door ze aan te klikken.
Eén foto van Japie wil ik er nog even uitlichten. Omdat hij zo mooi is.
Maar niet alleen deze konijnenfamilie kwam dagelijks langs. Ook een jonge merel had het grasveldje uitgezocht om naar eten te zoeken. Op een regenachtige dag heb ik ook hem kunnen fotograferen.
Je ziet de regendruppels op zijn rug. Hij lijkt te denken: “houdt die regen nou nooit eens op?” Je moet weten dat het al een paar dagen slecht weer was geweest toen ik deze foto maakte.
Maar niet alles kwam zo naar mij toe en dus hebben we een tochtje op de robbenboot geboekt om de zeehonden te gaan bekijken. Na een uurtje varen kwamen we aan bij de zandplaat tussen Ameland en Terschelling. En daar lagen genoeg zeehonden te luieren op het zand.
We bleven natuurlijk op de boot, dus had ik niet veel keus met mijn standpunten. Het was een kwestie van schieten vanachter de reling.
Het bleken best nieuwsgierige dieren te zijn. Of ze vertrouwden het niet en hielden ons goed in de gaten.
We hadden vanaf Texel als eens zo’n zeehond-excursie gedaan, maar toen kwamen we lang niet zo dichtbij. Het was zeker de moeite waard en ook een mooie belevenis voor de kinderen.
Normaal gesproken laat ik het rundvee links liggen als ik op een fototocht ben. Maar deze dames wilden zo graag op de foto dat ik maar een uitzondering heb gemaakt.
Als laatste wil ik jullie nog een foto laten zien van een Amelandse ree. Ik had net de zonsopkomst gefotografeerd en ik liep terug van het strand door de duinen. Vanuit het struikgewas sprong opeens deze ree tevoorschijn. Even bleef ze een eindje verderop staan. Lang genoeg om haar in het tegenlicht vast te leggen.
Hierna verdween ze met grote sprongen uit het zicht.
Uiteindelijk best nog een behoorlijke serie geworden. We hebben genoten van het eiland met zijn eigen sfeer en karakter. Genoeg mooi weer gehad om ook van het strand te genieten met de kinderen en allerlei leuke excursie gedaan. Al met al een geslaagde vakantie!
Vakantie
18 augustus 2011
Net terug van een kampeervakantie in de Franse Vogezen. Voor mijn doen heb ik heel weinig foto’s gemaakt. Eén keer er speciaal op uit getrokken en voor de rest heerlijk met het gezin vakantie vieren.
Toch wil ik hier een aantal foto’s onder de aandacht brengen, waarvan ik denk dat ze de moeite waard zijn. Zoals het uitzicht vanuit de tent op een vroege ochtend. Dat is dan echt even een moment om van te genieten.
Ochtendnevel
Veldkrekel
Die tent bleek een behoorlijke aantrekkingskracht te hebben op allerlei beestje. Zo woonde er onder de tent een muisje en kwamen we in de tent regelmatig verschillende insecten en spinnen tegen. Niet dat iedereen dat leuk vond, maar voor mij was het wel een keer handig dat mijn modellen zichzelf kwamen aanbieden. Deze jonge veldkrekel had er bijvoorbeeld geen enkel probleem mee, om even mee te werken aan een fotosessie.
Ook een zwartkopvuurkever was van plan om bij ons in te trekken. Maar ook zij (het is een vrouwtje) kwam niet langs de ballotagecommissie. Het leverde wel weer een mooi plaatje op.
Zwartkopvuurkever
Grande cascade de Tendon
Op die ene fototocht, die ik al noemde, ging ik naar de watervallen van Tendon. Er zijn er twee: de petit – en de grande cascade de Tendon. Was er vroeg in de ochtend, anders is er geen goede foto meer te maken, omdat de rotsen dan vol zitten met dagjesmensen. De foto is genomen bij de grote waterval. Ik vond die dode boom op de voorgrond mooi in het plaatje passen.
Tijdens de wandeling bij de watervallen kwam ik ook nog dit roodborstje tegen. Die namen we natuurlijk even mee. Pas later zag ik dat hij gewond is aan zijn rechterpootje. Als je goed kijkt lijkt het net een stompje. Er zit echter nog minimaal één teentje aan, maar die wijst omhoog in plaats van omlaag. Hij leek er verder niet echt last van te hebben.
Roodborstje
Citroenvlinder
Verder hebben we nog een hele leuke tuin bezocht: Le Jardin de Berchigranges. Een heerlijke bloementuin, waar veel vlinders rond vlogen. Deze citroenvlinder was er één van. Het was een erg bewegelijk beestje, dus nog niet zo makkelijk om hem goed op de foto te krijgen. Uiteindelijk is het toch nog aardig gelukt.
Als slot nog een foto van één van de vele bloemen uit de tuin. Volgens het tuinplantenforum is het een scabiosa, of, in het Nederlands: duifkruid. Natuurlijk heb ik nog veel meer bloemenfoto’s. Die verschijnen binnenkort wel op de bloemenpagina.
Duifkruid
René Vos natuurfotografie 