Oktober 2021
November is al weer bijna halverwege en ik heb nog steeds geen foto van de maand oktober uitgekozen. Schandalig natuurlijk!!!
Niet dat ik niet gefotografeerd heb in oktober. Het is namelijk een heerlijke maand om de natuur in te trekken. Herfstkleuren en paddenstoelen zijn een prachtige onderwerpen om mee bezig te zijn. De foto van de maand oktober is dan ook een typische herfstfoto: een paddenstoel.
En nog wel de beroemdste paddenstoel van ons land: de vliegenzwam.

De foto is genomen in het Flevolandse Reve-Abbertbos. Een prachtig bos en rijk aan paddenstoelen. Het vliegje op de rand geeft net dat beetje extra aan deze foto. Ook de achtergrond werkt lekker mee. Al met al was het heerlijk om zo een ochtend bezig te zijn met paddenstoelen. Het geeft mij altijd een heel rustgevend gevoel. Heerlijk!!
Paddenstoelen
18 november 2018
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
De droogte tijdens de afgelopen zomer en het begin van de herfst zorgde er voor dat het tot nu toe goed zoeken is naar paddenstoelen in het bos. Toch heb ik een paar leuke exemplaren kunnen vinden de afgelopen weken. In dit blog wil ik die laten zien.
Waterloopbos Kraggenburg
Een bekende paddenstoelen hotspot is het Waterloopbos bij Kraggenburg in de Noordoostpolder. Eigenlijk ga ik er elk jaar wel een keertje naar toe. De oogst viel dit jaar wat tegen door de droogte, maar toch wat leuke plaatjes kunnen schieten.
Oostvaardersbos
Het mooist is natuurlijk om vlak bij je huis rond te struinen. Nu vind ik in het Oostvaardersbos altijd al erg weinig paddenstoelen, maar dit jaar is het helemaal zoeken naar een speld in een hooiberg. Alleen in een klein stukje met beukenboompjes stond er nog wat.
Omdat ik onderstaande foto vlak voor Halloween maakt heb ik die bewerkt om een Halloweensfeertje te krijgen.
Spechtinktzwam
Ik kreeg een tip waar ik de prachtige spechtinktzwam kon vinden. Deze prachtige paddenstoel stond hoog op mijn lijstje en ze waren niet al te ver bij mijn woonplek vandaan. Dus toen ik tijd had gelijk er naar toe gegaan. Ik heb me een ochtendje heerlijk vermaakt.
Spanderswoud
Afgelopen tijd ben ik een paar keer naar het Spanderswoud bij Hilversum geweest. Een mooi, oud bos waar veel verschillende paddenstoelen kunnen staan. Omdat het wat natter was dan aan het begin van de herfst waren er ook meer paddenstoelen te vinden. Hieronder een klein overzicht.
De laatste zijn eigenlijk geen paddenstoelen, maar slijmzwammen. Een aparte groep van organismen dus.
Vliegenzwam
Een apart plekje verdient de vliegenzwam. Voor mij de koningin onder de paddenstoelen. In het Spanderswoud waren ze na een beetje zoeken voldoende te vinden.
Al met al toch nog een behoorlijke opbrengst in een slecht paddenstoelenjaar. Mijn persoonlijke favoriet? Ik twijfel tussen de eerste spechtinktzwam en de amethiszwam. Laat ik ze maar ex aequo op de eerste plek zetten.
Paddo tijd
26 september 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
Na een rustige periode wat fotografie betreft heb ik eindelijk weer wat tijd om in deze mooie hobby te steken. En net als een paar weken geleden ga ik op pad met leden van de natuurfotografenclub VNF-Nijkerk. Deze keer gaan we op zoek naar paddenstoelen in het Waterloopbos bij Kraggenburg in de Noordoostpolder. Volgens de kenners een mekka voor de paddenstoel.
Als ik als laatste aankom duiken we gelijk het bos in. En al snel struikelen we over de vele soorten paddenstoelen. Iedereen gaat lekker aan de gang met zijn eigen modellen. Ik richt me eerst op het kleine spul
Ik ben geen paddo-expert, maar denk te weten dat dit dwergwieltjes zijn. En er zijn er heel veel van. Allemaal groeiend op een blaadje. Kun je voorstellen hoe klein ze zijn. Maar prachtige modelletjes om mee te werken. En dus steek ik nog even tijd in dit groepje. Goed lettend op de bokehcirkels in de achtergrond probeer ik een mooie compositie te maken. Uiteindelijk levert dat deze foto op.
De rest van de groep is inmiddels verder het bos ingetrokken. Ik ga ze achterna en vind ze terug op een plek met grote vliegenzwammen. Voor mij toch wel de Koning de Zwammen.
De achtergrond is de weerspiegeling van het bos in de vijver. En er staan er nog veel meer! Ik zoek een mooie eenling uit en probeer ook nu weer een mooie achtergrond te creëren. Iedereen mag zelf beoordelen of dat gelukt is.
Wat een prachtige juweeltjes zijn het toch. Ik kan er geen genoeg van krijgen en blijf foto’s maken. Er zijn ook zo veel mogelijkheden om ze in beeld te brengen. Hier nogmaals een groepje.
En om het af te leren nog een eenling die aan de voet van een boom staat, met weer de vijver als achtergrond.
Omdat overmaat schaadt laat ik het hierbij. Met tegenzin loop ik verder. Maar wie weet wat we verder nog tegenkomen in dit prachtige paddenstoelenbos. Het is leuk om te zien hoe iedereen om zijn/haar eigen manier bezig is. De één wordt helemaal enthousiast als hij een zeldzame soort ziet en de ander maakt de soort niet uit, als er maar een mooie foto van te maken is. En dan zijn er ook nog mensen die gewoon lekker aan het fotograferen zijn en genieten van de natuur. En genieten doe ik zeker. En ondertussen probeer ik die perfecte foto te maken. Niet dat dat gaat lukken, maar het streven is er altijd.
Er is zoveel te zien in het bos dat het soms moeilijk is om een exemplaar uit te kiezen. Maar als ik een klein rodekoolzwammetje zie staan is de keus snel gemaakt. Dat vind ik ook van die leuke, fotogenieke zwammetjes.
Zoals gezegd: er staan er genoeg, maar het is de kunst net dat zwammetje te vinden die op een mooi plekje staat. Dus veel getuur naar de grond, afgebroken takken en omgevallen stammen. En dan vind je soms van die kleine diamantjes zoals deze.
Dan struikel ik weer over een stukje met allemaal dwergwieltjes. Die had ik natuurlijk al, maar ik zie een leuk groepje op een blad staan. Voor de foto leg ik het blad even op de brugleuning. Zo krijg ik een mooiere achtergrond. En ik hoef niet op mijn buik op de grond te liggen.
De ochtend loopt al bijna ten einde en het is tijd langzamerhand weer richting de parkeerplaats te gaan. Maar ondertussen let ik natuurlijk goed op of ik nog iets leuks zie staan. Een onbekende paddenstoel staat een beetje in een donker hoekje. Zo krijg je gelijk een heel andere sfeer in je foto. Het heeft wel iets.
Ik heb hierbij de flitser van mijn camera gebruikt. Om minder hard licht te krijgen doe ik er één velletje van een papieren zakdoekje voor.
Als ik weer langs de vliegenzwammen loop zie ik een exemplaar met een omhoog gekrulde rand. Ik zie er een mogelijkheid tot een wat meer abstracte benadering van een paddenstoel in.
Het lijkt me een mooie afsluiter van deze ochtend. Ik heb weer genoten en ben benieuwd wat de anderen voor resultaten hebben. Dat zullen we vast nog wel zien op de volgende clubavond.
De laatste herfstkleuren?
23 november 2014
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Vandaag eindelijk weer met de camera op pad. Afgezien van twee uurtjes in de tuin van mijn moeder, is het al weer een maand geleden dat ik op stap ben geweest om te fotograferen. Ik begon zelfs afkickverschijnselen te ontwikkelen: trillende handen, zweten en meer van die ongemakken. Maar vandaag mag ik weer het bos in! De herfstkleuren lopen een beetje op het eind, maar ik hoop die laatste loodjes te kunnen vangen in een aantal mooie foto’s. Doel van de reis: het Leuvenumse bos.
Als ik het bos in loop via de brede zandweg zie ik al snel een aantal vliegenzwammen aan de kant staan. Het zijn flinke jongens. Terwijl ik bekijk hoe ik die het beste kan fotograferen zie ik tussen het blad ook een een paar kleine vliegenzwammetjes staan. Eigenlijk zijn die veel leuker! Dus verleg ik mijn aandacht en kan ik dit kleintje tussen de bladeren vastleggen.
De foto’s van de grotere exemplaren halen het niet bij deze, dus alleen het kleintje haalt dit blog.
Ik wandel dieper het bos in via de Poolseweg. Een prachtige laan door het bos en gelukkig is er nog genoeg kleur te zien. En als de zon door komt is het helemaal genieten!
Eén van de redenen dat ik dit bos heb uitgekozen voor vandaag is de Leuvenumse beek die hier stroomt. Een stromende beek in een herfstbos lijkt me een mooi onderwerp om te fotograferen. In de praktijk blijkt dat toch lastig te zijn. De beek stroomt erg langzaam, waardoor het op de foto’s vaak gewoon op een sloot lijkt. Er zijn wel wat kleine versnellingen, maar die leveren te weinig beweging op. Ik kan één plek vinden waar zich wat takken hebben opgehoopt en daardoor een soort van watervalletje ontstaan is. Steile oevers en de diepte maken het niet mogelijk om hier de beek over te steken. En dat is weer nodig om het water goed in beeld te krijgen. Omlopen dus! Als ik dat gedaan heb kan ik vanaf de andere kant de beek bereiken en proberen deze mooi te fotograferen. Het feit dat er allerlei takken in de weg zitten en ik tegen de zon in moet fotograferen maakt het er niet makkelijk op. Al met al is het hard werken om een foto te maken. Uiteindelijk lukt het me om één foto te maken waarover ik redelijk tevreden ben.
Toch nog een beetje een rommelig plaatje, maar zoals gezegd kon ik er niet meer van maken. Ik heb een grijsfilter gebruikt om een langere sluitertijd te kunnen gebruiken en zo het stromende water te laten zien.
Ik laat de beek voor wat ie is en kijk wat er allemaal nog meer te zien is in het herfstbos. Paddenstoelen natuurlijk! En wel een paar rodekoolzwammetjes, ook wel amethistzwam genoemd.
En naast de paddenstoelen zijn de herfstkleuren van de bomen natuurlijk ook een mooi foto-onderwerp. Meestal als ik in het bos fotografeer neem ik een pad mee in de compositie om diepte te creëren. Maar deze boom stond midden in het bos, zonder paadje er langs. Dan toch maar een simpele compositie met het onderwerp in het midden.
Toch wel een aardige foto geworden, al zeg ik het zelf.
Ik wandel nog even verder en bedenk dat ik nog iets wil doen met de mooi gekleurde blaadjes. Eerst probeer ik blaadjes die aan de takken hangen te fotograferen, maar het waait net iets te hard daarvoor. Maar ik kan natuurlijk ook gewoon aan de gang met het afgevallen blad! Die leg ik gewoon op een bankje en heb dan geen last van de wind. Het is altijd een beetje uitproberen wat voor een beeld je kan maken. Kwestie van kijken wat je door de zoeker ziet en dan variëren met de instellingen. Zo komt ineens deze druppel in beeld.
Leuk hoe de druppel als een soort vergrootglas werkt en de nerven laat zien.
Zo kan ik wel uren door blijven klooien. Maar helaas is de ochtend al weer bijna om en is het tijd om weer op huis aan te gaan. Als afsluiter een meer abstractere foto van een herfstblaadje. Het is bijna kunst, toch?
Misschien dat ik hier nog wel wat meer tijd in ga steken. En het kan gewoon thuis op de keukentafel!
Bij het Naardermeer
20 oktober 2013
Vandaag ga ik eens bij het Naardermeer kijken. Ik ben er al tijden niet geweest en meen me te herinneren dat ik er eens die rode paddenstoelen met witte stippen heb gezien. Mijn wandeling begint bij molen ‘De Onrust’. In bezit van Natuurmonumenten die, zoals bekend, het Naardermeer gered heeft toen men van plan was er een vuilstort voor Amsterdam van te maken. Het was het eerste gebied wat ze aankochten en er zouden nog vele volgen. Het is nog schemerig als ik de auto parkeer.
Omdat mijn camera is opgestuurd voor reparatie moet ik het vandaag doen met mijn oude Nikon D40. Wel even een verschil met de D7000. Geen draadontspanner, minder pixels en wat me vooral opvalt is dat het dynamisch bereik een stuk minder is. Dus snel overbelichte en/of zwarte delen. Maar ik moet niet zeuren, want ik zeg altijd dat de fotograaf de foto maakt en niet de apparatuur, Dat moet ik vandaag dan maar eens laten zien!
Als ik langs het kanaal loop zie ik ineens wat schitteren in het riet. Er zitten gewoon nog twee juffers, die onder de dauw zitten! Dit verwacht ik eind oktober niet meer, maar dat blijkt een gebrek aan kennis mijnerzijds. De houtpantserjuffer, want die is het, kan nog tot november gezien worden.
Nu blijkt er nog een ander nadeel van mijn oude body: geen liveview. Dus kijken door de zoeker en dan handmatig scherpstellen. Hier nog een foto vanuit een andere hoek.
Tevreden met het resultaat loop ik verder. Ik kom nu bij de plek waar ik vroeger de vliegenzwammen heb gezien. En ja……. ze staan er weer/nog! Maar nu nog uitvogelen hoe ik ze mooi kan vastleggen. Ze staan een beetje tussen de struiken of in het (hoge) gras. Eerst maar eens tuinieren: grasjes, bladeren en takjes weghalen. Als ik dan redelijk vrij zicht heb kan ik de eerste foto maken.
Ondanks de drukke omgeving toch een aardig beeld denk ik. Maar het blijft natuurlijk niet bij één foto. Een ander exemplaar staat voor een varen en dat levert dan een mooie achtergrond op
Opvallend is dat dit exemplaar een stuk meer oranje lijkt, of zou dat de lichtval zijn? Ik maak nog een laatste foto van een leuk herfstarrangement met de vliegenzwam als onderwerp. De lijsterbessen kleuren mooi bij de paddenstoel.
Ik laat de vliegenzwammen achter en trek verder het bos in. Er zijn best veel zwammen en paddenstoelen te zien. Het is een kwestie van goed zoeken naar een fotografisch interessant exemplaar of groepje. Op het uiteinde van een stam zie ik dit stelletje.
Geen idee welke soort het is, maar dat maakt me niet zo veel uit. Ik struin nog een beetje verder het bos in en op een omgevallen stam zie ik heel veel paddenstoelen. Als ik daarmee bezig ben, zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. Het is een sprinkhaan die op een paddenstoel zit. Zeker een toerist die de beroemde Nederlandse paddo’s wil proberen 😉
De scherptediepte had iets groter gemogen, maar het was best donker in het bos en ik moest het diafragma open zetten om nog een beetje sluitertijd over te houden. Bij ISO 400 en diafragma F7.1 heb ik hier een sluitertijd van 1/20 seconde.
Omdat het tijds wordt om weer naar huis te gaan loop ik via het pad langs het kanaal terug. De houtpantserjuffers zitten nog steeds op dezelfde plek. Toch nog even een foto maken. Nu van het andere exemplaar.
Zo kom ik uiteindelijk weer uit bij de molen. Ook deze moet natuurlijk nog even worden vastgelegd. De omstandigheden zijn nu natuurlijk heel anders dan een paar uur geleden.
Het was weer een leuke wandeling met mooie fotomomenten. Door de oude camera was het soms hard werken om tot goede foto’s te komen. Maar het is me aardig gelukt, al zeg ik het zelf. Toch zal ik blij zijn als ik mijn vertrouwde D7000 weer in mijn handen heb! Nog een laatste foto en dan vertrek ik naar huis en de warme koffie.