Oktober 2019
Voor oktober ligt het voor de hand om een paddenstoelenfoto te kiezen als foto van de maand. En ik moet zeggen dat het een prachtig paddo-jaar is. En ik heb zeker een aantal kandidaten die foto van de maand zouden kunnen worden.
Toch kies ik voor een foto uit natuurpark Lelystad. Deze wisent in half tegenlicht spreekt mijzelf namelijk erg aan, ook door de omzetting naar zwart-wit. Voor die omzetting maakte ik gebruik van NIK-filters in Photoshop.
Alvast bedankt voor jullie commentaren en opmerkingen. Ik zal zelf ook weer proberen te reageren op andermans/vrouws blogs.
Jaaroverzicht 2018
31 december 2018
***Voor een grotere en scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
En weer is een jaar voorbij gevlogen. Een jaar waarin ik steeds minder blogberichten heb geplaatst en uiteindelijk de beslissing heb genomen om (voorlopig?) te stoppen met bloggen. Komende tijd ga ik nadenken waar en op welke manier ik mijn foto’s wil laten zien. Want helemaal verdwijnen wil ik ook niet. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die van mijn foto’s genieten.
Fotografisch is het in ieder geval een leuk jaar geweest, met in de eerste maanden nog de handicap van het medisch rijverbod. Wat een genot om dan op een gegeven moment je vrijheid terug te krijgen en weer naar al die mooie natuurgebieden te kunnen gaan. Wat een rijkdom is dat!
Ook dit jaar weer een aantal publicaties en wat foto’s kunnen verkopen. Maar eigenlijk doe ik het daar niet voor. Het gaat mij meer om het genieten in de natuur en die zo mooi mogelijk vast leggen. Op mijn eigen manier.
Genoeg geschreven, het is tijd voor mijn favorieten van afgelopen jaar. Elke maand 1 foto die mij het meest aanspreek, of waar ik de mooiste herinneringen aan heb. Ik hoop dat jullie met mij mee genieten van deze terugblik.
januari
Geen keuzestress in januari. Een torenvalkdame in de Eempolder leverde mij een wensfoto op. Geweldig om dit op een aantal meters voor je te zien.
februari
In februari ook een vogel. Afgelopen winter was er een behoorlijke invasie van barmsijsen. Deze kleine barmsijs kon ik fotograferen in Almere.
maart
In maart heb ik weinig gefotografeerd. Deze opname van de Baggelhuizer Plas bij Assen nam ik op een hele koude ochtend. Ik herinner me vooral de snijdende wind. Maar het was de ontbering waard.
april
Het begint bijna een traditie te worden: op jacht naar de oranjetipjes eind april. Deze macro met wat koelere kleuren vind ik één van de mooiste.
mei
In mei was de jaarlijkse fotohutdag met Dick. Deze keer gingen we naar de tuinhut van Arjan Troost. Helaas had de ijsvogel de winter niet overleeft, maar er was nog genoeg te zien. Waaronder deze drinkende eekhoorn. Precies op het juiste plekje besloot hij (of zij) een slokje te nemen.
juni
In juni is het macroseizoen volop bezig en het zal je dan ook niet verbazen dat een macrofoto deze maand mag vertegenwoordigen in dit overzicht. Voor mij was het een primeur om deze bosparelmoervlinder te zien. Alle soorten parelmoervlinders zijn prachtige vlinders om te zien en deze bosparelmoer was daarop geen uitzondering.
juli
En ook juli levert een vlinder op. Dit landkaartje van de zomergeneratie was één van de vele, vele vlinders die rondfladderden in het Oostvaardersbos en zich tegoed deden aan de nectar van de zwarte mosterd. De Oostvaardersplassen en de omringende velden kleurden dit jaar geel door deze plant.
augustus
In augustus blijven we nog even in de Oostvaardersplassen. Door de droogte dit jaar vielen vele stukken water droog of bijna droog. Dit leverde een eldorado op voor de waadvogels en steltlopers. Van mij mogen ze het waterpeil elk jaar wel zo verlagen. Hoogtepunt waren ongetwijfeld de steltkluten die ik kon fotograferen. Deze jonge vogel liep recht op mij af en doordat het windstil was kon ik hem vastleggen met een mooi spiegelbeeld.
september
Ik had het net al even over de droogte. Die had een grote invloed op de natuur dit jaar. Zo waren er maar weinig bloeiende heidevelden. Ook de heide in het Gooi stond er maar verdroogd en bruin bij. Een klein stukje paars kon ik echter nog vinden en dat was net genoeg voor deze foto.
oktober
Ik werd heel blij van deze foto van de zeldzame spechtinktzwam. Na een tip vond ik deze prachtige soort ergens in het Gooi.
november
Ook in november een paddenstoelenfoto. Het paddo-seizoen kwam heel langzaam op gang en pas tegen eind november kwamen er wat meer tevoorschijn. Deze amethistzwam vond ik in het Spanderswoud bij Hilversum.
december
Op de enige dag met sneeuw in december ben ik naar natuurpark Lelystad geweest. Deze wisenten keken mij indringend aan. Een prachtige ontmoeting op een koude ochtend.
En daarmee is dit overzicht ten einde. En voor nu ook mijn schrijverijtjes. Ik wil iedereen bedanken voor de likes en commentaren op mijn blogs de afgelopen jaren. Het werd door mij altijd erg op prijs gesteld dat mensen de moeite namen om te reageren. Maar nu is het tijd om dit af te sluiten. Ik merk dat veel blogs een herhaling zijn van wat ik al eerder geschreven heb. Alleen met andere foto’s. Dan voegt de tekst niet zo veel meer toe. Dus ga ik op zoek naar een andere manier. Wie weet komen we elkaar op een andere plek op het World Wide Web tegen en voor de bloggers onder ons: ik blijf jullie blogs gewoon volgen. Je kunt me in elk geval blijven volgen via mijn facebook en instagram.
Ik wens iedereen een heel goed 2019 toe. Met liefde, een goede gezondheid en veel mooie (natuur)momenten!
Groet, René
Jaaroverzicht 2015
31 december 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***
De laatste dag van het jaar. Het traditionele moment om terug te kijken wat er het afgelopen jaar gebeurt is en je verwachtingen uit te spreken over het komende jaar. En om van elke maand van dit jaar een foto te kiezen die ik de mooiste vind. Eigenlijk een onmogelijke taak, omdat je dan foto’s en belevenissen moet wegstrepen die je dierbaar zijn.
In 2015 heb ik weer een aantal foto’s kunnen verkopen via mijn webshop bij werkaandemuur. Ook aan websites heb ik een aantal foto’s kunnen leveren. Heel leuk was het om een aantal foto’s in het magazine van het Flevolandschap te zien staan, waaronder de coverfoto. En ook de publicatie van mijn foto in het blad Roots was een hoogtepuntje. Helaas heb ik dit jaar ook de andere kant van de medaille leren kennen: het ongevraagd gebruiken van je foto’s op websites. En niet bij één of andere vage site, maar gewoon bij grote Nederlandse bedrijven. De reactie is vaak: sorry, had niet mogen gebeuren, is niet de bedoeling en we zullen de foto verwijderen. Het kost even wat moeite en tijd, maar toch heb ik een aantal keren een (kleine) vergoeding gekregen.
Wat natuurlijk ook niet onvermeld mag blijven is dat ik lid ben geworden van een fotoclub: VNF-Nijkerk. Een natuurfotografenclub met leuke en enthousiaste fotografen van allerlei niveau’s en interesses. Inspirerend en ik hoop er nog veel te leren de komende jaren. Tijdens de jaarlijkse fotowedstrijd mocht ik twee prijsjes naar huis nemen.
Al met al een heel leuk jaar met veel mooie fotomomenten die ik, zoals gezegd, niet allemaal in dit overzicht kwijt kan. Maar ik ben er toch in geslaagd om voor elke maand een winnende foto te kiezen. Hier komen ze:
januari
Eén van de weinige dagen met sneeuw. In het natuurpark Lelystad kon ik dit portret van een wisent maken. Het kleine beetje sneeuw op zijn kop en de wat afwijkende uitsnede maken voor mij dit een favoriete foto.
februari
Voordat ik naar de pestvogels in Lelystad ging, liep ik eerst nog even een rondje door de Oostvaardersplassen. Dit roodborstje huppelde steeds voor me uit. Plat op de grond liggend kon ik bovenstaande foto maken. Een mooi voorbeeld hoe een “gewone” soort een prachtige foto kan opleveren. En de pestvogels? Die waren gevlogen en lieten zich niet meer zien.
maart
Maar een maand later was het wel raak. In Zandvoort was een groep pestvogels erg honkvast en ik zal mijn eerste ontmoeting met deze prachtige vogels niet snel vergeten. Het was even wennen om midden in een woonwijk te fotograferen, maar de resultaten waren prachtig.
april
Mijn eerste uitje met de fotoclub ging naar de kievitsbloemen. We waren er al vroeg en ik kon gebruik maken van de dauw en het vroege ochtendlicht om een aantal mooie sfeerbeelden te maken.
mei
Natuurlijk ben ik ook dit jaar een paar keer naar de ijsvogels geweest. Het plan om een landende ijsvogel te fotograferen lukte wonderwel en leverde onder andere bovenstaande foto op. Misschien wel mijn mooiste ijsvogelfoto tot nu toe. Ik ben er in ieder geval erg blij mee.
juni
In juni stond het jaarlijkse foto-uitje met Dick op het programma. Deze keer gingen we naar één van de hutten van Glenn Vermeersch. Het aantal vogelsoorten viel wat tegen, maar het eekhoorntje maakte veel goed.
juli
Hij stond al een tijd op mijn verlanglijstje: de boomkikker. In juli kwam ik dit exemplaar tegen in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het was een jonkie en lekker actief. Ik vind het mooi dat ie niet op een bramentak zit, maar aan een grasstengel hangt.
augustus
Augustus is de vakantiemaand. Dit jaar waren we op Ameland. Een aantal keren ben ik vroeg opgestaan om de zonsopkomst vanaf het strand mee te maken. Elke keer was weer compleet anders. De mooiste foto vind ik deze. Minimalistisch en met mooie pasteltinten.
september
Deze foto heeft nog niet op mijn blog gestaan. Ik was met mijn dochter op bronstsafari in de Oostvaardersplassen. Eigenlijk viel het erg tegen: geen bronst nog en de herten bleven op grote afstand. Alleen de ontmoeting met de koniks leverden wat foto’s op. Maar daarvoor hoef je niet met een excursie mee. Dus geen blogje hierover gemaakt, maar deze foto verdient zeker een plek bij de mooiste foto’s van 2015.
oktober
Oktober was voor mij, zoals elk jaar eigenlijk, paddenstoelenmaand. Ik heb veel foto’s van allerlei soorten gemaakt. Maar degene die er voor mij bovenuit steekt is deze detailopname van een porseleinzwam.
november
In november was de herfst op zijn hoogtepunt. Helaas had ik niet veel tijd en ben ik maar één keer op pad geweest met de camera. Maar dat was wel een prachtige ochtend in een mistig Leuvenumse Bos.
december
Traditioneel is ook december een rustige maand voor wat betreft fotografie. Hoogtepunt was zeker mijn bezoek aan de velduilen bij Zevenbergen. Samen trouwens met de rest van de natuurfotografen in Nederland. Maar dat mocht de pret niet drukken. Ondanks het ontbreken van vliegbeelden heb ik genoten van deze ochtend.
Als ik deze serie zo bekijk zie ik veel heldere, kleurrijke beelden. Mijn eigen stijl? Ik ben er niet zo mee bezig tijdens het fotograferen, maar het valt me nu op. En dat het lekker divers is: landschap, vogels, zoogdieren en macro. En dat is ook wat ik zo leuk vind. Die afwisseling zal zeker blijven. Al met al ben ik erg tevreden over het afgelopen jaar. Ik heb een aantal dingen/soorten voor het eerst mogen zien en fotograferen en, dat is het belangrijkste, heb genoten van het in de natuur zijn.
Vooruitkijkend naar 2016 ben ik van plan het iets anders aan te pakken. Ik ga proberen per maand een onderwerp of gebied te kiezen om daar een aantal keren naar toe te gaan. Tot nu toe waren het steeds korte uitjes en je moet dan maar net het moment tegenkomen. En het geeft een zekere rust om niet elke week iets nieuws te moeten bedenken. Gevolg is wel dat ik wat minder blogs zal schrijven. Maar de speciale uitjes zullen niet helemaal verdwijnen. De fotoclub zal weer een aantal excursies plannen, het uitje met Dick staat al weer in de agenda en tijdens de vakantie zal er ongetwijfeld ook gefotografeerd worden.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de belangstelling voor mijn blog en de reacties, kritieken en tips. Dat wordt zeer gewaardeerd!
Restanten
2 maart 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Tijdens mijn fototochten maak ik heel veel foto’s die niet in mijn blogs terecht komen. Ze zijn niet goed/mooi genoeg en soms passen ze niet in het verhaal dat ik wil vertellen. Zonde van de foto’s die om de tweede reden buiten de boot vallen. En het kan ook zijn dat ik te weinig foto’s heb om een blog te vullen Dus vandaag een blogje met foto’s die het in de eerste ronde net niet haalden.
Als eerste een aantal foto’s uit natuurpark Lelystad. Ik heb toen een prachtige serie van de badderende wilde zwanen kunnen maken. Maar er zijn natuurlijk nog meer bewoners van dit prachtige park. In eerste instantie ging ik voor de wisenten in de sneeuw, maar die lagen alleen een beetje lui tegen het hek aan. Dit is de enige wisentfoto die door de keuring is gekomen.
Wisent portret
Ik kwam ook een groepje huismusjes tegen.
Huismus
Toen scheen net even het zonnetje. Even verderop kwam ik bij de wilde zwijnen.
Wild Zwijn
Wroeten in de sneeuw
Een aantal weken later was ik in de Arkemheenpolder. Het torenvalkvrouwtje stal toen de show en vulde het hele blog. Hieronder een aantal andere foto’s van die dag.
Arkervaart
Een groepje van vier Indische ganzen liep in een weiland langs het water te grazen. Eéntje had dorst en dronk wat uit de sloot.
Indische Gans
Het lijkt net of er een hap uit zijn nek is genomen. Iemand een idee wat dat kan zijn?
Dorst
Op een woensdagmiddag heb ik een wandeling met mijn zoon gemaakt in de Oostvaardersplassen bij Almere. Dat is vlak bij ons huis en een heerlijk uitje als het mooi weer is. Vanaf het fietspad zagen we dit hert in het afgesloten gebied staan.
Edelhert OVP
Een paar dagen later ben ik nog eens teruggegaan en in mijn eentje een heerlijk wandeling gemaakt. Ook nu zag ik een hert staan, alleen veel verder weg. Toch maar even een foto gemaakt.
Tussen het riet
Eigenlijk te ver weg voor een goede foto, maar ik vind het een mooi beeld zo in zijn leefomgeving. Hierna nog geprobeerd wat vluchtopnames van de ganzen te maken.
Grauwe ganzen
Een ander koppel vloog wat hoger en kon ik tegen de blauwe lucht fotograferen.
Volg de leider
En zo krijgen deze “vergeten” foto’s toch nog hun plekje op mijn blog.
Wisenten
22 februari 2015
***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken!***
Vandaag moet ik de fotografie combineren met mijn dienst in het VU medisch centrum. Dus niet te ver van Amsterdam en na het fotograferen direct door naar het ziekenhuis. Het plan was eerst om naar de pestvogels in Zandvoort te gaan. Maar op vrijdag en zaterdag is er geen één melding gedaan op waarneming.nl. Ik schakel daarom over naar plan B: de wisenten in de Kennemerduinen. Over een week is het gebied afgesloten en dus is dit voorlopig de laatste kans.
Ik heb maar een paar uurtjes tussen zonsopkomst en werktijd. Ik kom dan ook bij de ingang aan als de zon opkomt. Er loopt een pad door het gebied van de wisenten. In tegenstelling tot de Waterleidingduinen is het niet de bedoeling dat je buiten het pad gaat. Een beetje geluk moet je wel hebben om de dieren tegen te komen. Als ze net aan de andere kant van het gebied zitten heb je pech en zie je niets. Het duurt dan ook even voordat ik ze zie staan. Een klein groepje van 6 dieren komt rustig grazend mijn kant op. Ik wacht rustig af tot ze dichtbij genoeg zijn.
Wisent
Ze zijn best groot van dichtbij. Gelukkig heb ik mijn telelens, zodat ik wat afstand kan bewaren.
Acht jaar geleden zijn deze dieren hier “losgelaten”. Ooit liepen deze giganten vrij rond in ons land, maar dat is eeuwen geleden. Rond 1920 stierf de laatst echte wilde wisent in Europa. Gelukkig overleefde de soort in dierentuinen en -parken. Op verschillende plekken worden ze nu weer in het wild uitgezet. De kudde in dit duingebied telt nu zo’n twintig dieren. De zes dieren die ik hier tegenkom zijn dus maar een klein gedeelte van de hele kudde.
Ik loop met het groepje mee. Ze grazen wat en wandelen dan weer rustig een stukje verder. Het valt me op dat ze niet lang stil blijven staan. Een paar happen en dan lopen ze weer verder.
Grazen
In tegenstelling tot bijvoorbeeld kuddes wilde paarden is er weinig interactie tussen de dieren. Meer dan op bovenstaande foto heb ik niet gezien. Het blijven natuurlijk koeien. Toch een beetje een saaie, herkauwende graseter. Ik vind het dan ook best lastig om boeiende foto’s van ze te maken. Ondanks hun indrukwekkende uiterlijk.
Na een hele serie close-ups met de telelens wil ik toch proberen wat foto’s te maken van de groep in het landschap. Daarvoor heb ik mijn groothoek nodig en zal ik toch dichterbij moeten komen. Ik probeer me uit hun zicht te onttrekken door ze vanachter een heuveltje te benaderen. Als ik over het randje kijk ben ik dichterbij dan mijn bedoeling was. Ik blijf heel stil liggen en kijk hoe ze reageren. Ze kijken me aan. Dit duurt voor mijn gevoel een eeuwigheid en dan gaan ze verder met grazen. En ik adem weer uit.
Staarwedstrijd
Zodra ze verder gaan met grazen is het fotografisch gelijk minder interessant. Pas als ze in beweging komen vind ik het weer leuk worden.
Aan de wandel
Eigenlijk zou je hier moeten zijn met een dik pak sneeuw of sfeervolle mist. Ach, je moet wat te wensen hebben. Voor nu ben ik eigenlijk best tevreden met het resultaat. Voor hetzelfde geld zie je helemaal geen wisent.
De groep is nu aangekomen op een grotere grasvlakte en het lijkt of ze daar wel even blijven. Ik loop nog een eindje het wandelpad af, maar zie verder niets meer. Daarnaast roept de plicht van het werk. Ik loop nog één keer langs de kleine kudde. Eéntje kijkt me aan met een blik van: ben je nu nog steeds hier? Op de één of andere manier heb ik het idee dat ie wel klaar met me is. Waar zou dat gevoel vandaan komen?
Tot ziens
Conclusie: prachtige, imponerende dieren. Wel een beetje saai, zoals een goed rund betaamt. En ik kom nog eens terug bij spannender weersomstandigheden.
Oh ja, die pestvogels waren na twee dagen afwezigheid weer volop aanwezig in Zandvoort. Ze blijven me pesten.
René Vos natuurfotografie 