Bij de vijver
1 april 2014
Zoals ik al in een vorig blog heb verteld ben ik een dagje met Dick naar de Bos-vogelhut Hoenderloo geweest. We hebben veel soorten gezien en ons erg vermaakt met alle vogels. Eén van de attracties is natuurlijk de vijver. Vogels komen drinken en badderen in het ondiepe water. In dit blog een aantal van die momenten.
Deze merel was de eerste die een bad nam.
Gedurende de dag kwam er een paar keer een merel even in de vijver zitten. Geen idee of dat steeds dezelfde was. Het gaat er hard aan toe als ze zich wassen. De spetters vliegen in het rond en op de foto’s zie je meestal een vage bewegende vlek, wat dan de vogel is. Eén keer lukte het mij om een scherpere foto te maken.
Na het razend snelle gespetter volgt er meestal even een rustpauze. Daarna begint het weer van voren af aan.
Naast badderen kun je het water ook gewoon opdrinken. En dan wil je als fotograaf natuurlijk een mooie spiegeling in het water. Bij deze appelvink is dat goed gelukt.
Het bleek toch nog lastig om de volledige spiegeling in beeld te krijgen met mijn 300mm lens. De vogels zaten vaak gewoon te dicht bij!
Net hadden we een merel in bad, maar we hebben ook nog een andere lijstersoort langs zien komen in de vijver: de zanglijster. Wat een prachtige vogel is dat zeg! Ook hij (of zij) dook het koele water in.
Deze keer kon ik het gespetter niet goed vastleggen, maar wel het moment daarna. Wat kijken de meeste vogels sullig als ze een nat verenpak hebben! Deze lijster was daarop geen uitzondering.
Ook de houtduif had een beetje dorst vandaag. De houtduif drinkt anders dan de meeste vogels. Waar die een beetje water in de snavel nemen en dan de kop omhoog gooien om het door te slikken, kan de houtduif net als wij het water gewoon opzuigen.
Wel makkelijker focussen als de kop zo stil boven het water hangt 😉 .
Dit roodborstje wilde zich ook even wassen. Voorzichtig stap hij de vijver in.
Na wat gespetter zag ook dit vogeltje er opeens heel anders uit.
Blijkbaar was hij nog niet schoon genoeg, want hij ging nog even door. Misschien werd ie er wel schoner van, maar mooier in elk geval niet.
En zo bleef hij nog even zitten in het water. Blijkbaar is badderen een vermoeiende gebeurtenis. Het leverde mij nog een leuke foto op.
En zo was het de hele tijd een komen en gaan van vogels, met ook wel een aantal stille momenten. en dat was dan weer goed om even een broodje te eten of wat te drinken. Ik denk dat ik nog wel eens in zo’n hut ga zitten. Het was een prachtige dag!
Als laatste wil ik nog even deze drinkende koolmees laten zien.
Na dit tweede blog over de hut heb ik nog steeds een aantal foto’s op de plank liggen. Misschien nog eens een derde blogje over deze dag. Het geeft in ieder geval aan dat we ons niet verveeld hebben!
Bos-Vogelhut Hoenderloo
1 april 2014
Op 1 april, en dat is geen grap, was ik door mijn oudcollega en mede fotoblogger Dick uitgenodigd om een dagje in Bos-Vogelhut Hoenderloo te fotograferen. Het zou voor ons beide de eerste keer in een fotohut worden. We hadden natuurlijk een hele lijst met droomsoorten opgesteld: sperwer, groene specht, eekhoorn, kuifmees en zo ging het nog wel even door. Vol verwachting klopte ons hart!
We hadden een mooie dag uitgekozen: vrij zonnig en een lekkere temperatuur. Om half tien zaten we in de comfortabele hut en kon de show beginnen. Soms was het doodstil en op andere momenten was het een komen en gaan van verschillende soorten. Dan ratelden de Nikon en Canon gebroederlijk naast elkaar.
Ik heb lang nagedacht hoe ik al die foto’s in een blogje moet persen. Ik denk dat ik eerst maar even een overzicht ga geven van de soorten die we gezien hebben. In latere blogs zal ik nog eens wat nader ingaan op een bepaalde soort of leuke momenten.
De eerste die ons kwam begroeten was een boomklever. Een soort die ik nog nooit had kunnen fotograferen.
Deze is een aantal keren langs gekomen, maar hierna heb ik hem niet meer zo mooi kunnen vastleggen. Een andere regelmatige bezoeker was de Grote Bonte Specht. Deze kwam zelfs zo dichtbij dat ik niet meer kon scherpstellen!
Het roodborstje mag natuurlijk niet ontbreken. Deze was ook de hele dag aanwezig.
Vinkjes hebben we ook gezien. Vaak wat verder naar achteren, maar deze kwam even wat dichterbij. Ik had mijn vaste 300mm lens mee. Een prachtige lens, maar het nadeel is dat je niet kunt uitzoomen. Soms zaten de vogels te dichtbij om een mooie compositie te maken.
De mussen huisden in de haag aan de zijkant. Hun gekwetter kon je de hele tijd horen. Ook deze “gewone” vogel mag natuurlijk niet ontbreken in dit overzicht. Onderstaand het vrouwtje, dat er even mooi voor ging zitten.
Kwamen de vorige soorten min of meer regelmatig even langs, deze tjiftjaf hebben we één keer langs zien komen. Maar hij had dan wel weer een lekker hapje bij zich!
Hij zat wel ver naar achteren, dus moest wel even flink croppen.
Deze heggenmus scharrelde zo af en toe over de bodem. Dat levert meestal niet de spannendste foto’s op. Ik was dus blij dat ie even op het mos ging zitten.
De grootste vogel die we zagen was de houtduif. Vanwege de afstand was een portretje de enig mogelijke optie.
Ook kwam er een paartje groenlingen langs. Een mooi vogeltje, waarvan hieronder het vrouwtje is gefotografeerd.
Eén van de leukste tuinvogels is natuurlijk de pimpelmees. Erg beweeglijk, dus lastig vast te leggen. Deze ging net even goed zitten, zodat ik een mooi lenteplaatje met de katjes kon maken.
De appelvink stond natuurlijk hoog op ons lijstje met wenssoorten. En we werden niet teleurgesteld. Regelmatig kwamen ze langs. Prachtig om te zien hoe ze de zonnebloempitten kraken met hun grote snavel. Toch heb ik geprobeerd om het voer zo veel mogelijk buiten beeld te houden. Wat bij deze soort wel eens lastig was omdat ze continue aan het smikkelen waren. Vaak zag je op de foto’s een stukje voer in de snavel.
De gaai is een schuwe vogel. Je ziet ze bijna dagelijks, maar ze zijn zo moeilijk benaderbaar dat het maken van een foto, normaal gesproken, lastig is. Vanuit deze hut was het geen probleem!
Later op de dag kwam er nog een meer verrassender gast langs: een zanglijster. Een prachtige slanke zangvogel, die zich mooi liet zien.
Ook zijn neefje de merel komt regelmatig even langs. Meestal zie je het mannetje op de foto’s voorbijkomen, vandaar dat ik voor deze serie gekozen heb voor het vrouwtje.
Als laatste nog een typische tuinvogel: de koolmees. En dan kan ik gelijk een tipje van de sluier oplichten van een volgend blog over deze dag. De vijver speelt natuurlijk een belangrijke rol bij de vogelhut en zorgde voor veel mooie momenten.
Al met al een hele leuke dag met een berg aan foto’s.
Wordt vervolgd . . . . .
Oops, vergeet ik bijna het lieve veldmuisje dat in de houtstapel woont. Ik kan je zeggen: die zijn snel! Rits, rats even iets te eten pakken en weg zijn ze weer. Ik heb hem een keer te pakken, maar je moet even bij Dick kijken voor een echt mooie foto.