De ijsvogel

10 juli 2011

Het plan voor vandaag: naar de vogelhut waar een ijsvogel gezien was. Ben eigenlijk niet zo van het stilzitten en afwachten. Weinig geduld en meestal ben ik het na 15 minuten al weer zat. Maar soms moet je wel eens wat en als ik die ijsvogel op de foto wil zetten heb ik geen keus.  Ben dus vroeg vertrokken, je weet nooit hoe druk het wordt. Nadat ik de auto geparkeerd heb loop ik naar de hut en kom onderweg een vos tegen. Geen foto kunnen maken, maar het lijkt een veelbelovend begin. Even voor zessen heb ik me geïnstalleerd voor het kijkgat. Koek en water mee, want het kan een lange zit worden. Behalve de opgaande zon en wat eenden in de verte is er niet zo veel te beleven. De eerste “opwinding” is er als een tweede fotograaf verschijnt.

Vlak voor de kijkhut zijn twee kuifeendjes aan het duiken naar voedsel en rondom hoor je allerlei gefluit en gestjilp. En dan………….., na ongeveer een uur: van over het water komt ie laag aangevlogen: een ijsvogel! Hij land op de stok, blijft even zitten, duikt in het water en vliegt naar de overkant, waar hij kort in het riet blijft zitten. Daarna vliegt hij verder weg en verdwijnt uit het zicht. Al met al duurde het nog geen twee minuten! Maar ik heb hem op de foto. Weliswaar is het het licht heel slecht, waardoor de kleuren niet mooi uitkomen, maar dat maakt me nu even niets uit.

IJsvogel

Mijn missie is geslaagd! Ik had al gehoord dat mensen tot drie keer toe in de hut waren geweest en niets hadden gezien. En ik, bofkont die ik ben, zie hem al na een uur.

Maar nu is de hoop natuurlijk dat hij nog weer terug komt als het licht wat beter is. Inmiddels zijn we met zijn vieren en praten wat over de ijsvogel en natuurfotografie. Je kunt altijd veel opsteken van meer ervaren fotografen en hoort soms ook waar de leuke plekjes zijn. We blijven die stok in de gaten houden en het volgende bezoek dient zich aan: een witte kwikstaart. Ook nu weer ratelen de camera’s, waarbij me opvalt dat die van mij erg traag is vergeleken met de rest. Volgens mij maak ik 1 foto in de tijd dat de anderen er 2 maken. Maakt niet uit, ik geniet nog na van de ijsvogel.

witte kwikstaart

De kwikstaart doet zijn naam eer aan en beweegt zenuwachtig zijn staart op en neer. Ook deze gast blijft niet lang bij ons en verdwijnt weer uit zicht.

Er is nu niet alleen aktie op de stok, maar ook in de rietkraag naast de hut is veel activiteit te bespeuren. Veel, voornamelijk onopvallende bruinige vogeltjes scharrelen rond in het riet. Erg lastig om op de foto te zetten, zo tussen het riet.

Even later is de stok weer bezet: een boerenzwaluw kiest de stok uit om even uit te rusten. Ik kan hem vastleggen net op het moment dat ie land. Ik vind het zelf een hele mooie foto.

geland

Daarna zorgen de rietvogeltjes voor de afleiding. Ondertussen is er altijd die spanning: zou de ijsvogel nog terugkomen? Maar na vier uur hou ik het voor gezien. Het is mooi geweest! Nooit gedacht dat ik vier uur in een hutje zou kunnen zitten, wachtend op dingen die misschien niet gaan komen. Toch is de tijd omgevlogen en het is zeker voor herhaling vatbaar.

parende soldaatjes

Onderweg naar de auto nog even een klein ommetje gemaakt om nog wat macro’s te schieten. Een leuk moment was het fotograferen van parende soldaatjes, een klein kevertje.

Een erg tevreden fotograaf gaat weer naar huis. Eigenlijk kon het niet beter gegaan zijn. Het zal thuis nog de nodige tijd kosten om alles weer uit te zoeken en te bewerken, maar ook dat doe ik graag.

Meer foto’s op de verschillende fotopagina’s!

Eén reactie

  1. Pingback: Vogelhut: verrassingen te over! | renevosfotografie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.