herfstvakantie
23 oktober 2013
Het weer in de herfstvakantie doet dit jaar zijn best om op de zomer te lijken: Een temperatuurtje van 20° en zonnig. Een echte Indian Summer in Nederland. En ik zit, samen met m’n gezin, in een huisje op de Veluwe. Een prachtige plek natuurlijk en gelukkig vond ik nog een paar uurtjes om er even op uit te trekken met de camera. Nog steeds met mijn oude D40 body, maar dat mag de pret niet drukken.
Het is volop paddenstoelenseizoen, dus richt ik me daar vandaag op. Dit groepje zijn de eersten die ik vastleg.
Schubbige bundelzwam?
Een standaard plaatje van een leuk groepje. Zoals altijd kom ik er niet uit om wat voor soort het nu precies gaat. Ik heb het maar opgegeven om paddenstoelen te identificeren.
Van standaard naar experimenteel. Dat is het leuke van fotografie: je kunt zoveel afwisseling toepassen als je zelf wilt. Min of meer toevallig kwam dit beeld tot stand. Een mislukte opname bracht me op het idee om deze paddenstoel eens anders in beeld te brengen. Weet eigenlijk zelf niet of ik het wel mooi vind, maar soms moet je gewoon eens iets anders proberen.
Experimentje
Ik hoor wel wat jullie er van vinden.
Paddenstoelen zijn er in allerlei maten en vormen. De schotelvormige zwammen die vaak op boomstammen groeien zijn lastig om mooi te fotograferen. Vaak wordt het toch een wat saai plaatje van zwam aan boom. Om het eens anders te benaderen heb ik onderstaande foto van boven af genomen.
Cirkels
Leuk detail vind ik het druppeltje.
Het is heerlijk in het bos. De zon is er bij en de temperatuur aangenaam. Vooral de Amerikaanse Eik geeft het bos z’n herfstkleur. Tussen het paddenstoelengeweld dus even een andere foto.
Herfstblad
Maar al snel richt ik mijn aandacht weer op de grond en de dode boomstammen. Genoeg keuze, maar toch is het nog lastig om net die ene paddenstoel te vinden die op het juiste plekje staat. Dan zie ik een aantal grote paddenstoelen in het mos staan. Van deze weet ik dat het boleten zijn, maar dan is de vraag: welke? Dit exemplaar was trouwens nog één van de kleinere.
Boleet
Als ik moet gokken zou ik zeggen: kastanjeboleet. Die zou dan eetbaar moeten zijn, maar ik laat hem lekker staan.
Anderen hebben minder respect voor de natuur. Her en der zie ik langs het pad omgeschopte paddenstoelen. Een triest gezicht 😦 Het geeft mij wel de gelegenheid om makkelijk de onderkant te fotograferen.
Onderkantje
Je kunt aan het water tussen de lamellen zien dat ie al even op z’n kop ligt.
Als ik hierna aan de gang ga met een ander zwammetje en enkele blaadjes aan de kant leg, zie ik opeens iets heel moois. Een piepklein paddenstoeltje staat fier overeind op de steel van een blaadje. Letterlijk zo groot als een speldenknop. Wat een verbazingwekkend gezicht. Een kleine microwereld, waar je normaal gesproken geen deel van uitmaakt.
Speldenknop
Het blaadje is al half vergaan, maar dient nog als voedsel voor dit zwammetje. Later blijkt het te gaan om het dwergwieltje. En nee, dat heb ik niet zelf uitgevogeld. Het kleinste paddenstoeltje dat ik ooit gezien heb, maar met alles erop en eraan. Elke keer als ik naar deze foto kijk verwonder ik mee weer over hoe mooi de natuur kan zijn. En dat is precies waarvoor ik ooit ben begonnen met fotograferen. Laten zien hoe mooi de natuur is!
Met dit hoogtepunt neem ik afscheid van het bos en ga terug naar ons huisje. Het zwembad wacht!
Bij het Naardermeer
20 oktober 2013
Vandaag ga ik eens bij het Naardermeer kijken. Ik ben er al tijden niet geweest en meen me te herinneren dat ik er eens die rode paddenstoelen met witte stippen heb gezien. Mijn wandeling begint bij molen ‘De Onrust’. In bezit van Natuurmonumenten die, zoals bekend, het Naardermeer gered heeft toen men van plan was er een vuilstort voor Amsterdam van te maken. Het was het eerste gebied wat ze aankochten en er zouden nog vele volgen. Het is nog schemerig als ik de auto parkeer.
Ochtendschemering
Omdat mijn camera is opgestuurd voor reparatie moet ik het vandaag doen met mijn oude Nikon D40. Wel even een verschil met de D7000. Geen draadontspanner, minder pixels en wat me vooral opvalt is dat het dynamisch bereik een stuk minder is. Dus snel overbelichte en/of zwarte delen. Maar ik moet niet zeuren, want ik zeg altijd dat de fotograaf de foto maakt en niet de apparatuur, Dat moet ik vandaag dan maar eens laten zien!
Als ik langs het kanaal loop zie ik ineens wat schitteren in het riet. Er zitten gewoon nog twee juffers, die onder de dauw zitten! Dit verwacht ik eind oktober niet meer, maar dat blijkt een gebrek aan kennis mijnerzijds. De houtpantserjuffer, want die is het, kan nog tot november gezien worden.
Houtpantserjuffer
Nu blijkt er nog een ander nadeel van mijn oude body: geen liveview. Dus kijken door de zoeker en dan handmatig scherpstellen. Hier nog een foto vanuit een andere hoek.
En profil
Tevreden met het resultaat loop ik verder. Ik kom nu bij de plek waar ik vroeger de vliegenzwammen heb gezien. En ja……. ze staan er weer/nog! Maar nu nog uitvogelen hoe ik ze mooi kan vastleggen. Ze staan een beetje tussen de struiken of in het (hoge) gras. Eerst maar eens tuinieren: grasjes, bladeren en takjes weghalen. Als ik dan redelijk vrij zicht heb kan ik de eerste foto maken.
Vliegenzwam
Ondanks de drukke omgeving toch een aardig beeld denk ik. Maar het blijft natuurlijk niet bij één foto. Een ander exemplaar staat voor een varen en dat levert dan een mooie achtergrond op
Tussen de varens
Opvallend is dat dit exemplaar een stuk meer oranje lijkt, of zou dat de lichtval zijn? Ik maak nog een laatste foto van een leuk herfstarrangement met de vliegenzwam als onderwerp. De lijsterbessen kleuren mooi bij de paddenstoel.
Herfstplaatje
Ik laat de vliegenzwammen achter en trek verder het bos in. Er zijn best veel zwammen en paddenstoelen te zien. Het is een kwestie van goed zoeken naar een fotografisch interessant exemplaar of groepje. Op het uiteinde van een stam zie ik dit stelletje.
Groepje op stam
Geen idee welke soort het is, maar dat maakt me niet zo veel uit. Ik struin nog een beetje verder het bos in en op een omgevallen stam zie ik heel veel paddenstoelen. Als ik daarmee bezig ben, zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. Het is een sprinkhaan die op een paddenstoel zit. Zeker een toerist die de beroemde Nederlandse paddo’s wil proberen 😉
Aan de paddo’s
De scherptediepte had iets groter gemogen, maar het was best donker in het bos en ik moest het diafragma open zetten om nog een beetje sluitertijd over te houden. Bij ISO 400 en diafragma F7.1 heb ik hier een sluitertijd van 1/20 seconde.
Omdat het tijds wordt om weer naar huis te gaan loop ik via het pad langs het kanaal terug. De houtpantserjuffers zitten nog steeds op dezelfde plek. Toch nog even een foto maken. Nu van het andere exemplaar.
Nummer 2
Zo kom ik uiteindelijk weer uit bij de molen. Ook deze moet natuurlijk nog even worden vastgelegd. De omstandigheden zijn nu natuurlijk heel anders dan een paar uur geleden.
Molen ‘De Onrust’
Het was weer een leuke wandeling met mooie fotomomenten. Door de oude camera was het soms hard werken om tot goede foto’s te komen. Maar het is me aardig gelukt, al zeg ik het zelf. Toch zal ik blij zijn als ik mijn vertrouwde D7000 weer in mijn handen heb! Nog een laatste foto en dan vertrek ik naar huis en de warme koffie.
Hollands plaatje
Speulderbos
6 oktober 2013
Al een tijd heb ik in mijn hoofd om eens naar het Speulderbos te gaan. Eén van de oudste bossen van Nederland en ook wel bekend als het ‘bos van de dansende bomen’. Het dankt zijn naam aan de kromgegroeide stammen die onder nevelige omstandigheden lijken te bewegen. Vroeger kapte men de rechte stammen om boerderijen, schuren en gereedschap mee te bouwen en lieten de kromme staan. En dat leverde in de loop der eeuwen een bos op met grillig gevormde eiken en beuken.
Helaas is er vanmorgen, ondanks de voorspellingen, geen mist of nevel in het bos. Maar ook dan is het een prachtig gebied. Naast de bomen heb ik nog een andere opdracht voor mijzelf bedacht: paddenstoelen fotograferen met mooie bokehcirkels op de achtergrond. Die zie ik wel eens bij anderen en ik vind ze vaak erg sfeervol.
Onderstaande zwammetjes zijn mijn eerste modellen om dit te proberen. Door iets van onderen te fotograferen vormen de lichtpunten in het bladerdak de kenmerkende cirkels
Oranje zwammetjes
Nog niet helemaal tot mijn tevredenheid, maar het begin is er! En het oranje past wel mooi bij het blauwe van de achtergrond.
Ik wandel verder, voortdurend om me heen kijkend naar leuke paddenstoelen en andere fotogenieke dingen. Dan zie ik vlak langs het pad een groepje paddenstoelen.
zwavelkopjes
Kijk dit is ongeveer wat ik bedoel! Het duurt wel even voordat ik deze achtergrond heb. Van alle hoeken bekijk ik het groepje op zoek naar de cirkels. Uiteindelijk lukt het me door tegen de zon in deze foto te maken.
Al met al ben ik al een tijdje bezig, maar een mooie foto van de dansende bomen heb ik nog niet. De zon is er nu goed bijgekomen en dat zorgt gelijk voor een ander sfeertje. Als je tenminste tegen het licht in kijkt. Het levert mij onderstaande foto op.
Dansende bomen
Er was dus geen nevel, maar gelukkig genoeg vocht in de lucht om deze lichtstralen te krijgen. Thuis krijg ik in de nabewerking het idee om deze foto om te zetten in zwart/wit. Na ook nog even spelen met het contrast krijg je dit resultaat.
Zwart/wit bos
Een heel andere sfeer. Voor mij is de eerste foto meer mystiek en de zwart/wit-versie meer onheilspellend. Ik hoor graag wat jullie er van vinden!
Het moet geweldig zijn om hier te zijn als de herfstkleuren op zijn mooist zijn. Moet ik helaas toch nog een keer terugkomen 😉 Echt geen straf!
Ik richt me weer op de paddenstoelen en tref een dode beuk, die langzaam wordt verteerd door groepjes porseleinzwammen. Laat dat nu één van mijn favoriete paddenstoelen zijn! Deze zaten vrij hoog op de stam en daardoor heb ik, net als bij de koraalzwammetjes, het bladerdak als achtergrond.
Porseleinzwammen
Ik probeer ook nog andere groepjes porseleinzwammen op de gevoelige sensor vast te leggen, maar helaas zijn die resultaten niet tevredenstellend. Ook dat gebeurt wel eens. Ben je tijden bezig met een onderwerp, maar is het uiteindelijk allemaal net niet wat je voor ogen hebt.
Gelukkig zijn er hier onderwerpen genoeg, dus al snel stort ik mij weer op de bomen. Nu een detail wat me opviel in het toch nog donkere bos. Omdat er nog veel bladeren aan de bomen zitten is het in het bos redelijk donker. Alleen op plekken waar de zonnestralen door het bladerdak heen vallen zie je plekken oplichten. Eén van die stralen viel precies op een lage beukentak.
Spotlight
Ik eindig dit blog toch weer met een paddo-foto. Hazenpootjes deze keer (hoewel ik eerst inktzwammetjes had geschreven). Ook nu ga ik weer plat op mijn buik voor de mooiste achtergrond. Misschien moet mijn volgende camera toch maar een kantelbaar scherm hebben. Of ik moet een hoekzoeker kopen. Maar eigenlijk heeft zo’n jonge, lenige god als ik dat nog niet nodig. Dus lig ik weer eens met mijn neus tussen de bladeren te turen naar een groepje paddenstoelen. Wat een leuke hobby heb ik toch!
Hazenpootjes
Eigenlijk valt de opbrengst aan bomenfoto’s mij een beetje tegen. Het blijft lastig om in een bos overzichtsfoto’s te maken. Misschien lukt het beter als er meer nevel is en de beroemde dansende bomen echt in beweging komen. Het is in ieder geval zeker dat ik hier vaker terugkom! Maar mijn opdracht met de paddenstoelen is wel geslaagd. Erg leuk om zo gericht met fotografie bezig te zijn.
René Vos natuurfotografie 