Kootwijkerzand

22 juni 2016

***Voor een scherpere weergave even de foto’s aanklikken***

Het is 28 mei en vandaag staat de tweede excursie van dit jaar op het programma. Met de fotoclub VNF-Nijkerk gaan we naar het Kootwijkerzand. Leuk, want daar ben ik nog nooit geweest. Nu hadden de organisatoren bedacht dat het wel mooi zou zijn als we de zonsopkomst mee konden maken. Dus hadden ze toestemming geregeld om voor zonsopkomst het gebied in te mogen. Er is alleen één nadeeltje: de zon komt op om half zes. Vertrektijd Nijkerk is half vijf. Dat betekend dat ik om vier uur uit Almere moet vertrekken. Half vier opstaan dus! Leuk hè, zo’n hobby?

Bij het Kootwijkerzand aangekomen is de vraag of het vroege opstaan zin heeft gehad. Een wolkenband aan de oostelijke horizon voorspeldt niet veel goeds voor een mooie zonsopkomst. Gelukkig voor ons laat de zon zich toch nog even zien. Hier bij de bekendste boom van het gebied.

Het blijft toch het mooiste moment van de dag wat mij betreft. Alleen ook altijd snel weer voorbij. Dus ook een beetje hectisch om de juiste composities te vinden. Hier nog een foto van dezelfde boom vanuit een andere hoek.

Tijdens het maken van deze foto’s bleek er achteraf een paparazzi actief te zijn geweest.  Ik kreeg later van een clubgenoot onderstaande foto doorgestuurd. Laat ik deze actiefoto dan ook maar plaatsen. Kunnen mensen me eindelijk herkennen als ze me tegen komen in het veld  😉

Rick, bedankt voor de foto.

Zoals op elke excursie zijn er ook nu een aantal opdrachten bedacht. Deze keer waren dat grillige structuren en dieptewerking. Verder een extra opdracht voor de liefhebbers: het maken van een panorama samengesteld uit tenminste 4 verticale gestitchte foto’s. Ik besluit met de structuren aan de gang te gaan. Ook wil ik wel eens proberen een samengesteld panorama te maken. Dat heb ik nog nooit gedaan, dus ben benieuwd wat ik er van kan maken. Ook hoe het werkt op de computer om die foto’s aan elkaar te plakken.

De zon is inmiddels volop aanwezig. De eerst nog aanwezige wolkenvelden zijn weggetrokken. Na een kleine omzwerving zijn we opnieuw bij de vliegden belandt die ik tijdens de zonsopkomst fotografeerde. Een enorme, uitwaaierende boom met verschillende stammen. Lastig om in één keer op de foto te krijgen, dus een mooi object voor een panorama van een aantal aan elkaar geplakte foto’s. Dus mijn statief voor de boom gezet, groothoek op de camera en na elke foto de camera een stukje draaien. Ik zorg ervoor dat de foto’s elkaar een beetje overlappen. Als het goed is kan Photoshop ze dan goed in elkaar passen. Uiteindelijk heb ik 8 foto’s genomen. Het plakken in Photoshop blijkt erg makkelijk (staat gewoon in het menu) en uiteindelijk is dit het resultaat.

Een paar dingen vallen me op:

1. de horizon is niet recht
2. er zijn aan de boven en onderkant stukken afgesneden
3. het kleurverschil in de lucht

Bij het maken van de panorama legt Photoshop de beelden over en naast elkaar. Blijkbaar vallen er boven en onder dan stukken af. Op de computer zie je dat als witte gebieden. Later moet je die er weer afsnijden. Volgende keer moet ik daar dus rekening mee houden en wat meer afstand houden tot het onderwerp. Ook moet ik er goed op letten dat mijn statief en statiefkop waterpas staan. Al met al een leuke opdracht en ik heb weer wat bijgeleerd.

Ik vervang de groothoeklens voor de macrolens. Op zoek naar structuren voor de tweede opdracht. Maar eerst zie ik nog allerlei klein spul op de plekken waar het zand begroeid is geraakt. Erg leuk om daar minilandschapjes van te maken.

Ook staan er veel kleine bloemetjes tussen het mos. Ik dacht eerst dat het bloeiend mos was, maar het is een plantje genaamd heidespurrie. Nog nooit van gehoord, maar het is wel fotogeniek.

Na dit kleine intermezzo, dan toch op zoek naar structuren. Je hebt mogelijkheden genoeg: het zand, de plantjes, bladeren, boomschors of oud hout. Ik kies ervoor om me te focussen op oude boomstronken en takken. Het is een zoektocht naar structuren, kleuren, lijnen en compositie. De resultaten heb ik in onderstaande galerij weergegeven. Door op één foto te klikken kun je er doorheen bladeren.

Het leuke van zo’n opdracht is dat je andere dingen ziet dan normaal op een foto-uitje. Je wordt gedwongen anders te kijken en dat leidt dan weer tot andere foto’s. Misschien een goed idee om, als ik zelf op pad ga, ook maar eens een opdracht voor mijzelf te verzinnen!

Ondertussen geniet ik natuurlijk ook van de prachtige omgeving. Een uitgestrekt stuifzand gebied. Vooral de dennen die vaak op een heuveltje staan zijn mooie modellen om te fotograferen.

Ik ben niet bewust bezig geweest met de opdracht over dieptewerking, maar het pad tussen de heuvels door geeft wel dat effect in deze foto.

Wat mij betreft een zeer geslaagd uitje! Het vroege opstaan ben ik allang vergeten. En, niet onbelangrijk, het was gezellig om weer eens met een groep op pad te gaan. Altijd leuk om te zien hoe iedereen op zijn eigen wijze met fotografie bezig is. En op hoeveel verschillende manieren je één boom kan fotograferen. Inspirerend!

Met nog een laatste foto van het het gebied nemen we afscheid. Ik kijk nu al uit naar ons volgende clubuitje.